Η συχνότητα μόλυνσης του σκύλου από Dirofìlaria immitis στην Αττική

PDF (English)
Δημοσιευμένα: Jan 31, 2018
DOI: https://doi.org/10.12681/jhvms.15420
Λέξεις-κλειδιά:
Σκύλος διροφιλαρίωση Dirofìlaria immitis Αττική
A. DIAKOU (Α. ΔΙΑΚΟΥ)
Εργαστήριο Παρασιτολογίας και Παρασιτικών Νοσημάτων, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Περίληψη

Εξετάστηκαν 900 δείγματα αίματος από αντίστοιχους σκύλους, ηλικίας άνω του έτους, που ανήκαν σε διάφορες φυλές και ζούσαν σε περιοχές του νομού Αττικής. Στα ζώα αυτά δεν γινόταν προληπτική αγωγή για τη διροφιλαρίωση. Τα δείγματα αίματος εξετάστηκαν με την τροποποιημένη μέθοδο Knott για την αναζήτηση μικροφιλαριώνκαι 552 από αυτά, εξετάστηκαν επιπλέον ορολογικά, με το εμπορικό kit της IDEXX, PetChek® HTWM PF για την ανίχνευση αντιγόνου Dirofìlaria immitis. Συνολικά, 6 (0,7%) απότα 900 δείγματα αίματος ήταν θετικά με μία ή και με τιςδυο μεθόδους εξέτασης (σε 2 δείγματα βρέθηκαν μικροφιλάριες και ανιχνεύθηκε αντιγόνο, σε 3 ανιχνεύθηκε μόνο αντιγόνοκαι σε 1 δείγμα βρέθηκαν μόνο μικροφιλάριες). Τα ζώα στα οποία βρέθηκαν μικροφιλάριες D. immitis ήταν κυνηγετικά και οδηγούνταν συχνά για κυνήγι εκτός Αττικής. Επιπλέον, σε 4 από τα 900 δείγματα (0,4%) βρέθηκαν μικροφιλάριες Dirofìlaria repens. Από τα αποτελέσματα αυτά προκύπτει ότι το ποσοστό μόλυνσης του σκύλου στην Αττική με D. immitis είναι χαμηλό. Για να διατηρηθεί το χαμηλό ποσοστό μόλυνσης του σκύλου στην Αττική προτείνεται σειρά μέτρων και συνιστάται η εφαρμογή της προληπτικής αγωγής για τη διροφιλαρίαση.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Research Articles
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Soulsby EJL. Helminths, Arthropods and Protozoa of Domesticated Animals. 7th ed, Lea & Febiger, Philadelphia, 1982.
Miyazaki I. Helminthic Zoonoses. International Medical Foundation of Japan, Tokyo, 1991.
Παπαδάκης AM. Παρασιτολογία. Αθήνα, 1956.
Anonymous (Ανώνυμος). American Heartworm Society recommended procedures for the diagnosis and management of heartworm (Dirofilaria immitis) infections, 1993, Vol. 19.
Montoya JA, Morales M, Ferrer Ο, Molina JM, Corbera JA The prevalence of Dirofilarìa immitis in Gran Canaria, Canary Islands, Spain (1994-1996). Vet Parasitol 1998,75:221-226.
Papazahariadou MG, Koutinas AF, Rallis TS, Haralabidis ST. Prevalence of microfilariaemia in episodic weakness and clinically normal dogs belonging to hunting breeds. Journal of Helminthology, 1994,68:243-245.
Ευδωρίδου Ε, Κυριακίδου Μ. Συχνότητα παρασιτισμού του πεπτικού και του κυκλοφορικού συστήματος του σκύλου. Anima, 1994,3:30-36.
Φούντα Α, Θεοδωρίδης Ι, Φρυδάς Σ, Χλειουνάκης Σ. Η παρουσία φιλαριών στο σκΰλο στο Νομό Σερρών. Δελτίον Ελλ Κτην Εταιρίας, 1999,50:315-320.
Διάκου Α. Επιζωοτιολογική μελέτη των παρασίτων του σκύλου με αιματολογικές και ορολογικές εξετάσεις. ANIMA, 2000,8:9-15.
Boch J, Supperer R. Veterinärmedizinische Parasitologie. Verlang Paul Parey, Berlin, 1992.
Balbo Τ, Panichi M. La Filariasi del cane. Epizoologia e diagnosi di laboratorio. La Nuova Veterinaria, XLIV:78-92.
Kelly JD. Detection and differentiation of microfilariae in canine blood. Australian Vet J 1973,49:23-27.
Χαραλαμπίδης Σ. Αιμοπαρασιτώσεις του σκύλου στη χώρα μας. Π. Φιλαρίωση. Anima 1997,5:70-72.
Rawlings CA, Calvert CA. Heartworm disease. In Ettinger S J, Feldman EC (eds) Textbook of Veterinary Internal Medicine. 4th ed, Vol. 1, Saunders Comp. Ltd, Philadelphia, 1995:1046-1068.
Ράλλης Τ, Κουτίνας Α, Χαραλαμπίδης Σ, Παπαζαχαριάδου Μ. Παρατηρήσεις πάνω στη συχνότητα μόλυνσης του σκύλου με είδη φιλαριών και στη σημασία τους στην κλινική
πράξη. Επ Επετ Κτηνιατρ Σχ 1986,22:257-265.
Himonas CA, Lazarides ThK. A survey of microfilariae in the dog in Macedonia, Greece and their public health importance. IX Inter Congr Trop Med and Malaria, Athens, 1973,2:118.
Πλευράκη Α, Σάββας Ι, Παπαδόπουλος Β, Διάκου Α, Χαραλαμπίδης Σ. Παράσιτα του σκύλου στο καταφύγιο ζώων Αχλάδας Ηρακλείου. Κτηνοτροφία και Ανάπτυξη 1996,21:24.
Παπαδόπουλος Η. Η διάγνωση της διροφιλαρίασης. Α. Παρασιτολογική-Ορολογική διάγνωση. Στο: Η Διροφιλαριωση στην Ελλάδα & η καταπολέμηση της, CN & Ν, Αθήνα, 1998.
Κουτίνας ΑΦ. Η διροφιλαρίαση στο σκΰλο: παθογένεια και παθοφυσιολογία. Στο: Η Διροφιλαριωση στην Ελλάδα & η καταπολέμηση της, CN & Ν, Αθήνα 1998.
Martini M, Poglayen G, Capelli G, Roda R. Diagnosis of canine filariosis: Relative sensitivity and specificity of some haematological techniques. Angew Parasitol 1991,32:133-136.
Martini Μ, Capelli G, Poglayen G, Bertotti F, Turilli C. The validy of some haematological and ELISA methods for diagnosis of canine heartworm disease. Vet Res Commun 1996,20:331-339.
Aranda C, Panyella O, Eritja R, Castella J. Canine filariasis. Importance and transmission in the Baix Llobregat area, Barcelona (Spain). Vet Parasitol 1998,77:267-275.
Perez-Sanchez R, Gomez-Bautista M, Grandes AE. Canine filariasis in Salamanca (northwest Spain). Ann Trop Med Parasitol 1989,83:143-150.
Belaoussoff C. Development of a polymerase chain reaction for the detection of Dirofilarìa immitis repeat DNA. Master of Arts. Smith College, Department of Biological Sciences, 1995.
Wang LC. Comparison of a whole-blood agglutination test and an ELISA for the detection of the antigens of Dirofilarìa immitis in dogs. Ann Trop Med Parasitol 1998,92:73-77.
Gilbert OF. The significance of microfilaremia in the diagnosis of heartworm infection. Proceedings of the Heartworm Symposium '77. Atlanta, Georgia, March 18-20, 1977. Veterinary Medicine Publishing Co., Kansas, 1978.
McTier T. A guide to selecting adult heartworm antigen test kits. Symposium on preventing heartworm infection. Vet Med June, 1994,2-8.
Rawlings CA. Heartworm disease in dogs and cats. Saunders Comp., Philadelphia, 1986.
Rossi L, Pollono F, Meneguz PG, Gribaudo L, Balbo T. An epidemiological study of canine filarioses in north-west Italy: what has changed in 25 years? Vet Res Commun 1996, 20:308-315.
Bucklar H, Scheu U, Mossi R, Deplazes P. Is dirofilariasis indogs spreading in south Switzerland? Schweiz Arch Tierheilkd 1998,140:255-260.
Muro A, Genchi C, Corderò M, Simon F. Human Dirofilariasis in the European Union. Parasitol Today 1999, 15:386-389.
Pampiglione S, Canestri Trotti G, Rivasi F. La Dirofilariose humaine en Italie. Ann Parasitol Hum Comp 1999,66:195-203.
Cancrini G, Favia G, Giannetto S, Merulla R, Russo R,Ubaldino V, Tringali R, Pietrobelli M, Del Nero L. Nine more cases of human infections by Dirofilarìa repens diagnosed in Italy by morphology and recombinant DNA technology. Parassitologia 1998,40:461-466.
Φρυδάς Σ. Υποδόρια διροφιλαρίαση του ανθρώπου και των σαρκοφάγων στην Ελλάδα. Ελλ Ιατρ 1995, 61:432-438.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)