Η επίδραση προβλημάτων ακροτάτων στο λογισμό μεταβολών


Δημοσιευμένα: Jul 21, 2020
Γεώργιος Βεργίνης
Χρήστος Καρούσης
Αιμιλία Κρητικίδη
Χρήστος Λάμπρου
Μαριάννα Λέου
Γεωργία Τζοβαρίδου
Περίληψη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Θα ερευνήσουμε με ποιες μεθόδους αντιμετωπίστηκαν ιστορικά προβλήματα ακροτάτων και κωνικών τομών και κατά πόσο το αποτύπωμα των μεθόδων αυτών ανιχνεύεται στη θεωρητική βάση του διαφορικού λογισμού.
Η θεμελίωση της θεωρίας λόγων και η εισήγηση της μεθόδου εξάντλησης από τον Εύδοξο (~330 π.Χ.) αποτέλεσαν ισχυρά εργαλεία στο έργο του Αρχιμήδη (~250 π.Χ.) και τον οδήγησαν στην εξαιρετικής ευφυίας μηχανική σύλληψη του τετραγωνισμού τμήματος παραβολής.
Διερευνούμε το πρόβλημα μέγιστου όγκου του Kepler (1613) και στη συνέχεια της βραχυστόχρονης καμπύλης από τον Bernoulli (1696), με το geogebra ισχυρό ανιχνευτικό εργαλείο σε καθένα από τα θέματα.
Μέσα από τη διαδρομή αυτή παρακολουθούμε πώς μεταβλήθηκαν και διαμορφώθηκαν οι έννοιες του απειροστού και της εφαπτομένης.
Σκοπός μας είναι να αναδειχθεί η πρωτοποριακή ιδέα που ενυπάρχει σε καθένα από τα θέματα αυτά, εστιάζοντας περισσότερο στη διαδικασία επίλυσης παρά στην ίδια τη λύση.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Greece
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Αργυρόπουλος, Η., Βλάμος, Π., Κατσούλης, Γ., Μαρκάτης, Σ., Σίδερης, Π. (2014) Ευκλείδεια Γεωμετρία, Αθήνα: ΙΤΥΕ Διόφαντος, σσ.147-168
Σταμάτης, Ε. (1975). Απολλωνίου Κωνικά, τόμος Α, Αθήνα : Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, σσ. 26-38, 231-235, 262-263, 286-289
Στράντζαλος, Χ. (1989). Η εξέλιξη των ευκλείδειων και μη ευκλείδειων γεωμετριών, Αθήνα: Εκδόσεις Καρδαμίτσα, σσ. 16-21, 53-63.
Heath, Th. (2001). Η ιστορία των ελληνικών μαθηματικών, Αθήνα: Κ.Ε.ΕΠ.ΕΚ., τόμος ΙΙ, Tikhomirov, V. (1999). Ιστορίες για μέγιστα και ελάχιστα, Αθήνα: κάτοπτρο, σσ. 61-78
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)