Η οικογένεια Μοσχονά Παγκάλου, μέλος της αστικής κοινότητας της Πρέβεζας στα 1771

PDF
Δημοσιευμένα: Jan 13, 2022
DOI: https://doi.org/10.12681/prch.28843
Λέξεις-κλειδιά:
Ιστορία της Πρέβεζας Κοινωνική οργάνωση Αστική τάξη
Ελευθέριος Βέτσιος
Περίληψη
Στη βενετοκρατούμενη Πρέβεζα του 18ου αιώνα η ιστορία της κοινοτικής οργάνωσης χωρίζεται σε δύο περιόδους. Η πρώτη περίοδος αρχίζει με την κατάληψη της πόλης στα 1718, με το τέλος του τελευταίου βενετοτουρκικού πολέμου (1714-1718) και την υπογραφή της συνθήκης του Passarowitz, και φτάνει έως και το έτος 1740. Την περίοδο αυτή η κοινότητα αποτελούσε ρευστό σώμα, υπό τη διοίκηση των τοπικών προυχόντων-δημογερόντων. Η δεσπόζουσα θέση τους απέρρεε από τη γαιοκτησία και τη στρατιωτική ισχύ, κατ’ αναλογία με τις παραδοσιακές κοινωνίες της Τουρκοκρατίας. Από τα πρώτα χρόνια της βενετικής επιβολής πρέπει να είχαν αναπτυχθεί οι προβληματισμοί για την εναρμόνιση του τοπικού συστήματος με το αστικό κοινοτικό πρότυπο. Έτσι, στα 1740 ομάδα επιφανών κατοίκων προσήλθε στις βενετικές αρχές και, επικαλούμενη την περίπτωση της Λευκάδας, 3 υπέβαλε το αίτημα για τη σύσταση κοινότητας , με μέλη τις «άριστες γηγενείς οικογένειες» που, προφανώς, ταυτίζονταν με τις δικές τους. Μετά τη θετική γνωμοδότηση του γενικού προβλεπτή της θάλασσας, Antonio Loredan, η βενετική σύγκλητος του ανέθεσε τη σύνταξη του κανονισμού, ο οποίος μετά και την έγκρισή του από τη σύγκλητο αποτέλεσε στο εξής τον καταστατικό χάρτη της περιοχής, «τα προνόμια της κοινότητας της Πρέβεζας». Όπως φαίνεται η σύσταση της κοινότητας της Πρέβεζας σημειώθηκε αρκετό καιρό μετά τη βενετική επιβολή, δείγμα μιας υπό διαμόρφωση κοινωνίας, που αναζητούσε άξονες αυτοπροσδιορισμών. Μετά το 1740 η αρχικά κλειστή και με προσδιορισμένο αριθμό μελών αστική κοινότητα της Πρέβεζας αποδομήθηκε ως προς τα αριθμητικά της μεγέθη, καθώς οι νέες οικονομικές δυναμικές συνέβαλαν στη διείσδυση πολυάριθμων νέων μελών
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Κύρια άρθρα
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.

Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

  1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
  2. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
  3. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ελευθέριος Βέτσιος

φιλόλογος-ιστορικός, διευθυντής Λυκείου

διδάκτορας Νεότερης Ιστορίας

Αναφορές
ΒΕΤΣΙΟΣ Ε., 2007, Η διπλωματική και οικονομική παρουσία των Βενετών στην περιοχή της Άρτας κατά τον 18ο αιώνα, Θεσσαλονίκη
ZANNINI Α., 1993, Burocrazia e burocrati a Venezia in età moderna: i cittadini originari (sec. XVI-XVIII), Venezia
ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ Ν., 1985, Η κερκυραϊκή ευγένεια των αρχών του ιζ΄ αιώνα, Τα Ιστορικά 3, 97-106
ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ Ν., 1993, Από την ιστορία των πόλεων. Η διαμόρφωση της ομάδας των κερκυραίων πολιτών ΙΕ΄-ΙΣΤ΄ αιώνες, Εώα και Εσπέρια 1, 133-142
ΛΟΥΝΤΖΗΣ Ε., 1969, Η Ενετοκρατία στα Επτάνησα, Αθήνα
ΜΑΧΑΙΡΑΣ Γ.Κ., 1951, Η Λευκάς επί Ενετοκρατίας 1684-1797, Αθήναι
ΜΕΡΤΖΙΟΣ Κ.Δ., 1936, Το εν Βενετία Ηπειρωτικόν Αρχείον, Ηπειρωτικά
Χρονικά 11, 1-352
ΜΕΡΤΖΙΟΣ Κ.Δ., 1962, Ηπειρωτικά σταχυολογήματα. Τα προνόμια της Πρεβέζης υπό την Ενετοκρατίαν, Ηπειρωτική Εστία 11, 521-527
ΝΤΟΚΟΣ Κ., 1998, Οι κοινότητες των λαϊκών τάξεων στη βενετοκρατούμενη Κύπρο, στο: Χ. ΜΑΛΤΕΖΟΥ (Επιμ.), Διεθνές Συμπόσιο: Πλούσιοι και φτωχοί στην κοινωνία της ελληνολατινικής Ανατολής, Βενετία, 387-394
ΝΤΟΚΟΣ Κ., 1999-2000, Οι αστικές κοινότητες και οι αγγαρείες του Δημοσίου στη βενετοκρατούμενη Πελοπόννησο, Εώα και Εσπέρια 4, 243-281
ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΥΡΙΑΚΟΥ Α., 1978, Η Ελληνική Κοινότητα της Βενετίας (1797-1866). Διοικητική και οικονομική οργάνωση, εκπαιδευτική και πολιτική δραστηριότητα, Θεσσαλονίκη
ΠΑΠΑΔΙΑ-ΛΑΛΑ Α., 2004, Ο θεσμός των αστικών κοινοτήτων στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο της βενετοκρατίας (13ος-18ος αι.). Μια συνθετική προσέγγιση, Βενετία
ΣΤΑΜΟΥΛΗ Ρ.Α., 1984, Οι οικογένειες της Κοινότητας της Πρέβεζας (1741), Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά 1, 403-416
ΨΑΡΑΣ Ι.Δ., 1988, Ο θεσμός της πολιτοφυλακής στις βενετικές κτήσεις του ελληνικού χώρου (16ος-18ος αι.), Θεσσαλονίκη
ΨΑΡΑΣ Ι.Δ., 1997, Από τη Θεσσαλονίκη στη Βενετία. Ιστορία της Οικογένειας Νιννή (17ος-20ός αι.). Συμβολή στη μελέτη του παροικιακού Ελληνισμού, Θεσσαλονίκη
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)