Εργοστάσιο ΤΝ σε κατάσταση παραισθήσεων Πραγματικές και υποθετικές ιστορίες για ένα αλγοριθμικά παραγόμενο μέλλον
Περίληψη
Τα κέντρα δεδομένων, που επιτρέπουν την αλληλεπίδραση και την αποθήκευση πληροφοριών, αποτελούν υλικές και ενεργοβόρες υποδομές. Για τη λειτουργία τους απαιτούνται τεράστιες ποσότητες ενέργειας και νερού, γεγονός που αφήνει έντονο αποτύπωμα τόσο στο φυσικό περιβάλλον όσο και στις τοπικές κοινωνίες. Η έννοια της «δίψας» αποκτά μια μεταφορική διάσταση σε αυτό το πλαίσιο: τα κέντρα δεδομένων διψούν και ταυτόχρονα προκαλούν δίψα, καθώς απαιτούν σημαντικές ποσότητες νερού για ψύξη, ειδικά σε θερμές κλιματικές ζώνες. Με την εξάπλωση των μεγάλων μοντέλων μηχανικής μάθησης, αυτά τα κέντρα μετασχηματίζονται σε εργοστάσια Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) – ισχυρότερα, μεγαλύτερα, και πιο απαιτητικά σε πόρους. Οι υποδομές αυτές, με πολλαπλάσιες χωρητικότητες και αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες, εντείνουν τη χρήση υδάτινων πόρων. Καθώς η ΤΝ συνεχίζει να εξελίσσεται, με όλα τα θετικά και αρνητικά της, το ζήτημα της διαχείρισης του νερού μέσα στη γενικότερη κλιματική κρίση καθίσταται κρίσιμο. Είναι εφικτό να αναπτυχθεί μια παγκόσμια πολιτική για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, η οποία θα λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την αποκατάσταση και προστασία των υδάτινων οικοσυστημάτων, αλλά και τις αυξημένες ανάγκες των διψασμένων υποδομών της ΤΝ;
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Γονή Κ. (2025). Εργοστάσιο ΤΝ σε κατάσταση παραισθήσεων: Πραγματικές και υποθετικές ιστορίες για ένα αλγοριθμικά παραγόμενο μέλλον. Αυτόματον: Περιοδικό Ψηφιακών Μέσων και Πολιτισμού, 3(2), 46–54. ανακτήθηκε από https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/automaton/article/view/42669
- Ενότητα
- Articles
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
2. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
3. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
