Late bronze age pottery as indicator of the deposition temperatures of the Minoan pyroclastic products, Santorini, Greece.

Περίληψη

Η Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης που έλαβε χώρα κατά την Ύστερη Εποχή  του  Χαλκού  (17ο αιώνα  π.Χ.)  απέθεσε  έναν  τεράστιο  όγκο  ηφαιστειακών προϊόντων  που  κάλυψαν  όλο  το  νησί  και  έθαψαν  κάθε  ανθρώπινο  κτίσμα.  Στην παρούσα  μελέτη,  παρουσιάζονται  τα  αποτελέσματα  της  θερμικής  απομαγνήτισης κεραμικών θραυσμάτων που βρέθηκαν στην επαφή του προ-Μινωικού παλαιοεδάφους με τις πρώτες πυροκλαστικές αποθέσεις, με σκοπό την μελέτη της θερμικής επίδρασης των θερμών ηφαιστειακών υλικών στο παλαιοέδαφος όπου κατοικούσαν οι άνθρωποι πριν  την  έκρηξη.  Συνολικά  μελετήθηκαν  70  δείγματα  που  προέρχονται  από  45 κεραμικά θραύσματα. Τα δείγματα συλλέχθηκαν από τρεις διαφορετικές τοποθεσίες στο νότιο μέρος του νησιού. Τα αποτελέσματα της σταδιακής θερμικής απομαγνήτισης των  δειγμάτων  δείχνουν  ότι  τα  κεραμικά  φέρουν  δύο  συνιστώσες  μαγνήτισης  που υποδεικνύουν ότι τα περισσότερα από αυτά αναθερμάνθηκαν σε θερμοκρασίες της ξεως  160-260 oC.  Αυτές  οι θερμοκρασίες  αντιπροσωπεύουν  τις  θερμοκρασίες απόθεσης  των  πρώτων  πυροκλαστικών  προϊόντων  που  αποτέθηκαν  πάνω  στο Μινωικό  έδαφος, μετά  την  αποκατάσταση  της  θερμικής  ισορροπίας  ανάμεσα  στις θερμές  αποθέσεις  και  το  κρύο  υπόβαθρο.  Η  μελέτη  αυτή  δείχνει  ότι  τα  πρώτα πυροκλαστικά  υλικά  που  αποτέθηκαν  σε  αποστάσεις  6  με  9  χιλιομέτρων  από  τον κρατήρα  της  Μινωικής  έκρηξης, ήταν  αρκετά  ζεστά  έτσι  ώστε  να  προκαλέσουν αναθέρμανση των κεραμικών σε τέτοιες θερμοκρασίες.