Ο Κινηματογράφος στην Εκπαιδευτική Διαδικασία:: Θεωρητικό Πλαίσιο, Προκλήσεις και Πρακτικές Εφαρμογές

Abstract

Το παρόν άρθρο μελετά τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί και να ενισχυθεί η χρήση κινηματογράφου στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο στόχος της μελέτης είναι να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση της προσέγγισης που θα πρέπει να ακολουθείται κατά τον σχεδιασμό εκπαιδευτικών δράσεων προς την κατεύθυνση αυτή. Τα βασικά ερωτήματά της επικεντρώνονται στη σημασία που έχει η συνεχής υποστήριξη των εκπαιδευτικών ως ουσιαστική παράμετρος του σχεδιασμού αυτού, με γνώμονα τη βελτίωση της συνολικής εμπειρίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, καθώς και στον εντοπισμό μιας θεωρητικής βάσης που θα ενισχύει την υποστήριξη αυτή. Συγκεκριμένα, οι πρακτικές προκλήσεις που παρουσιάζει η χρήση του κινηματογράφου στην εκπαίδευση μπορούν να αντιμετωπιστούν όταν αυτή ακολουθεί ένα συμπαγές θεωρητικό πλαίσιο, η επιστημονική αξιοπιστία του οποίου θα θεμελιώνει τις επιλογές ανάπτυξης των σχετικών δραστηριοτήτων και θα βελτιώνει την αυτοπεποίθηση των εκπαιδευτικών σε σχέση με τη χρήση των δραστηριοτήτων αυτών σε πραγματικές συνθήκες. Η μελέτη καταλήγει στην πολυμεσική μάθηση (multimedia learning) ως μια από τις θεωρίες που είναι συμβατές με τη χρήση κινηματογράφου στην εκπαίδευση και, συνεπώς, ως πιθανή βάση για τη δημιουργία εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων ο οποίες θα ενισχύουν τόσο τα επιδιωκόμενα μαθησιακά αποτελέσματα όσο και την απαραίτητη θετική εμπειρία τόσο των μαθητών/τριών όσο και των εκπαιδευτικών.