Ζωή στην Ανταρκτική
Περίληψη
Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ίσως ον που κατάφερε να αποικήσει όλον τον πλανήτη γη, με εξαίρεση κάποια ακραία οικοσυστήματα όπως η Ανταρκτική. Η ήπειρος αυτή έχει λιγοστούς κατοίκους: βρύα, λειχήνες, άλμπατρος, φώκιες, πιγκουίνους. Ο άνθρωπος εκπροσωπείται από επιστήμονες που ζουν σε ειδικά προσαρμοσμένες βάσεις για μικρό χρονικό διάστημα. Το καθεστώς προστασίας της Ανταρκτικής στοχεύει αυστηρά στη διατήρηση της οικολογικής ιδιαιτερότητάς της, με βασικό άξονα την αποτροπή εισόδου μολυσματικών και ρυπογόνων παραγόντων. Στην εργασία μας εξετάζουμε τους παράγοντες που καθιστούν την Ανταρκτική μη κατοικήσιμη. Οι χιονοπτώσεις είναι συνεχείς, οι θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι και -80℃ ενώ η ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνα εγκαύματα. Αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα στους επισκέπτες, με κυριότερα την κατανάλωση 5000 θερμίδων/ημέρα, τη χρήση ειδικών ισοθερμικών ενδυμάτων και γυαλιών ηλίου. Οι υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη έλλειψη μικροβίων. Έτσι από τη μία δεν έχουμε μικροβιακές λοιμώξεις, από την άλλη όμως λείπουν οι αποικοδομητές. Δεν υπάρχει δυνατότητα αποικοδόμησης των οργανικών και ανόργανων αποβλήτων και αυτά πρέπει να μεταφερθούν αλλού. Οι άνθρωποι ζουν σε βάσεις που είναι πλήρως εξοπλισμένες με τα τελειότερα συστήματα θέρμανσης, ηλεκτροδότησης, εξαερισμού κλπ. Μια καταιγίδα μπορεί να θέσει εκτός λειτουργίας ένα από αυτά τα συστήματα θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των κατοίκων.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Κουτσουράς Χ., Κωνσταντινίδης Γ., & Ζαρφτζιάν Μ. (2020). Ζωή στην Ανταρκτική. Open Schools Journal for Open Science, 3(8). https://doi.org/10.12681/osj.24377
- Τεύχος
- Τόμ. 3 Αρ. 8
- Ενότητα
- Greece
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution licence that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g. post it to a repository), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
Authors are permitted and encouraged to post their work online prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).
