Η Συμβολή του Παραμυθιού στην Ανάπτυξη του Παιδιού

Άρθρα
Δημοσιευμένα: Ιουλ 15, 2024
DOI: https://doi.org/10.12681/anem.38418
Μαρία Παρ. Σταθέα
Περίληψη

Μια θεωρία για την προέλευση των παραμυθιών υποστηρίζει ότι προέρχονται από την Ινδία και τους ηλιακούς μύθους και άλλη πως οι ινδικοί μύθοι προήλθαν από τους Ελληνικούς μύθους του Αισώπου.
Τα παραμύθια τα μετέφεραν οι τσιγγάνοι σε όλον τον κόσμο, ενώ πριν από τον 10ον αιώνα μ.Χ. διαδίδονταν μέσω των Μογγόλων στην Ευρώπη. Στην αρχαία Ελλάδα απόγονοι των παλαιών παραμυθάδων θεωρούνται οι αοιδοί, ενώ στους Ελληνιστικούς χρόνους υπήρχαν επαγγελματίες αφηγητές, οι λεγόμενοι «αρετολόγοι».

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 4.0.

Το περιοδικό Ανεμοπετάλιο, η συντακτική ομάδα και ο εκδότης του περιοδικού δεν φέρουν καμία νομική ευθύνη σχετικά με την αναδημοσίευση των κειμένων του περιοδικού.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Αναγνωστόπουλος Β. Δ., Τέχνη και τεχνική του παραμυθιού, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1977
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Το νεοελληνικό λαϊκό παραμύθι,
φιλολογική επιμέλεια κειμένων Γ. Μ. Παράσογλου, Θεσσαλονίκη 2002
Λιάπης Κώστας, «Παραμύθι: το αγαπημένο παιδί της παράδοσης και του λαϊκού προφορικού λόγου», στο: Β.
Δ. Αναγνωστόπουλος, Λαϊκή παράδοση και παιδί, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1999
Μερακλής Μ. Γ., Έντεχνος λαϊκός λόγος, εκδ. Καρδαμίτσα, Αθήνα 1993
Προπ Βλαντιμίρ Γ., Μορφολογία του παραμυθιού, εκδ. Καρδαμίτσα, Αθήνα 1991