Μελέτη διαφόρων χαρακτήρων στελεχών E. RHUSIOPATHIAE πού απομονώθηκαν από ασθενείς χοίρους


Δημοσιευμένα: Dec 3, 2019
Γ. ΞΕΝΟΣ
XP. ΛΑΣΠΙΔΗΣ
Περίληψη

Δεν διατίθεται περίληψη.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Bergey's marmai of determinative Bacteriology (1957) 7th Ed. Williams— Wilkins Co. Baltimore.
Bergey's Manual of determinative Bacteriology (1974) 8th Ed. Williams— Wilkins Co Baltimore.
Buttiaux, R., Beerens, H., et Tacquet, A. (1974). Manuel de techniques bactériologiques Ed. Flammarion Med. Sc.
Byrne J.L, Connell R., Frank. J.F. and Moynihan, I.W. (1952). Studies of wine erysipelas. II Cultural characteristics and virulance of strains of E. rhusiopathiae isolated in different regions of Canada. Can. J. Comp. Med. Vet Sci 16:129.
Castro, A.F.P., Traubulsi, L.R., Capmedelli, F.O and Troise, C. (1970). Αναφέρεται άπα Wood, L,R & Shuman D.R.
Chabbert, A.V (1963). 'Αναφέρεται από τον Ξένο και συν. (1976).
Cowan. LS., and Stell, J.Κ (1970). Manual for the identification of medical bacteria Cambridge Univ. Press. London.
Dedie. K. (1949) 'Αναφέρεται από Wood, L,R & Shuman. D.R.
Δεληγκάρης, Ν. (1977). Συμβολή στή μελέτη της έντεροτοξιναιμίας των αίγ/των. Τοξικοί τύποι του C. perfrigens υπεύθυνοι για τή νόσο στην Ελλάδα. Διδακτορική διατριβή. Κτην/κή Σχολή Πανεπ. Θεσ/νίκης.
Έμμανουηλίδου — 'Αρσένη. Α (1967). Μικροβιολογία Κλινική και Εργαστηριακή 2α έκδοση ΑΘΗΝΑΙ.
Ewald, F.W (1955) über die Dissoziation von & Shuman, D.R. E. rhusiopathiae II Über die Veränderungen der Antigenstruktur im Verlaut der Dissoziation bei Rotlanfbakterien. Monotsh. Tierheilk 7:109
Ewald, F,W. (1957). 'Αναφέρεται από Wood, L,R and Shuman, D,R.
Ewald, F,W. (1967). 'Αναφέρεται άπό Wood, L.R & Shuman, D.R.
Franke, F., and Sanning, C. (1971) Zur Hyaloronidasebildung bei Rotlaufbakterien. Berlin. Muench. Tieraerztl. Wochshr. 84:28
Hagan's Infectious Diseases of Domestic Animals (1973) 6th Ed. Cornell. Univ. Press. 331-343
Hashimoto, K., Yoshida, Y, Sugawara, H. (1974) Serotypes of E. insidiosa isoted from swine, fish and birds in Japan Vet. Bull. 45,1001.
Meuner, F. (1958). 'Αναφέρεται άπό Wood. L,R & Shuman, D,R.
Janowski, H, Truszcyski, M., and Wasinki, Κ (1966) 'Αναφέρεται άπό Wood, L,R.
Kalf, 6 and White, T.G (1963). 'Αναφέρεται από Wood, L,R & Shuman, D.R.
Kalich, J. (1959) 'Αναφέρεται από Wood, L,R & Shuman, D.R.
Kamenes.F., and Cucsera, 6 (1967). 'Αναφέρεται από Wood, L,R & Shuman, D,R.
Kucsera, G (1964). 'Αναφέρεται από Wood L. R & Shuman, D.R.
Kucsera, G. (1971). 'Αναφέρεται από Wood, L.R. & Shuman, D.R.
Kucsera, G. (1973). Proposal for standardization of the designation used for serotypes of E. thusiopathiae, Intern J. Syst. Bacteriol. 23:184
Kucsera, G (1978) Προσωπική ανακοίνωση.
Leimbeck, R., Böhm, K.H., and Schultz, L.C. (1975). Studies of the toxic components of E. rhusiopathiae. II Detailed characterization of an extracted endotoxin. Zent. Bakt. Paras. Abt. J. Orig. 232 A, 266—286.
Meese, M (1961). Antigenstudien an Rotlaufbakterien—Stammen der variante Β mach Taubenpassagen. Azcb. Exp. Veterinaermed 15(1):88.
Moynihan, I,W., and Stovell, P,L., (1954): The sensitivity of E. rhusiopathiae to antibiotics and its relation to chemotherapy, Proc. A.m. Vet. Med, Assoc.p. 327.
Murase N., Suzuki K., Nakahara I., Arauni N., and Hashimoto K. (1959). 'Αναφέρεται από Wood & Shuman, D.R.
Murase N. and Ebi Y. (1960) Studies on the typing of E. thusiopathiae. IV. Epizootiological significance of E. rhusiopathiae harbored in the tonsils of apparently healthy pigs. Japan J Vet Sci 22:1.
Norrung, V. (1970) Studies on Erysipelothrix insidiosa. I. Morphology, cultural features, biochemical reaction and virulance. Acta Vet. Scand. 11-577.
Παρίσης, Ε., Βλάχος, Κ., Λέκκας, Σ. & Τσιρογιάννης Ε.(1968). Περίπτωσις ερυθράς των χοίρων εις μίαν έκτροφήν είς την περιφέρειαν Θεσσαλονίκης, Έπιστ. Έπιτ. της Κτηνιατρικής Σχολής, τόμος 9ος.
Rowseell, H,C. (1955). Studies on the experimental production of swine erysipelas, Pros. Am. Vet. Med. Assoc, ρ 143.
Rowseell, H.C. (1958). A. cultural and biochemical study of srains of E. rhusiopathiae with special reference to the carrier pig. Can. J. Comp. Med. Vet. Sci, 22:82.
Seeliger, H.P.R. (1974) Genus Erysipalethrix (in Bergey's manual 8th Ed 597).
Sarafin, C. and Zahaczewski, J. (1973) 'Αναφέρεται από Wood, L.R. & Shuman D.R.
Smith R.F. and Willett N.P. (1968). 'Αναφέρεται από Δεληγκάρη, Ν. (1977).
Szent—Ivannyi, S. Rh. (1952). 'Αναφέρεται άπό Wood, L.R. & Shuman, D.R.
Trishkina E.T., Kazazin, G.V. Koval' chuk, N.S. Demenkova, L.I. and Panarina, M.B., (1973). 'Αναφέρεται άπό Wood, L.R, & Shuman D.R. (1975).
Truszczynsky, Μ. (1963α). Αναφέρεται άπό Wood L.R. & Shuman D.R.
Uhlig, Η. (1964).Άναφέρεται άπό Wood, L.R. & Shuman D.R.
Usdin. M. and Bizkeland. J.M. (1949). 'Αναφέρεται άπό Wood L.R. and Shuman, D.R.
White, T.G., and Shuman, R.D. (1961). Fermentation reactions of E. thusiopathiae. II. Bacteriol 82 (4):595.
Wood, L.R. and Shuman, D.R. (1975). Swine Eryspelas (in Diseases of swine. Dune, W.H and Laman, A.D 4th Ed. Univ. Press (565—620).
Ξένος Γ., Δεληγκάρης Ν. και Γιαντζής Δ. (1976). Συμπεριφορά στελεχών L. Monocytogenes έναντι διαφόρων αντιβιοτικών, Δελτ. Έλλ. Μικροβ. Έταιρ., 21:184-188.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)