Ζωικά πρότυπα οστεοπόρωσης
Περίληψη
Η οστεοπόρωση είναι ένα συστηματικό νόσημα, που προσβάλλει κυρίως τις γυναίκες της λευκής φυλής. Η παθογένεια της είναι πολύπλοκη και πολυπαραγοντική. Οι συνέπειες του νοσήματος είναι σημαντικές τόσο σε οικονομικό όσο καισε κοινωνικό επίπεδο. Έχει εκτιμηθεί ότι το κόστος της ενδονοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης για τα Ευρωπαϊκά συστήματα υγείας ανά έτος είναι περίπου 36 δις ευρώ και αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί στα επόμενα 50 έτη. Οι ασθενείς που πάσχουν από οστεοπόρωση δυσκολεύονται να εκπληρώσουν τις προσωπικές τους ανάγκες, ενώ ένα κάταγμα του ισχίου αυξάνει κατά πολύ το ποσοστό θνησιμότητας. Επιπρόσθετα, οι πολλαπλοί παράγοντες που εμπλέκονται στην αιτιοπαθολογία, τα αδιευκρίνιστα ακόμη σημεία της παθογένειας της, καθώς και η υψηλή συχνότητα του νοσήματος (ιδιαίτερα όσον αφοράστις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες της λευκής φυλής), σε συνδυασμό με τις δυσκολίες μελέτης του νοσήματος απευθείας στον άνθρωπο, κάνουν επιτακτική την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα του νοσήματος σε ζωικά πρότυπα. Τα ζωικά πρότυπα θα πρέπει να εκπληρώνουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις: θα πρέπει να είναι εύκολα διαθέσιμα στα ερευνητικά κέντρα, να είναι ευάγωγα και προσαρμόσιμα στους πειραματικούς χειρισμούς, το κόστος απόκτησης και συντήρησης να είναι χαμηλό, το μέγεθος τους να είναι τέτοιο έτσι ώστε να μη χρειάζονται ειδικές εγκαταστάσεις για την πραγματοποίηση των πειραματικών πρωτοκόλλων, αλλά ταυτόχρονα να είναι εύκολη η λήψη των βιολογικών υλικών, η πραγματοποίηση των πειραματισμών να είναι όχι μόνο σύννομη, αλλά και κοινωνικά αποδεκτή και θα πρέπει να αναπαράγουν με αξιοπιστία το νόσημα. Όσον αφορά στην αξιόπιστη αναπαραγωγή της οστεοπόρωσης στα ζωικά πρότυπα θα πρέπει να γνωρίζουμε, για το κάθε ζωικό είδος ξεχωριστά, τις ιδιαιτερότητες του σκελετού του. Στην έρευνα της οστεοπόρωσης έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα ζωικά πρότυπα, όπως τα τρωκτικά,οι κόνικλοι, οι σκύλοι, τα πρόβατα και τα πρωτεύοντα. Πειραματικά πρωτόκολλα που έχουν χρησιμοποιηθεί στα ζωικά πρότυπαγια την εγκατάσταση οστικής απώλειας περιλαμβάνουν ορμονικές παρεμβάσεις (ωοθηκεκτομή, ορχεκτομή, υποφυσεκτομή,παραθυρεοειδεκτομή), ανενεργησία, πρόκληση οστικής απώλειας με κατάχρηση αλκοόλ, καθώς και διατροφικές παρεμβάσεις. Μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της οστικής μάζας στα ζωικά πρότυπα περιλαμβάνουν τους βιοχημικούς δείκτες, την οστική πυκνομετρία, τη μαγνητική τομογραφία, την ιστομορφομετρία και τη μηχανική αντοχή των οστών.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
LELOVAS (Π. ΛΕΛΟΒΑΣ) P. (2017). Ζωικά πρότυπα οστεοπόρωσης. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 60(3), 259–265. https://doi.org/10.12681/jhvms.14936
- Τεύχος
- Τόμ. 60 Αρ. 3 (2009)
- Ενότητα
- Special Article
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.