ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΕΞΑΡΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ ΣΤΑ ΖΩΑ

Abstract

Η εργασία αυτή έγινε για να βρεθεί ο κατάλληλος χρόνος χορήγησης ανθελμινθικού φαρμάκου, για την οικονομικώτερη αντιμετώπιση των παρασιτώσεων. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν 31 πρόβατα ως πειραματόζωα, από το Νοέμβριο του 1983 μέχρι τον Απρίλιο του 1984. Στα ζώα αυτά γίνονταν κοπρανολογικές εξετάσεις και, αφού θανατώνονταν, εξεταζόταν ο γαστρεντερικός τους σωλήνας για ενήλικα παράσιτα και υποβιούσες προνύμφες. Από αυτά απομακρύνθηκαν από τη βοσκή, σταυλίστηκαν επί ένα 15θήμερο και θανατώθηκαν 4 τον Νοέμβριο, 3 τον Δεκέμβριο, 3 τον Ιανουάριο, 3 τον Φεβρουάριο και τα υπόλοιπα 18 σταυλίστηκαν περί την 10η Μαρτίου. Από τα 18 αυτά τα 4 θανατώθηκαν στα τέλη Μαρτίου, 5 τον Απρίλιο και ένα πέθανε. Τα υπόλοιπα 8 ξαναγύρισαν στη βοσκή μετά από θεραπεία. Κατόπιν αυτών εφόσον η ανοιξιάτικη έξαρση του αριθμού τνω αυγών, με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες, συνέβη τη 16η - 4 - 84, συμπεραίνεται ότι η επαναδραστηριοποίηση των προνυμφών που βρίσκονταν σε κατάσταση υποβίωσης συνέβη περί τα τέλη Μαρτίου. Επομένως ο καταλληλότερος χρόνος, για τη χορήγηση ανθελμινθικού φαρμάκου, θεωρείται ότι είναι του πρώτου 10ημέρου του Απριλίου. Ο μέσος όρος των υποθιουσών προνυμφών που βρέθηκαν εμφανίστηκε αυξανόμενος μέχρι τον Φεβρουάριο και ακολούθως κατέβηκε στο μηδέν το δεύτερο 15θήμερο του Απριλίου. Πιο συγκεκριμένα το ποσοστό των υποθιουσών προνυμφών σε σχέσει με τα ενήλικα παράσιτα ήταν τον Νοέμβριο περίπου 7,5%, τον Δεκέμβριο 13%, τον Ιανουάριο 19%, τον Φεβρουάριο 41%, τον Μάρτιο 3% και το πρώτο 15θήμερο του Απριλίου 1%. Ο μέσος όρος των αυγών ανα g κοπράνων παρέμεινε σταθερός μέχρι τα τέλη Μαρτίου και παρουσίασε μια μικρή έξαρση (3171 αυγά/g) το πρώτο 15θήμερο του Απριλίου. Η μεγαλύτερη έξαρση του αριθμού των αυγών ανά g κοπράνων εμφανίστηκε στις 16 Απριλίου (9573 αυγά/ g). Η έξαρση αυτή των αυγών ταυτίζεται με την ανοιξιάτικη έξαρση. Αυτό συμπεραίνεται, εκτός από την απότομη αύξηση των αυγών και από τη μερική ή ελάχιστη παρουσία υποθιουσών προνυμφών στα θανατωθέντα ζώα του Μαρτίου (28 - 3) και του Απριλίου (12-4) και από το μεγάλο αριθμό των αώρων μορφών (ο αριθμός αυτών ήταν πολύ περιορισμένος στα θανατωθέντα τους προηγούμενους μήνες) των παρασίτων που βρέθηκαν στα θανατωθέντα ζώα του Μαρτίου (πάνω από 50%) και του Απριλίου (περίπου 20 %), ενώ δεν υπήρχε η δυνατότητα της εκ νέου μόλυνσης των ζώων.