ΑΝΩΚΡΗΤΙΔΙΚΗ ΕΠΙΚΛΥΣΗ ΣΤΟΥΣ ΟΦΕΙΟΛΙ0ΟΥΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΠΙΝΔΟΥ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

PDF (English)
Δημοσιευμένα: Jul 23, 2018
DOI: https://doi.org/10.12681/bgsg.16820
Ι. Αργυριάδης
Περίληψη

Στην εργασία περιγράφεται κατ'αρχήν η ανακάλυψη μίας εττίκλυσης ασβεστόλιθων του ανώτατου Κρητιδικού επάνω στους επωθημένους οφειολίθους της βόρειας Πίνδου, ανατολικά απο την Κατάρα. Μέχρι σήμερα, οι εμφανίσεις αυτές εθεωρούντο σαν τεκτονικές ενθέσεις ή λέπια μέσα σε δευτερεύουσες τεκτονικές επαφές. Προσεκτική μελέτη τους μας έδειξε ότι πρόκειται γιά αυθεντικά υπολείμματα επικλύσεως που η ηλικία της προσδιορίζεται από τα μικροαπολιθώματα σαν ανώτερο Καμπάνιο έως κατώτερο Μαιστρίχπο. Η ασβεστολιθική αυτή σειρά τελειώνει προς τα άνω με μία αποκαρστωμένη επιφάνεια, επάνω από την οποία έρχονται εκχύσεις δολεριτικής λάβας σε μεγάλο πάχος. Οι λάβες αυτές σαφώς διεισδύουν στις καρστικές κοιλότητες. Στην ίδια τομή (Τραγόπετρα ανατολικά της Κατάρας) παρατηρούμε, επάνω στους δολερίτες, επίκλυση του βασικού κροκαλοπαγούς (Ωβέρσιο) της μεσοελληνικής αύλακος. Επίκλυση αυτής της ηλικίας επάνω στους οφειολίθους ήταν έως τώρα άγνωστη στη Ελλάδα, ενώ την ξέρουμε στην νότια Μικρά Ασία και στην Εγγύς Ανατολή. Ενα σοβαρό συμπέρασμα της ανακάλυψης αυτής είναι ότι πριν από την επώθηση των οφειολίθων της βόρειας Πίνδου δεν υπήρχε καμμία ωκεάνεια αύλαξ αλλά χέρσος με καρστικές διαγενέσεις. Η επώθηση παρέλαβε όχι κανένα ωκεάνειο βυθό αλλά πρόσφατα αναδυμένη στεριά, και έγινε σε τυπικά επιγλυπτικές συνθήκες πριν από την απόθεση των ιζημάτων της μεσοελληνικής αύλακας. Η πραγματικότητα στην φύση είναι - συχνά - διαφορετική από τα μοντέλλα που μπορεί να φανταζόμαστε.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Στρωματογραφία
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς. Οι συγγραφείς μπορούν να: Μοιραστούν — αντιγράψουν και αναδιανέμουν το υλικό με κάθε μέσο και τρόπο, Προσαρμόσουν — αναμείξουν, τροποποιήσουν και δημιουργήσουν πάνω στο υλικό.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Argyriadis I. (1974) - Sur l'orogenèse mésogéenne des temps crétacés. Revue de Géogr. Phys. et Géol. Dyn., vol. XVI, fase. 1, p. 23-60.
Argyriadis I. La tectonique de la Basse Provence : proposition d'une interprétation nouvelle. CR. Acad. Sc. Paris, 2000, Ma, vol. 331 n°12, p. 797 - 802.
Argyriadis I., Graciansky P.C. (de), Marcoux J., Ricou L.E., 1980. The opening of the Mesozoic Tethys between Eurasia and Arabia-Africa. 26e CGI, Coll. 5, Eds BRGM, p. 199-214.
Brunn JH. 1952. Les éruptions ophiolitiques dans le NW de la Grèce et leurs rapports avec l'oro genèse. 19ème congrès géol. Int. 17, 19-27.
Brunn JH. 1956. Contribution à l'étude géologique du Pinde septentrional et de la Macédoine occidentale. Ann. Géol. Pays Hellen, vol. 7, 410p.
Dercourt J., 1970. L'expansion océanique actuelle et fossile : ses implications géotectoniques. Bull. Soc. Géol. Fr., (7), 12, p. 261-317.
Jones G., Robertson Α., Cann J. 1990. Genesis and emplacement of the supra-subduction zone Pindos ophiolite, northwestern Greece. In : Tj. Peters et al., eds., Ophiolite genesis and evolution of the oceanic lithosphère. Ministry of Petroleum and Minerals, Oman, p. 771-799.
Kober L., 1931. Das alpine Europa. Borntraeger, Berlin.
Kober L., 1952. Leitlinien der Tektonik Jugoslaviens. Serbische Akad. D. Wiss. Sonderausgabe, 189, Geol. Institut, η. 3.
Koumantakis J., Matarangas D., 1980. Geological map of Greece, Panayia sheet.
Laubscher Η.P., Bernoulli D., 1977. Mediterranean and Tethys. In : Nairn et al. Eds., The Ocean basins and margins. IV, Mediterranean Plenum Pubi., New York.Jackson E., Green H., Moores E., 1980. The Vourinos ophiolite, Greece : cyclic units of lineated cumulates overlying harzburgite tectonite. Geol. Soc. Amer. Bull., 86, p. 390-398.
Mavridis Α., Skoyrtsis-Koroneou V., Tsaila-Monopoli St., 1977. Contribution to the geology of the sub-Pelagonian zone (Vourinos area, West-Macedonia). VI coll. Aegean Region, Athens 1977, v. I, p. 175-195.
Parrot J.F., 1977. Ophiolites du Nord-Ouest syrien et évolution de la croûte océanique téthysienne au cours du mésozoïque. Tectonophysics, 41 (1977), p. 251-268.
Philippson Α., 1890. Bericht über eine Reise durch Nord- und Mittel-Griechenland. Zeitschr. D. Ges. F. Erdk. 25, p. 331-416.
Reinhardt M., 1911. Sur l'existence de la nappe des roches ophiolitiques en Macédoine. OR. de Séances de l'Institut géologique de Roumanie, Bucarest, p. 19.
Renz C, 1940. Die Tektonik der griechischen Gebirge. Mém. Acad. Ath. 8, p. 1-171.
Ricou L.E., 1971. Le croissant ophiolitique péri-arabe, une ceinture de nappes mises en place au Crétacé supérieur. Rev. Géogr. Phys. Géol. dyn. (2), vol. XIII, fase. 4, p. 327-350.
Ricou L.E., Argyriadis I., Marcoux J., 1975. L'axe calcaire du Taurus, un aligne.ent de fenêtres arabo-africaines des nappes radiolaritiques, ophiolitiques et ,éta,orphiques. Bull. soc. géol. Fr., (7), XVII, 1975, n° 6, p. 1024- 1044.