open, digital, online, education, distance education

Εξ αποστάσεως Επιμόρφωση Δασκάλων. Εφαρμογή, Στατιστική Ανάλυση και Αποτίμηση.


Δημοσιευμένα: Sep 4, 2019
Λέξεις-κλειδιά:
Τηλεκπαίδευση επιμόρφωση εκπαιδευτικών πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Κωνσταντίνος Πέτρος Στρίγκας
https://orcid.org/0000-0002-9623-4615
Αλκιβιάδης Τσιμπίρης
Περίληψη

Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση της επίδρασης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στη διαδικασία επιμόρφωσης των δασκάλων. Έγινε καταγραφή των απόψεων των 89 εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μετά από τη συμμετοχή τους σε προγράμματα εξ αποστάσεως επιμόρφωσης. Πραγματοποιήθηκαν δύο προγράμματα εξ αποστάσεως επιμόρφωσης από δύο Σχολικούς Συμβούλους της 1ης και 2ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Σερρών, με χρήση της πλατφόρμας ασύγχρονης εκπαίδευσης OpeneClass και της πλατφόρμας σύγχρονης εκπαίδευσης BigBlueButton. Το πρώτο πρόγραμμα είχε ως θέμα «Στρατηγικές-Μέθοδοι-Τεχνικές Διδασκαλίας» και το δεύτερο «Θετική ψυχολογία και Συναισθήματα στην εκπαίδευση». Η συμμετοχή στο δεύτερο πρόγραμμα  παρουσιάστηκε διπλάσια σχετικά με το πρώτο. Με την ολοκλήρωση σε καθένα από τα προγράμματα υλοποιήθηκε έρευνα με ερωτηματολόγια ερωτήσεων κλειστού τύπου μέσω της πλατφόρμας, ώστε να καταγραφούν οι στάσεις και οι απόψεις των δασκάλων για την εμπειρία τους κατά την διάρκεια της τηλεπιμόρφωσης καθώς και τα συμπεράσματα τους για την υλοποίηση εξ αποστάσεως επιμορφώσεων γενικότερα. Στα αποτελέσματα, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιθυμία  και η εμπιστοσύνη του μεγαλύτερου μέρους των συμμετεχόντων στις εξ αποστάσεως επιμορφώσεις, καθώς και οι θετικές σκέψεις  των εκπαιδευτικών για περεταίρω χρήση διαδικτυακών χώρων υποστήριξης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Μέρος δεύτερο / Section 2
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Κωνσταντίνος Πέτρος Στρίγκας
Δάσκαλος
Αναφορές
Αθανασούλα-Ρέππα, Α. (2006). Ο ρόλος του καθηγητή-συμβούλου στην εξΑΕ, Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Στοιχεία Θεωρίας και πράξης. Στο Σ. Παπαδημητρίου, & Α. Λιοναράκης, (2016) (Επιμ.). Ο Ρόλος του Καθηγητή-Συμβούλου και η ανάπτυξη μηχανισμού
υποστήριξής του στην εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. 5Ο Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 5(2A). Αθήνα: εκδόσεις Προπομπός.
Agarwal, A. (2018), Open edx Conference 2018 : Where do we want online learning to be in 5 years? Βιντεοδιάλεξη από τον ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της Edx Anant Agarwal από το διαδίκτυο: https://www.youtube.com/watch?time_continue=1597&v=ZvJpdRWLA_w &
Αναστασιάδης, Π. (2006). Περιβάλλοντα Μάθησης στο Διαδίκτυο και Εκπαίδευση από Απόσταση. Στο Α. Λιοναράκης, (2006) (Επιμ.). Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση – Στοιχεία Θεωρίας και Πράξης. (σσ. 108-150) Αθήνα: Εκδόσεις Προπομπός.
Αναστασιάδης, Π. (2007). Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών «Πλαίσιο Αναφοράς». Αθήνα: Π. Ι. Ανασύρθηκε 5 Ιουλίου 2018 από http://www.epimorfosi.edu.gr/images/stories/plaisio_anaf_2011/1.final meizon programma epimorfosis martios 2011.pdf
Αντωνίου, Π. (2008). Διαδικτυακή Επιμόρφωση από Απόσταση: Μεταπτυχιακές Σπουδές Φυσικής Αγωγής. Στο Π. Αναστασιάδης (επιμ.) Η Τηλεδιάσκεψη στην Υπηρεσία της Διά Βίου Μάθησης και της Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης, Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
Αποστολάκης, Ε. Κουλούρης, Π. Σωτηρίου, Σ. & Τσολακίδης, Κ. (2008). Το πρόγραμμα ΔΙΑΣ: Επιμόρφωση εκπαιδευτικών ολιγοθέσιων σχολείων μέσω Τηλεδιάσκεψης με την αξιοποίηση Δορυφορικής Τεχνολογίας. Στο Π. Αναστασιάδης (επιμ.) Η Τηλεδιάσκεψη στην Υπηρεσία της Δια Βίου Μάθησης και της Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης, Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
Βάμβουκας, Μ. (1991). Εισαγωγή στην Ψυχοπαιδαγωγική Έρευνα και Μεθοδολογία. (σσ. 81-92). Αθήνα: Γρηγόρης.
Barber, M. (2001). Teaching for tomorrow, The OECD Observer, no225. Mr 2001.
Beniwal, A. (2017). What is LMS? University of Rajasthan. Ανασύρθηκε 20 Ιουλίου 2018. Από https://www.quora.com/What-is-LMS.
Γκιόσος, Ι. Μαυροειδής, Η. & Κουτσούμπα, Μ. (2008). Η έρευνα στην από απόσταση εκπαίδευση: ανασκόπηση και προοπτικές. Research in distance education: review and perspectives, Volume 4, Number 1, 2008 / Section one. © Open Education ISSN: 1791-9312.
Day, C. (2004). A passion for teaching. New York: Routledge Falmer.
Devellis, R.F. (1991), “Scale development: theory and application”, Applied Social Research Methods Series, Vol. 26, Sage Publications, Newbury Park, CA.
Δημητριάδης, Σ. (2008). Ευέλικτη μάθηση με χρήση τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών. Θεσσαλονίκη: Τσιόλα.
Διαμαντίδης, Α. (2005). Η Ασύγχρονη Τηλεκπαίδευση και εκπαιδευτική διαδικασία. Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Εξηνταρίδης, Γ. (2013). Εξελληνισμός πακέτων SCORM –eXe. Ανασύρθηκε 15 Ιουλίου 2018, από https://repository.ellak.gr/ellak/bitstream/11087/1762/ 1/reload_exe.pdf
Eraut, M. (1987). In-service teacher education. In: Μ. Dunkin, (ed.), The International encyclopedia of teaching and teacher education (pp. 730-743). London: Pergamon Press.
Ζγούβα, Α. κ.ά. (2013). Η ηλεκτρονική μάθηση στην ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση των εργαζομένων στα ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα: παράγοντες αποτελεσματικότητας. Διδακτορική Διατριβή. ΑΠΘ.
Θωμάδης Π. (2016). Η Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση ως Μέθοδος Επιμόρφωσης Δασκάλων: Στάσεις και Απόψεις. Εκπόνηση εργασίας. 5ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο ΑΣΠΑΙΤΕ.
Hetsevich, I. (2017). How do Iselect best LMS? Ανασύρθηκε 20 Ιουλίου 2017 από https://www.quora.com/How-do-I-select-best-LMS.
Holmberg, B. (1983). Guided didactic conversation in distance education. In: Sewart, D. Keegan, D. & Holmberg B. (ed.) Distance Education: International Perspectives, London: Routledge. pp. 114- 122.
ΙΕΠ, (2017), Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Ανασύρθηκε 28 Ιουλίου 2018, από http://iep.edu.gr/el/thriskeftika-odigoi-ekpaideftikoy (σσ. 102-166).
Καρατάσιος, Γ. Μιχαηλίδης, Γ. (2009). Η συμβολή της Τηλεκπαίδευσης στα προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. Αθήνα: Μέντορας.
Keegan D, (2000). Οι Βασικές Αρχές της Ανοικτής και ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, Αθήνα: Μεταίχμιο.
Κόκκος, Α. & Λιοναράκης Α., (1998) Στοιχεία επικοινωνίας. Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση: Σχέσεις διδασκόντων - διδασκομένων, τόμος Β, Πάτρα: ΕΑΠ, (σσ. 53-102). Στο Σ. Παπαδημητρίου, & Α. ΛΙΟΝΑΡΑΚΗΣ, (2016). Ο Ρόλος του Καθηγητή-Συμβούλου και η
ανάπτυξη μηχανισμού υποστήριξής του στην εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. 5 Ο Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 5(2A).
Κόκκος, Α. Λιοναράκης, Α. Ματραλής Χ. & Παναγιωτακόπουλος, Χ. (1998). Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση: Το εκπαιδευτικό υλικό και οι νέες τεχνολογίες, Πάτρα: Ε.Α.Π. τ. Γ΄.
Κυριαζή, Ν. (2009). Η Κοινωνιολογική Έρευνα· Κριτική επισκόπηση των μεθόδων και των τεχνικών, (εκδ.14η). (σσ. 20-50). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Λιοναράκης, Α. (1998). Ιδρύματα Ανοιχτής και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης, κεφ. 5, Στο: Ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, θεσμοί και λειτουργίες. τόμος Α, ΕΑΠ, ΠΑΤΡΑ.
Λιοναράκης, Α. (2004). Ένα παιδαγωγικό μοντέλο σχεδιασμού και παραγωγής διδακτικού πολυμορφικού υλικού για εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Στο Ι. Κεκκές (Επιμ.). Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση – Ζητήματα Σχεδιασμού και εφαρμογών Φιλοσοφικές – Κοινωνικές προεκτάσεις. (σσ. 53 – 74). Αθήνα: Ένωση Ελλήνων Φυσικών, Ατραπός.
Λιοναράκης, Α. (2005). Ανοιχτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και Διαδικασίες Μάθησης. ΕΑΠ. Λιώτσος, Κ. (2007). Υβριδική οργάνωση της εκπαίδευσης με χρήση τεχνολογιών Διαδικτύου. Ανασύρθηκε 25 Αυγούστου 2018 από : http://ikee.lib.auth.gr/record/75686/files/gri-2007-566.pdf ΑΠΘ
Λυκουργιώτης, Α. (1998). Ιδιαίτερα εκπαιδευτικά εργαλεία – μέθοδοι. κεφ. 2. Στο: Ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, θεσμοί και λειτουργίες, τόμος Α, ΕΑΠ, ΠΑΤΡΑ.
Μανούσου, Ε. (2007). Ο Σχεδιασμός, η δημιουργία πολυμορφικού διδακτικού υλικού για την εφαρμογή εξ αποστάσεως προγράμματος εκπαίδευσης για το περιβάλλον και την αειφορία σε μαθητές δημοτικού. Στο Α. Λιοναράκης (Επιμ.) Πρακτικά 4ου Διεθνούς Συνεδρίου Ανοικτής & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης: Μορφές Δημοκρατίας στην Εκπαίδευση: Ανοικτή Πρόσβαση και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ελληνικό Δίκτυο Ανοικτής & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης, (σσ. 662-667)Αθήνα 23- 25 Νοεμβρίου 2007. β΄ τόμος.
Ματσαγγούρας, Η. (2001). Στρατηγικές Διδασκαλίας. Αθήνα: Gutenberg. Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών» Τελικός Δικαιούχος ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Οκτώβριος 2010 από το διαδίκτυο:
Μητράι, Ε. (2017). Ανάπτυξη μαθήματος τύπου MOOC (massive on-line open course) με τη χρήση ανοιχτών πόρων για το αντικείμενο του ψηφιακού μάρκετινγκ (digital marketing). Πτυχιακή εργασία Πανεπιστήμιο Πειραιά. Πειραιάς
Moore, M. (1994). Autonomy and interdependence. The American Journal of Distance.
Moore, M. (1996). Tips for the Manager Setting Up a Distance Education Program. The American Journal of Distance Education
Moore, M. & Kearsley, G. (1996). Distance Education. A Systems View. Wadsworth Publishing Co.: Belmont
Moore, M. (2007). The theory of transactional distance. In Μ. G. Moore (Ed.) Handbook of distance education. Mahwah, NJ: Lawrence ErlbaumAssociates. (pp. 89-103).
Μπαγάκης, Γ. (επιμ.) (2005). Επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Μπίκος, Κ. (2014). Η εξ αποστάσεως/ηλεκτρονική επιμόρφωση εκπαιδευτικών: μια καινοτομία που ανταποκρίνεται στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή. Ανασύρθηκε 28 Μαΐου 2018. Από http://www.diapolis.auth.gr/epimorfotiko_uliko/index.php/109-odigos-mpikos-2?showall=1
Mulford, Β. (2002). Sorting the Wheat from the Chaff - Knowledge and Skills for Life: first results from OECD's PISA 2000, European Journal of Education, Vol. 37, No. 2, 2002.
Ναθαναήλ, Π. (2009). Οι σχολικοί σύμβουλοι κρίνουν το επιμορφωτικό τους έργο. Θεσσαλονίκη: Αδελφοί Κυριακίδη.
Νάσαινας, Γ. (2010). Η Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της Διά Βίου Μάθησης, Αθήνα: Εκδόσεις Μπατσιούλας.
Nunnally, J.C. & Bernstein, I.H. (1994). The Assessment of Reliability. Psychometric Theory. 3. (pp. 248-292).
Ξωχέλλης Παναγιώτης, (2007). Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση έως σήμερα. Στο: Χαραλάμπους, Δ. (επιμ.), Μεταπολίτευση και εκπαιδευτική πολιτική (σελ. 179-189). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Παναγιωτίδου, Α. & Ταρατόρη, Ε. (2008). «Η διαδικασία της μάθησης στην εξ αποστάσεως επιμόρφωση των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης - εμπειρική έρευνα». Διδακτορική διατριβή Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΠΤΔΕ, (σσ. 83-85).
Παπαδάκης, Σ. & Φραγκούλης, Ι. (2005). Διερεύνηση επιμορφωτικών αναγκών και στάσεων εκπαιδευτικών για την παροχή εξ αποστάσεως επιμόρφωσης σε περιβάλλον ηλεκτρονικήςμάθησης. Στο: Γ. Μπαγάκης (επιμ.), Επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, (σσ. 276- 285). Αθήνα: Μεταίχμιο.
Παπαδάκης, Σ. Παρασκευάς, Α. & Τσιμόπουλος, Ν. (2014). Η αξιοποίηση της σύγχρονης και ασύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στην επιμόρφωση εκπαιδευτικών : Εμπειρία από τη συνδυασμένη χρήση Moodle , LAMS , BBB / Centra και OpenSim. Στο Θ. Σαμαρά, Ε. Κουσλόγλου, Ι. Σαλονικίδης, & Ν. Τζιμόπουλος (Επιμ.), 3ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας: «Αξιοποίηση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και Επικοινωνιών στη διδακτική πράξη» (σσ 131–142). Πρακτικά 3ου Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνέδριου Ημαθίας, Νάουσα 4, 5 & 6 Απριλίου. Ανασύρθηκε 5 Ιουλίου 2018, από http://hmathia14.ekped.gr/praktika14/VolD/VolD_131_142.pdf
Παπαδάκης, Σ. (2016). MOOC. Μια επανάσταση στην Εκπαίδευση ή άλλος ένας τρόπος παροχής εκ αποστάσεως εκπαιδευτικού περιεχομένου; Ανασύρθηκε 28 Ιουλίου 2018 από https://www.researchgate.net/publication/305867877_MOOC_Mia_epanastase_sten_Ekpaideuse
_e_allos_enas_tropos_paroches_ek_apostaseos_ekpaideutikou_periechomenou
Παπαδημητρίου, Σ. & Λιοναράκης, Α. (2016). Ο Ρόλος του Καθηγητή-Συμβούλου και η ανάπτυξη μηχανισμού υποστήριξής του στην εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. 5(2A).
Παπαναούμ, Ζ. (2005). Ο ρόλος της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στην επαγγελματική τους ανάπτυξη: γιατί, πότε, πώς; Στο Γ. Μπαγάκης, (επιμ.) Επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Παρασκευόπουλος, Ι. (1993). Μεθοδολογία επιστημονικής έρευνας. (σσ. 110-175). Αθήνα: Ιδιωτική έκδοση. σσ. 110-175.
Πράμας Χ. (2017). Άρθρο για την Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση: Όροι και Προϋποθέσεις Εφαρμογής της. Αδημοσίευτο άρθρο.
Πολύδωρος, Γ. (2017). Οι νέες τεχνολογίες ως εργαλείο ενίσχυσης των πολλαπλών ευφυϊών. Ανοικτή Εκπαίδευση: το περιοδικό για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία, 13(2). Ανασύρθηκε 28 Μαΐου 2018 https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/openjournal/article/view/14581 . http://dx.doi.org/10.12681/icodl.16
Race, P. (2001). 500 Πρακτικές Συμβουλές για την Ανοικτή και Ευέλικτη Εκπαίδευση. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Siemens, G. (2004). Connectivism: A Learning Theory for the Digital Age. Ανασύρθηκε 1 Ιουλίου 2018. από http://www.elearnspace.org/Articles/connectivism.html
Siemens, G. (2007). Connectivism: δημιουργία οικολογικής μάθησης σε κατανεμημένα περιβάλλοντα. Διδακτική της μικροτεχνικής. Έννοιες, λόγια και παραδείγματα, (σσ. 53-68).
Stefanov, K. Naskinova, I. & Nikolov, R. (2007). ICTenhanced teacher training for lifelong competence development. Ανασύρθηκε 28 Ιουλίου 2018. από https://hal.archivesouvertes.fr/hal-00592516/document
Τριανταφύλλου, Ε. & Ταρατόρη, Ε. (2014). Ο ρόλος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών: θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση. Διδακτορική διατριβή.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Σχολή Επιστημών Αγωγής ΠΤΔΕ. Αλεξανδρούπολη. Τσώνη, Ρ. Γκέκα, Π. Σιόλου, Ε. Σύψας, Α. & Παγγέ, Τ. (2016). Ο ρόλος του δασκάλου στα MOOCs. Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 7(5Β).
Φραγκίδης, Λ. (2017). Εισαγωγή στα Συστήματα Τηλεκπαίδευσης. ΤΕΙ Κ. Μακεδονίας.
Φωκιανός, Κ. & Χαραλάμπους, Χ. (2010). Εισαγωγή στην R. Τμήμα Μαθηματικών και Στατ. Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Watson, J. Murin, A. Vashaw, L. Gemin, B. & Rapp, C. (2012). Keeping pace with K-12 online & blended learning: An annual review of policy and practice. Evergreen Education Group.