Γρίπη πτηνών, χοίρων και ανθρώπων: πόσο ισχυρός είναι ο φραγμός των ειδών;
Περίληψη
Οι πρόσφατες επιζωοτίες της γρίπης των πτηνών από τον υψηλής λοιμογόνου ικανότητας Η5Ν1 και τα τυχαία κρούσματα ανθρώπων και άλλων θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένωντων χοίρων και των αιλουροειδών, έχουν θέσει σε συναγερμό τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Νέα ερωτήματα έχουν προκύψει σχετικά με τη μετάδοση των ιών της γρίπης μεταξύ των ειδών και ο ρόλος του χοίρου ως "αναμιγνείον δοχείο" των ιών των πτηνών και του ανθρώπου έχει υποστεί κριτική. Ο κύριος σκοπός αυτής της ανασκόπησης είναι να εκτιμήσει την πιθανότητα της γρίπης των πτηνών και του χοίρου στο να προκαλέσουν αντίστοιχο λοιμώδες αναπνευστικό νόσημα στον άνθρωπο. Η μετάδοση των ιών της γρίπης μεταξύ των ειδών είναι σπάνια εξέλιξη γεγονότων και πολύ λίγοι ιοί έχουν πετύχει να εγκατασταθούν σε νέο είδος ξενιστή. Μέχρι την εμφάνιση του ίου Η5Ν1 το 1996 μόνο 3 περιπτώσεις ασθενών ανθρώπων από ιούς πτηνών είχαν αναφερθεί. Η μη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο του Η5Ν1 αποδεικνύει ότι απαιτούνται εκτεταμένες αλλαγές του γενώματος του ίου για να υπερπηδηθεί ο φραγμός των ειδών. Αν και οι ιοί γρίπης των πτηνών έχουν απομονωθεί από χοίρους, μόνο σε μία περίπτωση ο ιός γρίπης των πτηνών Η I N I που μεταδόθηκε από άγριες πάπιες σε χοίρους ήταν ικανός για περαιτέρω εξάπλωση σε χοίρειο πληθυσμό.Η ευαισθησία των χοίρων στους ιούς υψηλής και χαμηλής λοιμογόνου ικανότητας των πτηνών έχει επιβεβαιωθεί σε πειραματικές μελέτες, αλλά η μετάδοση από χοίρο σε χοίρο δεν έχει αποδειχθεί. Επίσης, περιγράφεται η πειραματική και η φυσική μετάδοση, των υψηλής λοιμογόνου ικανότητας ιών, στα αιλουροειδή, μυς, νυφίτσες και πιθήκους του γένους μακάκους. Ακόμη παρουσιάζονται οι κυρίες διαφορές της λοιμογόνου ικανότητας του ίου ανάμεσα στα διάφορα είδη των θηλαστικών. Έτσι, η μελέτη της λοιμογόνου ικανότητας μπορεί να προσφέρει ιδέες και γνώσεις σχετικά με τα αίτια της περιορισμένης εξάπλωσης του ίου σε ένα νέο ξενιστή. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, αντίθετα προς την κοινή άποψη, ο φραγμός των ειδών παραμένει ένα σοβαρό εμπόδιο για την εξάπλωση των νέων ιών γρίπης σε νέα είδη-ξενιστές, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Η εμπειρία μας με τους ιούς Η5Ν1 and Η7Ν7 θέτει σε αμφιβολία τις παλιές θεωρίες και αποδεικνύει όχι είναι ανεπαρκείς. Χρειάζεται περαιτέρω μελέτη των παραγόντων που επηρεάζουν και περιορίζουν τη μετάδοση των ιών της γρίπης από το ένα είδος στο άλλο για να γίνει περισσότερο κατανοητό και να αξιολογηθεί ο κίνδυνος της εμφάνισης νέας πανδημίας από ιούς γρίπης.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
van REETH, K., De VLEESCHAUWER, A., & KYRIAKIS, C. S. (2017). Γρίπη πτηνών, χοίρων και ανθρώπων: πόσο ισχυρός είναι ο φραγμός των ειδών;. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 58(3), 208–219. https://doi.org/10.12681/jhvms.14986
- Τεύχος
- Τόμ. 58 Αρ. 3 (2007)
- Ενότητα
- Short Communication
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.