Ἐς Νικόπολιν, οὗ μ’ ἐθέσπισεν


Κωνσταντίνος Λ. Ζάχος
Abstract

 


   H Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα (The American School of Classical Studies at Athens, ASCSA) είναι μία από τις 17 ξένες αρχαιολο­γικές σχολές που λειτουργούν στην Ελλάδα, ιδρύθηκε το 1881.  Η Σχολή επί σειρά δεκαετιών έχει πραγματοποιήσει ανασκαφικές έρευνες σε σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, οι δημοσιεύσεις των οποίων πα­ουσιάζονται σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά, μεταξύ των οποίων και το περιοδικό της Σχολής Hesperia, the Journal of the American School of Classical Studies at Athens σε σειρές μονογραφιών, πρακτικά συνεδρίων, κ.ά. Το Φθινόπωρο του 1978, το πρόγραμμα των εκπαιδευτικών ταξιδιών περιλάμβα­νε και την Ήπειρο. Μεταξύ άλλων αρχαολογικών χώρων  επισκεφθήκαμε το Νεκρομαντείο του Αχέροντα και την αρχαία Κασσώπη και τη Νικόπολη όπου άκουσα για πρώτη φορά για τον σπουδαίο Ηπειρώτη Αρχαιολόγο Σωτήρη Δάκαρη. Οι περισσότεροι από τους συμφοιτητές μου εκείνης της χρονιάς, είχαν αργότερα μια λαμπρή καριέρα  όπως η Sarah Morris, καθηγή­τρια στο Πανεπιστήμιο του Los Angeles UCLA (Steinmetz Professor of Classical Archaeology and Material Culture Distinguished Professor, Department of Classics), τον Victor­Davis Hanson, καθηγητή Κλασσικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ca­lifornia State University, Fresno, ο William Murray καθηγητής  Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της South Florida, η Deborah Brown­Kazazis, ο Barry Strauss, καθηγητής Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών.


 

Article Details
  • Sezione
  • Κύρια άρθρα
Downloads
I dati di download non sono ancora disponibili.
Biografia autore
Κωνσταντίνος Λ. Ζάχος

Κάτοχος Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού Διπλώματος (Ph.D.) του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, με επιβλέποντα καθηγητή τον James R. Wiseman. Κατά την διάρκεια των σπουδών του στη Βοστόνη
παρακολούθησε σεμινάρια στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (M.I.T.), στο Πανεπιστήμιου Harvard και στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστόνης. Μετεκπαιδεύθηκε στο Ινστιτούτο
Πρωτοϊστορίας και Προϊστορίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης ως επισκέπτης ερευνητής υπό τον καθηγητή Harald Hauptmann. Υπηρέτησε ως αρχαιολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού στις
Εφορείες Παλαιοπωλείων και Ιδιωτικών Συλλογών, Ολυμπίας, Αττικής, Σπηλαιολογίας-Παλαιοανθρωπολογίας και από το 1987 έως την αφυπηρέτηση του στην Εφορεία Ιωαννίνων, της οποίας διετέλεσε Έφορος.
Οργάνωσε και πραγματοποίησε πολλές σωστικές ανασκαφές, και διηύθυνε τη συστηματική ανασκαφή στο σπήλαιο του Ζα-Νάξου. Οργάνωσε και διεύθυνε τις εργασίες ανάδειξης του ιερού της
Δωδώνης και την αναστήλωση του θεάτρου της. Αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της επιστημονικής και διοικητικής του καριέρας στην υλοποίηση του οράματος της ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου της Νικόπολης, πραγματοποιώντας εκτεταμένες αρχαιολογικές ανασκαφές, συντηρήσεις και αναστηλώσεις μνημείων και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου. Για το έργο του στη Νικόπολη βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Η υποδειγματική ανάδειξη της Νικόπολης βραβεύτηκε με το βραβείο Europa Nostra. Οργάνωσε Διεθνή Αρχαιολογικά Συνέδρια και παρουσίασε ανακοινώσεις σε διάφορα ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες που αναφέρονται στην Αιγαιακή
προϊστορία και στην Αρχαιολογία της Ηπείρου. Επιμελήθηκε διάφορων περιοδικών εκθέσεων στο Μουσείο Ιωαννίνων, της ίδρυσης τριών Αρχαιολογικών Μουσείων: της Λευκάδας, της Νικόπολης, της Άρτας και της ανακαίνισης και επανέκθεσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Ιωαννίνων.
Το 2002 εκλέχτηκε Επίκουρος καθηγητής της προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν αποδέχτηκε τον διορισμό του προτιμώντας να παραμείνει στην
Αρχαιολογική Υπηρεσία. Δίδαξε στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ως επισκέπτης καθηγητής
και έχει δώσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νοτίου Αφρικής. Διετέλεσε υπότροφος του Getty Research Institute. Είναι Εταίρος της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών και αντεπιστέλλον μέλος του American
Institute of Archaeology.