«Τεχνουργημένη άγνοια, πολυμαθής ασυναρτησία»: η μέθοδος του Σλάβοϊ Ζίζεκ;
Abstract
Προβεβλημένοι στοχαστές καλλιέργησαν μια «νέα φιλοσοφική» μέθοδο —η οποία κατ’ ουσία δεν είναι ούτε νέα ούτε φιλοσοφική: Χρησιμοποιώντας ενδείξεις ή ασύνδετα μεταξύ τους στοιχεία, αξιοποιώντας τη ζάλη ακατάσχετων παρεκβάσεων, μεταμφιέζοντας την επιθυμία σε επιστημονική γνώση, βαφτίζουν τις υποθέσεις τους συμπεράσματα. Κτίζοντας πάνω σε αυθαίρετους, αμετροεπείς ισχυρισμούς, διακινητές τέτοιων αντιλήψεων οδηγούνται στην αυτοεπιβεβαίωση της αρχικής τους παραδοχής. Συχνά, αυτό που εμφανίζεται ως αποδεδειγμένο συμπέρασμα δεν είναι παρά η αρχική υπόθεση, μασκαρεμένη με άλλα ρούχα. Η μέθοδος είναι κάθε άλλο παρά «νέα»: η προσφυγή στις σοφιστείες αποτελεί παιδική ασθένεια της φιλοσοφίας, προτού τη θεραπεύσει ο Σωκράτης. Κατόπιν, μάλιστα, της θεραπείας, αμφισβητείται κατά πόσο η ίδια αυτή προσέγγιση μπορεί να αποκληθεί «φιλοσοφική». Στο παρόν κείμενο διερευνάται η τυπολογία της μεθόδου που ακολουθεί ο Σλάβοϊ Ζίζεκ: εμφανίζει μία σχετικά εύλογη υπόθεση και —μέσω μιας πολύπλοκης αλληλουχίας ημι-αληθειών, αναληθειών και ψευδών— γενικεύει, οδηγώντας σταδιακά σε ένα ανυπόστατο ανορθολογικό συμπέρασμα.
Article Details
- How to Cite
-
Θεοδώρου Ζ. (2024). «Τεχνουργημένη άγνοια, πολυμαθής ασυναρτησία»: η μέθοδος του Σλάβοϊ Ζίζεκ;. Εργαστήριο Φιλοσοφία-Διακυβέρνηση-Οικονομία "Ηθική", (19). https://doi.org/10.12681/ethiki.39660
- Issue
- No. 19 (2024)
- Section
- Άρθρα
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
- Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).