The Markov model as a pattern for earthquakes recurrence in South America
Περίληψη
To στοχαστικό μοντέλο των Μαρκοβιανών αλυσίδων εφαρμόστηκε στη νότια Αμερική με σκοπό την διερεύνηση ύπαρξης πιθανού μοντέλου για την γένεση μεγάλων σεισμών. Το μοντέλο Markov καθορίζει μια διαδικασία όπου οι διαδοχικές καταλήψεις των καταστάσεων εξαρτώνται από τις πιθανότητες μετάβασης του, του Μαρκοβαινού μοντέλου και παρουσιάζονται σαν πίνακες μετάβασης, π.χ. Ρ, οι οποίοι έχουν ΝχΝ διαστάσεις. Στην παρούσα εργασία θεωρήσαμε σαν καταστάσεις τις προκαθορισμένες σεισμικές ζώνες της νότιας Αμερικής. Ετσι οι μεταβάσεις από ζώνη σε ζώνη, δηλ. από κατάσταση σε κατάσταση, μεταφέρει τον αριθμό της ζώνης από τη οποία προήλθε. Αν θεωρήσουμε αυτές τις μεταβάσεις σαν γένεση σεισμού μπορούμε εύκολα να παρακολουθήσουμε την μετανάστευσητων σεισμών μεταξύ των ζωνών και να εκτιμήσουμε την πιθανότητα της γένεσης τους μέσω των πιθανοτήτων μετάβασης. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στις ζώνες όπου έχουν συμβεί μεγάλοι σεισμοί με μέγεθος Μσ>7.8. Βρέθηκε ότι οι σεισμοί αυτοί συμβαίνουν ακολουθώντας ένα χωρικό μοντέλο, δηλ. ξεκινούν από τον νότο με κατεύθυνση το βορρά. Τέλος χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος προσομοίωσης Monte Carlo για να γίνει η αποδοχή του μοντέλου αυτού.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
TSAPANOS, T. M. (2001). The Markov model as a pattern for earthquakes recurrence in South America. Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, 34(4), 1611–1617. https://doi.org/10.12681/bgsg.17270
- Ενότητα
- Σεισμολογία
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.
Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς. Οι συγγραφείς μπορούν να: Μοιραστούν — αντιγράψουν και αναδιανέμουν το υλικό με κάθε μέσο και τρόπο, Προσαρμόσουν — αναμείξουν, τροποποιήσουν και δημιουργήσουν πάνω στο υλικό.