Οικολογική Μετάφραση Η Κάρεν Μπάκερ και ο ψηφιακός περιβαλλοντισμός
Περίληψη
Το παρόν άρθρο διερευνά τη διασταύρωση του δικαίου, της τεχνολογίας και της περιβαλλοντικής ηθικής μέσα από το έργο της Κάρεν Μπάκερ (Karen Bakker) για τον ψηφιακό περιβαλλοντισμό, και ειδικότερα την έννοια της ψηφιακής συντήρησης της φύσης. Το κεντρικό ερώτημα που τίθεται είναι πώς θα άλλαζε το ισχύον νομικό πλαίσιο, εάν οι άνθρωποι μπορούσαν να επικοινωνούν απευθείας με μη ανθρώπινες οντότητες, όπως τα οικοσυστήματα ή τα ζώα, με τις οποίες συνυπάρχουν. Αν και το ερώτημα αυτό δεν εξετάζεται ρητά στο βιβλίο της Μπάκερ Gaia’s Web, σχετίζεται ωστόσο με τα ευρύτερα ζητήματα της τεχνητής νοημοσύνης, της αλγοριθμικής διακυβέρνησης και του περιβαλλοντικού δικαίου. Η υπεράσπιση από την Μπάκερ της αξιοποίησης των ψηφιακών τεχνολογιών για την παρακολούθηση και τη διατήρηση του περιβάλλοντος υποδηλώνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ανθρώπινης και μη ανθρώπινης επικοινωνίας, οδηγώντας ενδεχομένως στη νομική αναγνώριση δικαιωμάτων μη ανθρώπινων οργανισμών. Το άρθρο ασκεί κριτική σε αυτή την άποψη, εξετάζοντας ζητήματα που αφορούν τον βιοπολιτικό έλεγχο, τους κινδύνους της τεχνολογικής επιτήρησης και τις προκλήσεις της εκπροσώπησης μη ανθρώπινων οντοτήτων με νομικούς όρους. Επιπλέον, εξετάζει εκ νέου την έννοια του «φυσικού συμβολαίου», λαμβάνοντας υπόψη τον εξελισσόμενο ρόλο του δικαίου στην αναγνώριση της αυτονομίας του μη ανθρώπινου κόσμου.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Δαμιανός Α. (2025). Οικολογική Μετάφραση: Η Κάρεν Μπάκερ και ο ψηφιακός περιβαλλοντισμός. Αυτόματον: Περιοδικό Ψηφιακών Μέσων και Πολιτισμού, 3(2), 36–45. https://doi.org/10.12681/automaton.42668
- Ενότητα
- Articles

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
2. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
3. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).