Queer identities in translation: a multilingual case study of Taktsis’ The third wedding wreath

Περίληψη

Κουίρ (queer) ταυτότητες σε μετάφραση: η περίπτωση του μυθιστορήματος Το Τρίτο Στεφάνι του Κώστα Ταχτσή σε διαφορετικές γλώσσες

Το Τρίτο Στεφάνι του Κώστα Ταχτσή αποτελεί ένα εξαιρετικά δημοφιλές μυθιστό-ρημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με υψηλές πωλήσεις επί σειρά ετών, παρά την αρχική του απόρριψη από πολλούς εκδότες, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη δημο-σίευσή του ιδίοις αναλώμασι το 1962. Το μυθιστόρημα έγινε διάσημο για την πρω-τοποριακή χρήση της γλώσσας, όπως αυτή αποτυπώνεται στις ζωντανές αφηγή-σεις ανάμεσα στις δύο πρωταγωνίστριες, και για την ανυπόκριτη αναπαράσταση της ελληνικής μικροαστικής τάξης της εποχής. Θεωρείται, επίσης, αξιόλογο έργο για την τολμηρή περιγραφή ρευστών σεξουαλικών ταυτοτήτων. Ο Ταχτσής απεικονίζει τις ομο- και αμφιφυλόφιλες αρσενικότητες σε συνδυασμό με το στοιχείο του κουίρ στη γλώσσα, προκειμένου να ανατρέψει τα ετεροκανονικά έμφυλα στερεότυπα που επικρατούσαν στην ελληνική κοινωνία της εποχής του. Η μελέτη, λαμβάνοντας υ-πόψη το πλούσιο υπο-κείμενο του μυθιστορήματος, εντοπίζει στοιχεία κουίρ στις περιγραφές των μη ετεροκανονικών χαρακτήρων και τις δραστηριότητές τους, κα-θώς και σημεία όπου αποτυπώνεται η διάσταση του κουίρ σε κειμενικό επίπεδο. Στη συνέχεια, εξετάζει συγκριτικά τη μεταφορά τους στις μεταφράσεις προς τα αγ-γλικά (Chioles, 1985), γαλλικά (Lacarrière, 1981), ιταλικά (Minucci, 1992) και γερ-μανικά (Josing-Gundert, 1984), με στόχο την εύρεση και ανάδειξη μοτίβων στην α-πόδοση του κουίρ στα συγκεκριμένα μεταφράσματα.

Costas Taktsis’ The Third Wedding Wreath is an immensely popular long-selling Modern Greek novel, despite the fact that it was initially rejected by many publishers and eventually published at the author’s own expense in 1962. The novel has been acclaimed for its innovative use of language through the two female protagonists’ vivid narration and the unpretentious representation of the Greek petite-bourgeoisie of the time. Nonetheless, it is also considered a noteworthy novel for its bold portrayal of fluid sexual identities. Taktsis combines the depiction of homo- and bisexual masculinities with queerness in language to subvert the heteronormative gender stereotypes of the Greek society of his time. Taking into consideration the rich subtext of the novel, this paper locates features of queerness in descriptions of non-heteronormative characters and activities associated with them, as well as specific instances of queering on the textual level in the novel. It then contrastively examines their transfer in the translations into English (Chioles, 1985), French (Lacarrière, 1981), Italian (Minucci, 1992), and German (Josing-Gundert, 1984), seeking to identify emerging patterns with respect to the treatment of queerness in the specific translated texts.