H Ποίηση μέσα στη Στιγμή ή η Στιγμή μέσα στην Ποίηση

Περίληψη

Το θέμα της ποιητικής στιγμής δεν είναι νέο στη γαλλική ποίηση. Πολλοί είναι οι ποιητές που προσέγγισαν το θέμα του χρόνου και επικεντρώθηκαν στη δυνατότητα αποδιάρθρωσης του, και στη βίωση μέσα από τη διάρκεια τους, των συστατικών του στιγμών. Στη νεότερη και σύγχρονη γαλλική ποίηση, προχωρά)ντας ένα βήμα παραπέρα, ποιητές όπως ο Baudelaire, ο Rimbaud, ο Char και θεωρητικοί όπως ο Bachelard και ο Poulet αποδίδουν ή μελετούν τη διάρκεια και τη σημασία της ποιητικής στιγμής και γενικότερα του χρόνου μέσα στη διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Μερικοί απ' αυτούς, έμμεσα ή άμεσα, συνειδητά ή ασυνείδητα συσχετίζουν τη διάρκεια μέσα στο στιγμιαίο και το φευγαλέο με το φαινόμενο της έμπνευσης. Ο Ελύτης, με τη σειρά του, ενήμερος και επηρεασμένος από g; τη γενεαλογία αυτή, διατυπώνει ενδιαφέρουσες απόψεις γύρω από το θέμα. Είναι η *~Γ έμπνευση μια στιγμιαία αναλαμπή που εκδηλώνεται και εξαφανίζεται αμέσο, ή μήπως πρόκειται απλά για μια κατάσταση αυτοπειθαρχίας που [κπορεί να δημιουργηθεί ανά πάσα στιγμή; Μπορεί, όπως στην περίπτωση των υπερρεαλιστών, να εκβιασθεί ή όχι; Ή ακόμα, ένα καλό ποίημα είναι συνολικά εμπνευσμένο ή μόνο μερικοί στίχοι ή εικόνες μπορούν να ανταποκριθούν στον χαρακτηρισμό αυτό, ενώ το υπόλοιπο είναι αποτέλεσμα της εντατικής και επίπονης επεξεργασίας του κειμένου; Η μελέτη της ποίησης μέσα στη στιγμή ή αντίστροφα, της στιγμής μέσα στην ποίηση,  μπορεί νομίζουμε να φωτίσει το θέμα από μιά νέα οπτική γωνία και να θέσει ξανά το πρόβλημα της καλλιτεχνικής δημιουργίας γενικότερα.