Εντερολιθίαση του ίππου
Περίληψη
Οι εντερόλιθοι, οι οποίοι εντοπίζονται συνήθως στο παχΰ έντερο των ιπποειδών και ιδιαίτερα στο ανιόν κόλον, αποτελούνται από φωσφορικά άλατα αμμωνιακοΰ μαγνησίου. Στη δημιουργία τους συμβάλλει η δραστηριότητα της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου και τα συστατικά της τροφής. Κατά κανόνα οι εντερόλιθοι σχηματίζονται γΰρω από έναν πυρήνα ξένου σώματος. Η εντερολιθίαση εμφανίζεται σε όλα τα μέρη της γης, συνηθέστερα όμως παρατηρείται σε περιοχές της Βόρειας Αμερικής και ειδικότερα στην Καλιφόρνια, στη Νοτιοδυτική Ινδιάνα και στη Φλόριδα. Συχνότερα διαπιστώνεται σε ίππους Αραβικής φυλής και σπανίως σε Quarter και σε Αγγλικούς καθαρόαιμους ίππους. Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα σε ίππους μέσης ηλικίας. Αν και η παθογένεια της εντερολόθίασης δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως, πιστεύεται ότι σημαντικό ρόλο στο σχηματισμότων εντερολίθων παίζει η διατροφή και η κληρονομικότητα. Δίαιτα πλούσια σε άζωτο, μαγνήσιο και φώσφορο ευνοεί τη δημιουργία εντερολίθων, δεδομένου ότι τα στοιχεία αυτά αποτελούν τα βασικά συστατικά τους. Τα συμπτώματα ποικίλλουν καισπάνια είναι χαρακτηριστικά της νόσου. Γενικώς, η παρουσία του εντερολίθου παραμένει αφανής, εκτός και εάν η εγκατάσταση του στον εντερικό αυλό προκαλεί έμφραξη. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων μερικής έμφραξης από εντερόλιθο, μικρή ποσότητα κοπράνων, αέριων και του χορηγηθέντος παραφινέλαιου μπορεί να διέρχονται από το σημείο της έμφραξης. Αντίθετα, σε πλήρη έμφραξη η δίοδος είναι αδύνατη και τα κόπρανα απουσιάζουν τελείως, ενώ τα καθαρτικά δεν προωθούνται περιφερικά της θέσης έμφραξης. Η παρουσία του εντερολίθου σπάνια γίνεται αντιληπτή κατά τη βραχιόνια ψηλάφηση. Ιστορικό περιοδικούκολικού ενδέχεται να συνδέεται με την ύπαρξη εντερολίθων ή καλύτερα τη μερική ή προσωρινή έμφραξη του κόλου από αυτούς. Για τη διάγνωση, όμως, είναι αναγκαία η ακτινογράφηση της κοιλίας. Για τη θεραπεία απαιτείται χειρουργική αφαίρεση των εντερολίθων, η οποία είναι επιτυχής συνήθως, εφόσον γίνει πριν από την εμφάνιση περιτονίτιδας. Η διεγχειρητική ρήξη του εντερικού τοιχώματος κατά τους χειρισμούς αφαίρεσης του εντερόλιθου, οπότε μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα περιτονίτιδα,είναι η σοβαρότερη και συχνότερη επιπλοκή. Άλλες μετεγχειρητικές επιπλοκές είναι η ανάπτυξη κολίτιδας, η διαφυγή υγρών από το τραύμα της λαπαροτομής και η περιτονίτιδα. Για την πρόληψη επανασχηματισμοΰ εντερολίθων επιβάλλεται η μείωση του χορηγουμένου χόρτου μηδικής και η αύξηση χορήγησης χόρτου με μειωμένη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
DIAKAKIS (Ν.ΔΙΑΚΑΚΗΣ) N. (2017). Εντερολιθίαση του ίππου. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 59(2), 105–110. https://doi.org/10.12681/jhvms.14952
- Τεύχος
- Τόμ. 59 Αρ. 2 (2008)
- Ενότητα
- Review Articles
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.
