Spatial distribution of the seismic hazard parameters in the seismogenic sources of Japan

PDF (English)
Δημοσιευμένα: Jan 1, 2001
DOI: https://doi.org/10.12681/bgsg.17272
T. M. TSAPANOS
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
G. CH. KORAVOS
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
C. I. PATSIA
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
D. TH. KOULARAS
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Περίληψη

Με την εφαρμογή δύο διαφορετικών προσεγγίσεων έγινε η εκτίμηση των παραμέτρων σεισμικότητας στις σεισμογενείς πηγές της Ιαπωνίας. Οι μέθοδοι αυτές είναι α)η μέγιστη πιθανοφάνεια και β) η στατιστική Bayes. Αμφότερες οι μέθοδοι μπορούν να εκτιμήσουν το μέγιστο δυνατό μέγεθος του σεισμού Μ , την ποσότητα που β είναι η κλίση της καμπύλης της σχέσης της συσωρευτικής κατανομής των σεισμών και τον μέσο ρυθμό y[ των σεισμών. Στην παρούσα εργασία επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας στην εκτίμηση των δύο πρώτων παραμέτρων ερευνώντας για την ύπαρξη πιθανού μοντέλου της γεωγραφικής τους κατανομής στις σεισμογενείς περιοχές τις Ιαπωνίας. Δύο είναι οι βασικές υποθέσεις για την αποδοχή των μεθόδων που εφαρμόζονται: 1) ότι οι σεισμοί ακολουθούν κατανομή Poisson και 2) ότι ισχύει ο νόμος Gutenber-Richter. Οι μέθοδοι επιτρέπουν τον υπολογισμό του σφάλματος για τα μεγέθη των σεισμών. Γενικά δείχθηκε ότι οι τιμές Μ είναι διαφορετικές και μεγαλύτερες από τις παρατηρημένες τιμές Mmax . Οι τιμές της παραμέτρου που υπολογίστηκαν βρέθηκαν ότι είναι πολύ χαμηλές για τις σεισμογενείς ζώνες 2 και 7. Αυτό σε συνδυασμό με τις παρατηρήσεις άλλων ερευνητών μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στις περιοχές αυτές είναι πιθανή η γένεση μεγάλου σεισμού

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Σεισμολογία
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς. Οι συγγραφείς μπορούν να: Μοιραστούν — αντιγράψουν και αναδιανέμουν το υλικό με κάθε μέσο και τρόπο, Προσαρμόσουν — αναμείξουν, τροποποιήσουν και δημιουργήσουν πάνω στο υλικό.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
ABE, K. (1994). Instrumental magnitudes of historical earthquakes, 1892 to 1898, Bull. Seismol. Soc. Am., 84, 415-425.
ABE, K. and NOGUCHI, S. (1983). Determination of magnitude for large shallow earthquakes 1898-1917, Phys. Earth Plan. Inter., 32, 45-59.
EL-FIKY, G.S., KATO, T. and OWARE, E.N. (1999). Crustal deformation and interplate coupling in the Shikoku district, Japan, as seen from continuous GPS observation, Tectonophysics, 314, 387-399.
HASHIMOTO, M. and JACKSON, D. (1993). Plate tectonics and crustal deformation around the Japanese islands, J. Geophys. Res., 98, 16149-16166.
ITO, T., YOSHIOKA, S. and MIYAZAKI, S. (1999). Interplate coupling in southwest Japan deduced from inversion analysis of GPS data, Phys.Earth Planet. Inter., 115, 17-34.
ITO, T., YOSHIOKA, S. and MIYAZAKI, S. (2000). Interplate coupling in northeast Japan deduced from inversion analysis of GPS data, Earth Planet. Scie. Lett., 176, 117-130.
KIJKO, A. and SELLEVOLL, M.A. (1989). Estimation of earthquake hazard parameters from incomplete data files. Part I: Utilization of extreme and complete catalogues with different threshold magnitudes, Bull. Seismol. Soc. Am., 79, 645-654.
KIJKO, A. and SELEVOLL, MA. (1992). Estimation of earthquake hazard parameters from incomplete data files. Part II: Incorporation of magnitude heterogeneity, Bull. Seismol. Soc. Am., 82, 120-134.
MATSUDA, T. (1990). Seismic zoning map of Japanese islands, with maximum magnitudes derived from active fault data, Bull. Earthq. Res. Inst., Univ. of Tokyo, 65, 289-314.
MIYAZAKI, S., TADA, T., SAGIYA, T., DONG, D. and JOHNSON, J.(1998). Regional crustal deformation of Japan derived by Japanese national GPS array, EOS Trans. AGU 79 (45), FI86, fall meet. Suppl.
PACHECO, J.F. and SYKES, L.R. (1992). Seismic moment catalog of large shallow earthquakes, 1900 to 1989, Bull. Seismol. Soc. Am., 82, 1306-1349.
PAGE, K. (1968). Aftershocks and microaftershocks of the great Alaska earthquake of 1964, Bull. Seismol. Soc. Am. 58, 1131-1168.
PAPAZACHOS, B.C., PAPADIMITRIOU, E.E., KARAKAISIS, G.E. and TSAPANOS, I M . (1994). An application of the time and magnitude predictable model for the long term prediction of strong shallow earthquakes in the Japan area, Bull. Seismol. Soc. Am., 84, 426-437.
PAPAZACHOS, B.C, PAPADIMITRIOU, E.E, KARAKAISIS, G.F. and PANAGIOTOPOULOS, D.G. (1997). Long-term Earthquake prediction in the circum-Pacific convergent belt, Pageoph, 149, 173-217.
PISARENKO, V.F. and LYUBUSHIN, A.A. (1999). A Bayesian approach to seismic hazard estimation: Maxi- mum values of magnitudes and peak ground accelerations, Earthq. Research in China (English Edition), Vol. 13, (in press).
REITER, L. (1990). Earthquake hazard analysis, Columbia Univ. Press, New York, 254 pp.
TSAPANOS, T.M. (2000). Evaluation of the seismic hazard parameters for selected regions of the world: The maximum regional magnitude, Ann. di Geof., (in press)
TSAPANOS, T.M., SCORDILIS, E.M., and PAPAZACHOS, B.C. (1990). A global catalogue of strong earthquakes, Pubi. Geophys. Lab. Univ. Thessaloniki, Thessaloniki, 9, 90pp.
USAMI, T. (1996). Materials for comprehensive list of destructive earthquakes in Japan, 416-1995 (revised and enlarged edition), Univ. of Tokyo Press.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)