Η αντίληψη της εμπειρίας στο νομοθετικό έργο του Μίλτου Κουντουρά.


Δημοσιευμένα: Ιουλ 1, 2022
Λέξεις-κλειδιά:
Κουντουράς, εκπαίδευση, μεταρρύθμιση, Βενιζέλος, 1929
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΙΝΤΖΑ
Περίληψη

Ο Μίλτος Κουντουράς αποτέλεσε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες παιδαγωγούς που έδρασαν στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Το όνομά του συνδέθηκε με την εκπαιδευτική πολιτική που ακολούθησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατά την τελευταία τετραετία της πρωθυπουργίας του (1928-1932) και συγκεκριμένα, με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1929, υπό την υπουργία του Γεωργίου Παπανδρέου. Ως στενός συνεργάτης του τελευταίου και μέλος του Εκπαιδευτικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, συνέταξε νόμους με σκοπό την αναγέννηση της παιδείας, η οποία για να καταστεί εφικτή έπρεπε να πηγάζει από την εμπειρία. Η εκπαίδευση έπρεπε να αφήσει πίσω της το παρελθόν και να χτίσει ένα μέλλον το οποίο θα στηρίζεται στις ρίζες της ελληνικής κοινωνίας χωρίς να ριζώνει σε εποχές παρωχημένες, να βασίζεται στη γλώσσα που αποτελεί την ίδια την εμπειρία, δηλαδή τη δημοτική. «Το πρόβλημα […] δεν είναι μονάχα το αν θα μπει και πώς θα μπει ο δημοτικισμός στην όλη Παιδεία μας […] αλλά το αν θα βγει και πως θα βγει η καθαρεύουσα και ο καθαρευουσιανισμός, όσο μπορεί πιο γρήγορα, από το Σχολειό κι από τη ζωή μας» (Κουντουράς, 1933). Η καθαρεύουσα ήταν ο τύπος της γλώσσας που πρόσφερε «μια ψεύτικη και απατηλή εικόνα ζωής» σε αντίθεση με τη δημοτική που οδηγούσε «μιαν αγνή ψυχή να ιδεί, να συλλάβει και να νιώσει βαθιά μια επίσης αγνή και αληθινή πραγματικότητα» (ο.π.). Η αντίληψη, λοιπόν, του Μ. Κουντουρά ότι η βιωμένη εμπειρία αντανακλάται μέσω της γλώσσας που γίνεται εύκολα αντιληπτή και δεν παγιδεύει την παιδική ψυχή και την παιδαγωγική επιστήμη αντανακλάται στις εισηγήσεις του για τη δημοτική γλώσσα και την εγκαθίδρυσή της στο σύγχρονο σχολείο.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.