Επιτέλεση, μουσική και χρόνος: Μερικές σκέψεις για την ψηφιακή «ζωντανότητα»

PDF
Δημοσιευμένα: Mar 13, 2022
DOI: https://doi.org/10.12681/automaton.29877
Λέξεις-κλειδιά:
«πραγματικός χρόνος» ζωντανότητα ψηφιακές τεχνολογίες επιτελεστικές τέχνες ανθρωπολογία
Βασιλική Λαλιώτη
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη

Τις τελευταίες δεκαετίες η εισαγωγή των ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες – στις οποίες ανήκει και η μουσική – έχει πυροδοτήσει έντονους προβληματισμούς και αντιπαραθέσεις στο πεδίο των επιτελεστικών τεχνών (και άλλων συναφών αντικειμένων), γύρω από το ζήτημα της ζωντανότητας. Αυτές οι αντιπαραθέσεις αναπτύσσονται κυρίως γύρω από το ερώτημα, εάν η ζωντανότητα αποτελεί ένα οντολογικό χαρακτηριστικό της επιτέλεσης ή ένα στοιχείο της, το οποίο κατασκευάζεται ιστορικά και πολιτισμικά. Παρά τις σημαντικές διαφορές τους, τόσο οι οντολογικές όσο και οι φαινομενολογικές προσεγγίσεις της επιτέλεσης, αναγνωρίζουν ότι ο «πραγματικός χρόνος» είναι ένα αδιαμφισβήτητο χαρακτηριστικό κάθε ζωντανής (ψηφιακής και μη) επιτέλεσης. Αυτός ο τρόπος κατανόησης του χρόνου, ωστόσο, οδηγεί σε αντιφάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να ξεπεραστούν εάν στραφούμε στη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους η χρονικότητα των ψηφιακών τοπίων συγκροτείται μέσα από τις πραγματικές δράσεις των συμμετεχουσών σε συγκεκριμένες ψηφιακές (μουσικές) επιτελέσεις.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.

 

Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

       1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.

       2. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.

       3. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).

 

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Auslander, Philip., van Es, Karin, και Hartmann, Maren. 2019. «A dialogue about liveness». Στο Mediated Time. Perspectives on Time in a Digital Age, 275-296. Λονδίνο: Palgrave Macmillan.
Auslander, Philip. 2018. Reactivations: Essays on Performance and its Documentation. Αν Άρμπορ: University of Michigan Press.
Auslander, Philip. 2012. «Digital liveness: A historico-philosophical perspective», PAJ: A Journal of Performance and Art 34(3): 3-11.
Auslander, Philip. 2008. Liveness. Performance in a Mediatized Culture. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Routledge.
Auslander, Philip. 2006. Performing Glam Rock: Gender and Theatricality in Popular Music. Αν Άρμπορ: University of Michigan Press.
Barker, Martin. 2013. Live at Your Local Cinema: The Remarkable Rise of Livecasting. Μπάζινγκστόουκ: PalgravePivot.
Bay-Cheng, Sarah. 2010. «Temporality”. ΣτοMapping Intermediality in Performance, 85-90. Άμστερνταμ: Amsterdam University Press.
Baym, Nancy, K. 2018. Playing to the Crowd. Musicians, Audiences, and the Intimate Work of Connection. Νέα Υόρκη: New York University Press.
Boellstorff, Tom. 2008. Coming of Age in Second Life: An Anthropologist Explores the Virtually Human. Πρίνστον: Princeton University Press.
Benford, Steve and Giannachi, Gabriella. 2011. Performing Mixed Reality. Κέιμπριτζ και Λονδίνο: MIT Press.
Born, Georgina. 2012. «Digital music, relational ontologies and social forms». Στο Bodily Expression in Electronic Music. Perspectives on Reclaiming Performativity, 163-180. Νέα Υόρκη: Routledge.
Causey, Matthew. 2016. «Postdigital performance». Theatre Journal, 68 (3): 427–441.
Causey, Matthew 1999. «The screen test of the double: Τhe uncanny performance in the space of technology». Theatre Journal 51 (4): 383-394.
Coleman Rebeca. 2017. «Theorizing the present: Digital media, pre-emergence and infra-structures of feeling». Cultural Studies. https://doi.org/10.1080/09502386.2017.1413121
Deleuze, Gilles. 1990. Neogtiations. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.
Dixon, Steve. 2007. Digital Performance. A History of New Media in Theater, Dance, Performance Art, and Installation. Κέιμπριτζ και Μασαχουσέτη: The MIT Press.
Durkheim, Emile 1976. The Elementary Forms of the Religious Life. Λονδίνο: Allen and Unwin.
Emmerson, Simon. 2007. Living Electronic Music. Χάμπσαιρ και Μπέρλινγκτον: Ashgate.
Fabian, Johannes. 2014. Time and the Other: How Anthropology Makes its Object. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.
Foucault, Michel και Jay, Miskowiec. 1986. «Of Other Spaces». Diacritics 16(1): 22-27. https://doi.org/ 10.2307/464648
Frith, Simon. 1996. Performing Rites: On the Value of Popular Music. Κέιμπριτζ, Μασαχουσέτη: Harvard University Press.
Ingold, Tim. 2016. Η Αντίληψη του Περιβάλλοντος. Δοκίμια για την Κατοίκηση και τις Δεξιότητες. Αθήνα: Αλεξάνδρεια.
Λαλιώτη, Βασιλική. 2021. «Επιτέλεση και (μετα)ψηφιακές οντολογίες: ένα σχόλιο από τη σκοπιά της ανθρωπολογίας». Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 157: 89-125.
Λαλιώτη, Βασιλική. 2018. «Ψηφιακή επιτέλεση και μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία». Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 150: 37-76.
Lehmann, Hans-Thies. 2006. Postdramatic Theatre. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Routledge.
Masura, Nadja. 2020. Digital Theatre. The Making and Meaning of Live Mediated Performance, US & UK 1990–2020. Λονδίνο: Palgrave Macmillan.
Merriam, Alan, P. 1964. The Anthropology of Music. Σικάγο: Northwestern University Press.
Oliver, Rowan. 2016. «Bring that beat back. Sampling as virtual collaboration». Στο The Oxford Handbook of Music and Virtuality, 65-80. Νέα Υόρκη και Οξφόρδη: Oxford University Press.
Papagiannouli, Christina. 2016. Political Cyberformance: The EtheatreProject. Λονδίνο: Palgrave Macmillan.
Phelan, Peggy. 1993. Unmarked: The Politics of Performance. Λονδίνο: Routledge.
Rayner, Alice. 2002. «E-scapes: Performance in the time of cyberspace». Στο Land/Scape/Theater, 350-370. Αν Άρμπορ, ΜΙ: University of Michigan Press.
Remshardt, Ralf. 2008. «Beyond performance studies: Mediated performance and the posthuman». Culture, Language and Representation 6: 47-64.
Sanden, Paul. 2019. «Rethinking liveness in the digital age». Στο The Cambridge Companion to Music in Digital Culture, 178-192. Κέιμπριτζ: Cambridge University Press.
Sanden, Paul. 2013. Liveness in Modern Music: Musicians, Technology, and the Perception of Performance. Λονδίνο: Routledge.
Sanden, Paul 2009. «Hearing Glenn Gould’s body: Corporeal liveness in recorded music». Current Musicology 88: 7-34.
Singer, Milton. 1959 (Επιμ.). Traditional India: Structure and Change. Φιλαδέλφεια: American Folklore Society.
Thornton, Sarah. 1995. Club Cultures. Music, Media and Subcultural Capital. Κέιμπριτζ: Polity.
Tomita, Hidenori. 2005. «Keitai and the intimate stranger». Στο Personal, Portable, Pedestrian: Mobile Phones in Japanese Life, 183–201. Κέιμπριτζ, MA: MIT Press.
Tragaki, Dafni. 2019 (Επιμ.). Made in Greece: Studies in Popular Music. Νέα Υόρκη και Λονδίνο: Routledge.
White, Mimi. 2004. «The attractions of television: Reconsidering liveness». Στο MediaSpace: Place, Scale and Culture in aMedia Age, 75–91. Λονδίνο: Routledge.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)