Νεότερα δεδομένα σχετικά με τη μηνιγγοεγκεφαλομυελίτιδα άγνωστης αιτιολογίας στους σκύλους
Περίληψη
Στη μηνιγγοεγκεφαλομυελίτιδα άγνωστης αιτιολογίας περιλαμβάνονται η κοκκιωματώδης μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, η νεκρωτική μηνιγγοεγκεφαλίτιδα και η νεκρωτική λευκοεγκεφαλίτιδα. Καθεμία από τις παραπάνω, μη μικροβιακής αιτιολογίας εγκεφαλοπάθειες έχει διαφορετικά ιστοπαθολογικά ευρήματα. Περαιτέρω, στις εν λόγω νόσους περιλαμβάνεται και η μηνιγγίτιδα-αρτηρίτιδα που ανταποκρίνεται στα γλυκοκορτικοστεροειδή, η οποία όμως συνήθως περιγράφεται χωριστά, επειδή εκδηλώνεται σπάνια με συμπτώματα εγκεφαλίτιδας και/ή μυελίτιδας (εκτός από τη χρόνια μορφή αυτής). Η κλινική διάγνωσή τους μπορεί να γίνει με βάση το ιστορικό, την κλινική εικόνα, τα ευρήματα της ανάλυσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, τις ειδικές ανοσολογικές εξετάσεις στο αίμα και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και τα ευρήματα των απεικονιστικών εξετάσεων. Μολαταύτα, για οριστική διάγνωση απαιτείται ιστοπαθολογική εξέταση. Η ακριβής αιτιολογία των εν λόγω παθολογικών καταστάσεων παραμένει άγνωστη, πολύ πιθανόν όμως αυτές να είναι ανοσολογικής φύσεως. Η κλινική εικόνα της μηνιγγοεγκεφαλομυελίτιδας άγνωστης αιτιολογίας ποικίλει, εξαρτώμενη από την έκταση της προσβολής του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Τα συμπτώματα, που εκδηλώνονται απότομα και εξελίσσονται προοδευτικά, συνήθως υποδηλώνουν διάχυτη ή πολυεστιακή εγκεφαλοπάθεια. Στα γενικά συμπτώματα, τα οποία εν γένει δεν παρατηρούνται συχνά, περιλαμβάνονται ο πυρετός και η λευκοκυττάρωση. Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει τα κληρονομικά, τα μεταβολικά και τα λοιμώδη νοσήματα, τις νευροτοξικώσεις, την ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια και τις νεοπλασίες του εγκεφάλου. Η αιτιολογική διάγνωση είναι δύσκολη. Η αρχική εργαστηριακή διερεύνηση αποσκοπεί στον αποκλεισμό των συστηματικών παθήσεων με τη διενέργεια εργαστηριακών (πλήρης αιματολογική και βιοχημι- κή εξέταση του ορού του αίματος, ανάλυση ούρου) και απεικονιστικών (ακτινογραφίες θώρακα και υπερηχογράφημα κοιλίας) εξετάσεων. Η διάγνωση της μηνιγγοεγκεφαλομυελίτιδας άγνωστης αιτιολογίας στηρίζεται στις ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις (αξονική και μαγνητική τομογραφία) και στην ανάλυση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Σε κάποια περιστατικά, μπορεί να γίνει βιοψία από τις αλλοιώσεις με τη βοήθεια ειδικής βελόνης βιοψίας υπό καθοδήγηση αξονικού ή μαγνητικού τομογράφου. Στο αρχικό στάδιο της νόσου, υπάρχει ανταπόκριση στην αγωγή με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κάποιο αποτελεσματικό θεραπευτικό σχήμα. Η πρόγνωση είναι συνήθως επιφυλακτική ή και κακή. Εξαίρεση αποτελεί η μηνιγγίτιδα-αρτηρίτιδα που ανταποκρίνεται στα γλυκοκορτικοστεροειδή, της οποίας η πρόγνωση είναι καλή.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
CHARALAMBOUS (Μ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ) M., DANOURDIS (Τ. ΔΑΝΟΥΡΔΗΣ) T., HATZIS (Α. ΧΑΤΖΗΣ) A., & POLIZOPOULOU (Ζ. ΠΟΛΥΖΟΠΟΥΛΟΥ) Z. S. (2017). Νεότερα δεδομένα σχετικά με τη μηνιγγοεγκεφαλομυελίτιδα άγνωστης αιτιολογίας στους σκύλους. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 64(2), 131–144. https://doi.org/10.12681/jhvms.15486
- Τεύχος
- Τόμ. 64 Αρ. 2 (2013)
- Ενότητα
- Review Articles
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.