Η πολιτική λειτουργία του έργου τέχνης στον διακαλλιτεχνικό ορίζοντα: Το παράδειγμα του Jacques Rancière
Περίληψη
La fonction politique de l’œuvre d’art dans l’horizon interartistique: L’exemple de Jacques Rancière
Selon nombreux théoriciens, la catégorie esthétique du beau n’a-t-elle plus un fondement aujourd’hui, étant donné que la fonction politique émerge comme enjeu majeur de l’art contemporain.
En se penchant sur certains de principaux axes de l’Esthétique de Rancière, ce travail vise à explorer l’enjeu politique des œuvres artistiques contemporaines comme une catégorie esthétique et tente de mettre en évidence la conception de Rancière de la fonction artistique du dissensus. Plus précisément, selon le philosophe français, certaines œuvres ont la tendance à supprimer toute relation prédéterminée entre le but artistique, la production artistique et les effets sur un public spécifique, en perturbant une situation et la reconfigurant sur la base d’un autre système perceptuel et sémantique.
Cette hypothèse de travail est motivée par l’observation qu’au cours des dernières décennies, le politique est de plus en plus au centre des recherches d’importants philosophes de l’Esthétique française, tels que Jacques Rancière, Georges Didi-Huberman ou Nicolas Bourriaud. Dans ce contexte, l’intermédialité apparaît comme le cadre privilégié de la fonction politique d’art contemporain.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Μιχάλη Α. (2023). Η πολιτική λειτουργία του έργου τέχνης στον διακαλλιτεχνικό ορίζοντα: Το παράδειγμα του Jacques Rancière. Σύγκριση, 32, 53–61. ανακτήθηκε από https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/sygkrisi/article/view/35797
- Τεύχος
- Τόμ. 32 (2023)
- Ενότητα
- Άρθρα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό Σύγκριση διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό Σύγκριση διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).