Πεπτικότητα και ισολογισμός αζώτου σιτηρεσίων χοίρων που περιέχουν σταδιακά αυξανόμενα επίπεδα αλεύρου σπόρων ελαιοκράμβης
Περίληψη
Το άλευρο σπόρων ελαιοκράμβης (ΑΣΕ), ένα υποπροϊόν εκχύλισης κατά την διαδικασία παραγωγής ελαίου σπόρων ελαιοκράμβης, είναι μια ενδεχόμενη πηγή πρωτεΐνης για χρησιμοποίηση στα σιτηρέσια των χοίρων. Για να υπολογιστούν τα καλύτερα επίπεδα συμμετοχής του ΑΣΕ στα σιτηρέσια παχυνόμενων χοίρων, όπως επίσης η πεπτικότητα και ενεργειακή αξία των σιτηρεσίων που περιέχουν σταδιακά αυξανόμενα επίπεδα ΑΣΕ, διεξήχθη ένα πείραμα πεπτικότητας. Το πείραμα πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με ένα 4Χ4 πειραματικό σχεδιασμό Λατινικού τετραγώνου, στον οποίο χρησιμοποιήθηκαν 4 LargeWhitexLandrace ευνουχισμένοι αρσενικοί χοίροι μέσου αρχικού σωματικού βάρους 47,3kg. Τα ζώα τοποθετήθηκαν σε κλωβούς μεταβολισμού για όλη την πειραματική περίοδο η συνολική διάρκεια της οποίας ήταν 66 ημέρες. Το πείραμα διαιρέθηκε σε 5 περιόδους, μια περίοδο προσαρμογής και 4 πειραματικές περιόδους, κατά τη διάρκεια των οποίων οι χοίροι κατανάλωναν 4 πειραματικά σιτηρέσια. Το σιτηρέσιο Μ (Μάρτυρας) ήταν ένα τυπικό σιτηρέσιο χοίρων με βάση τον αραβόσιτο και το σογιάλευρο, ενώ στα άλλα πειραματικά σιτηρέσια προστέθηκε ΑΣΕ σε επίπεδο 90 (Χαμηλό- Χ), 180 (Ενδιάμεσο- Ε) και 270 (Υψηλό- Υ) g.kg1 σιτηρεσίου, αντίστοιχα. Κάθε πειραματική περίοδος περιελάμβανε, μια περίοδο προσαρμογής 10 ημερών, κατά τη διάρκεια της οποίας οι χοίροι εξοικειώνονταν στην κατανάλωση του σιτηρεσίων και μια περίοδο 4 ημερών για τη συλλογή κοπράνων, ούρων και υπολοίπων τροφής. Η σταδιακή αύξηση του επιπέδου του ΑΣΕ στα πειραματικά σιτηρέσια είχε ως αποτέλεσμα μια σημαντική (P<0,05) μείωση της φαινομένης πεπτικότητας των ολικών αζωτούχων ουσιών (ΟΑΟ), αλλά μόνο για το σιτηρέσιο με το υψηλότερο επίπεδο ΑΣΕ σε σύγκριση με το σιτηρέσιο του μάρτυρα και το σιτηρέσιο με το χαμηλότερο επίπεδο ΑΣΕ. Κάθε αύξηση του επιπέδου του ΑΣΕ στα πειραματικά σιτηρέσια είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική (P<0,05) αύξηση του συντελεστή φαινομένης πεπτικότητας των ινωδών ουσιών (ΙΟ), η οποία αύξηση γινόταν πολύ σημαντική (P<0,01) στα σιτηρέσια με το μέσο και το υψηλότερο επίπεδο ΑΣΕ σε σύγκριση με τα σιτηρέσια του μάρτυρα και εκείνου με το χαμηλότερο επίπεδο ΑΣΕ. Παρόμοιες ήταν οι επιδράσεις των επιπέδων ΑΣΕ στα σιτηρέσια όσον αφορά τους συντελεστές φαινομένης πεπτικότητας των NDF, ADF και κυτταρίνης. Ως συμπέρασμα προκύπτει ότι η σταδιακή αύξηση του επιπέδου ΑΣΕ στα σιτηρέσια των παχυνόμενων χοίρων δεν επηρεάζει σημαντικά τους συντελεστές φαινομένης πεπτικότητας της ξηρής ουσίας και της ολικής ενέργειας, αλλά προκαλεί μια σημαντική μείωση της φαινομένης πεπτικότητας των ΟΑΟ, όπως επίσης και μια σημαντική βελτίωση στους συντελεστές φαινομένης πεπτικότητας των ΙΟ.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
KARGOPOULOS, A., DOTAS, V., NIKOLAKAKIS, I., & DOTAS, D. (2018). Πεπτικότητα και ισολογισμός αζώτου σιτηρεσίων χοίρων που περιέχουν σταδιακά αυξανόμενα επίπεδα αλεύρου σπόρων ελαιοκράμβης. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 68(4), 521–528. https://doi.org/10.12681/jhvms.16076
- Τεύχος
- Τόμ. 68 Αρ. 4 (2017)
- Ενότητα
- Research Articles
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.