Η διερεύνηση των πρακτικών για τις διακρατικές υιοθεσίες στην Ελλάδα. Απόψεις, αντιλήψεις, επισημάνσεις επαγγελματιών και θετών γονέων

Περίληψη

Η υιοθεσία ως κοινωνικός θεσμός αποσκοπεί να καλύψει τόσο τις ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες του παιδιού και να του εξασφαλίσει ένα μόνιμο και ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον, όσο και των θετών γονιών με την ολοκλήρωση του οικογενειακού δεσμού. Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην πραγματοποίησή της είναι οι βιολογικοί γονείς του προς υιοθεσία παιδιού, το ίδιο το παιδί, οι θετοί γονείς, οι αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες και το δικαστήριο που αποφασίζει για την υιοθεσία. Πρόκειται για μια πολυδιάστατη και σύνθετη διαδικασία η οποία προσεγγίζεται θεσμικά, ερμηνευτικά και βιωματικά με ιδιαίτερο και διαφορετικό τρόπο για καθένα από τους εμπλεκόμενους και αποτιμάται εξίσου ξεχωριστά όσον αφορά την πορεία περαίωσή της αλλά και ως προς τα αποτελέσματά της. Η παρούσα μελέτη  παρουσιάζει τα ευρήματα  από την διερεύνηση των διαδικασιών στις διακρατικές έρευνες που διενεργήθηκαν στην Ελλάδα μεταξύ 2011 -2019 από τους αρμόδιους Φορείς των Περιφερειών που ορίζονται από τον νόμο, μεταξύ των οποίων είναι και η Διεθνής Κοινωνική Υπηρεσία-Ελληνικός Κλάδος, αλλά και τον τρόπο που βίωσαν την διαδικασία οι ίδιοι οι θετοί γονείς και οι επαγγελματίες.