Το ολοήμερο δημοτικό σχολείο. Κριτική αποτίμηση ενός θεσμού

PDF
Δημοσιευμένα: Ιουν 24, 2022
Μαρία Παπαχρήστου
9ο Δημοτικό Σχολείο Θήβας, Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Βοιωτίας
Περίληψη



Το παρόν άρθρο αναφέρεται τόσο στη δημιουργία και εξέλιξη του θεσμού του Ολοήμερου ∆ημοτικού Σχολείου όσο και στον βαθμό που αυτό συνέβαλε στην ισότητα των φύλων επιτρέποντας στις μητέρες να διεκδικήσουν ενεργά τον ρόλο τους στην αγορά εργασίας. Οι μητέρες, ως δρώντα υποκείμενα του κοινωνικού συνόλου, συχνά δυσκολεύονται να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική τους ζωή, βιώνοντας έτσι τον αποκλεισμό από την εργασία. Για τον λόγο αυτόν ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός αυτός θεσμός τοποθετείται στο πλαίσιο της πολιτικής συμφιλίωσης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, προκειμένου να διευκολύνει την ένταξή τους στην αγορά εργασίας. Στο άρθρο αποτιμάται κριτικά η πορεία υλοποίησης του Ολοήμερου ∆ημοτικού Σχολείου, το οποίο εντάχθηκε στα Εθνικά Σχέδια ∆ράσης για την Απασχόληση (ΕΣ∆Α), ώστε οι γυναίκες-μητέρες να αξιοποιήσουν τον σχολικό χρόνο των παιδιών τους με τη διεύρυνση του σχολικού ωραρίου, ανταποκρινόμενες παράλληλα και στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Η πράξη έδειξε ότι ο θεσμός στήριξε τη συμμετοχή των μητέρων στην απασχόληση, χωρίς ωστόσο να εκλείψουν οι επιπτώσεις του στην κατανομή του χρόνου μεταξύ οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.




Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Βιτσιλάκη, Χ. (2007). Κοινωνιολογική, Γνωστική και Εκπαιδευτική Θεμελίωση του Θεσμού του Ολοήμερου Σχολείου, Ελληνική και ∆ιεθνής Εμπειρία, Θεσσαλονίκη: Εκδ. Αδελφών Κυριακίδη.
Γερμανός, ∆. (2006). «Αλλαγές στον σχολικό χώρο για αναβάθμιση του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος στο ολοήμερο σχολείο», στο Α.Γ. Κυρίδης, Ε. Τσακιρίδου και Ι.Κ. Αρβανίτη (επιμ.), Το ολοήμερο δημοτικό σχολείο στην Ελλάδα. Ερευνητικές και θεωρητικές προσεγγίσεις, Αθήνα: τυπωθήτω-Γ. ∆αρδάνος.
∆εληγιάννη-Κουϊμτζή, Β. (2003). «Εκπαιδευτική πολιτική για την Ελλάδα: Ιστορική αναδρομή και σύγχρονη πραγματικότητα», στο Β. ∆εληγιάννη-Κουϊμτζή, Σ. Ζιώγου-Καραστεργίου και Λ. Φρόση (επιμ.), Φύλο και εκπαιδευτική πραγματικότητα στην Ελλάδα: Προωθώντας παρεμβάσεις για την ισότητα των φύλων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, Αθήνα: ΚΕΘΙ, σελ. 255-263.
ΕΕΤΑΑ (2006). Μελέτη αξιολόγησης των επιπτώσεων της λειτουργίας δομών κοινωνικής φροντί- δας ως προς την ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης, μελέτη για λογαριασμό του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2000). Ευρωπαϊκή Έκθεση για την ποιότητα της σχολικής εκπαίδευσης, ∆εκάξι δείκτες ποιότητας, Έκθεση Μαΐου.
Καραμεσίνη, Μ. (2008). «Η ισότητα των φύλων στην απασχόληση: επισκόπηση και αποτίμηση των πολιτικών της τελευταίας δεκαετίας στην Ελλάδα», στο Μ. Στρατηγάκη (επιμ.), Πολιτικές ισότητας των φύλων, ευρωπαϊκές κατευθύνσεις και εθνικές πρακτικές, Αθήνα: Gutenberg, σελ. 279-328.
Καραμεσίνη, Μ. και Συμεωνάκη, Μ. (2019) (επιμ.). Συμφιλίωση εργασίας και οικογένειας στην Ελλάδα. Γένεση, εξέλιξη και αποτίμηση μιας πολιτικής, Εργαστήριο Σπουδών Φύλων, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα: Νήσος.
Λουκέρης, ∆. και Ταβουλάρη, Ζ. (2005). «Ποιότητα σχολικής εκπαίδευσης και Ολοήμερο ∆ημο- τικό Σχολείο», στο ∆. Λουκέρης (επιμ.), Ολοήμερο Σχολείο: θεωρία, πράξη και αξιολόγηση, Αθήνα: Πατάκης.
Παπαπέτρου, Μ. και Σουσαμίδου-Καραμπέρη, Α. (2004). Ολοήμερο Σχολείο. Μία νέα πραγμα- τικότητα, Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Πατηνιώτης, Ν., Ντολιοπούλου, Ε. και Θωμά, Ε. (2003). «Πώς βλέπουν οι γονείς το Ολοήμερο;», Επιστημονικό Βήμα του ∆ασκάλου (ΕΒτ∆), 3 (2).
Πυργιωτάκης, Ι. (2004). «Ολοήμερο σχολείο: Η περιπέτεια ενός θεσμού», Μακεδνόν, 12. Πυργιωτάκης, Ι.Ε. και Αλπέντζου, Ο. (2001). «Ο σχολικός χώρος και η παιδαγωγική του διά- σταση», στο Ι.Ε. Πυργιωτάκης (επιστ. επιμ.), Ολοήμερο Σχολείο. Λειτουργία και προοπτικές, Αθήνα: ΥΠΕΠΘ-ΠΙ.
Σαλτερής, Ν. (2005). «Το Ολοήμερο Σχολείο, ως νέα πραγματικότητα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα: Μια διαδοχική επιλεκτική προσέγγιση στηριγμένη σε απόψεις ∆ιευθυντών Ολοήμερων Σχολείων», στο Α. Μαρκαντωνάτου και Ν. Σαλτερής, Ολοήμερο Σχολείο: Κοντινά και μακρινά πλάνα, Αθήνα: Ταξιδευτής, σελ. 43-52.
Σκόμπα, Μ. (2013). Ο θεσμός του Ολοήμερου ∆ημοτικού Σχολείου και οι επιπτώσεις στη γυναικεία συμμετοχή στον ενεργό πληθυσμό, ∆ιδακτορική ∆ιατριβή, Αθήνα: Πάντειο Πανεπιστήμιο. Στρατηγάκη, Μ. (2007). Το Φύλο της Κοινωνικής Πολιτικής, Αθήνα: Μεταίχμιο.
Τζήκας, Γ., Πόρποδας, Κ. και Γούκος, Α. (2005). «Πανθεσσαλική έρευνα για το Ολοήμερο Σχολείο. Το Ολοήμερο Σχολείο χώρος φύλαξης παιδιών», Θέματα Ειδικής Αγωγής, 28/Φεβρουάριος-Απρίλιος.
Τρίγκα, Ν. (2006). «Νοσεί το ολοήμερο σχολείο», Το Βήμα της Κυριακής, 19 Φεβρουαρίου 2006.
ΥΠΕΠΘ (1998). Πρόγραμμα Σχολείων ∆ιευρυμένου Ωραρίου, Υπουργική Απόφαση: Φ.13.1/899/Γ1/1074/26-10-1998.