Η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Απασχόληση Αντιμέτωπη με την Οικονομική Κρίση

PDF (ελληνικά)
Veröffentlicht: Jul 10, 2017
DOI: https://doi.org/10.12681/sp.10552
Μαρία Καραμεσίνη
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Abstract

Το άρθρο αυτό αναλύει και ερμηνεύει τις παρεκκλίσεις των κοινοτικών οργάνων από την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Απασχόληση (ΕΣΑ) κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης ως αποτέλεσμα της εγγενούς αδυναμίας της ΕΣΑ να αναγνωρίσει την κυκλική ανεργία. Υποστηρίζει ότι αυτή αποδείχθηκε εντελώς ακατάλληλη στο να εμποδίσει την αύξηση της ανεργίας στην Ε.Ε. και τις χώρες μέλη, που δημιούργησε η τρέχουσα κρίση κατά την πρώτη φάση. Γι’ αυτό και τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια αρχικά ενέκριναν την εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο επεκτατικών δημοσιονομικών πολιτικών και ενέταξαν τις πολιτικές διατήρησης των θέσεων εργασίας μεταξύ των έκτακτων μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης. Από τα τέλη του 2009 οι αποφάσεις των κοινοτικών οργάνων επιδιώκουν συστηματικά τον περιορισμό των δημοσίων ελλειμμάτων στις χώρες μέλη της Ε.Ε., ενώ η προ της κρίσης ΕΣΑ επανήλθε ατόφια με την νέα στρατηγική «Ευρώπη 2020». Όπως η παλιά, έτσι και η νέα ΕΣΑ, αναγνωρίζει ως μόνο πρόβλημα τη διαρθρωτική ανεργία και αγνοεί επιδεικτικά τις επιπτώσεις της ύφεσης και της μειωμένης ενεργού ζήτησης στην απασχόληση. Τα πακέτο προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πολιτική απασχόλησης που ανακοινώθηκε το 2012, με άξονα τα ενεργητικά μέτρα ενίσχυσης της ζήτησης εργασίας και τα μέτρα ευελιξίας του χρόνου και των συμβάσεων εργασίας που διατηρούν την απασχόληση, αποτελεί έμμεση παραδοχή της αποτυχίας της ΕΣΑ να αποτελέσει το αντίβαρο της υφεσιακής οικονομικής πολιτικής που ασκείται ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης και εκτός αυτής. Ωστόσο είναι και αυτό εντελώς ακατάλληλο να αντιμετωπίσει τα εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας των χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης, που είναι προϊόν της βαθειάς ύφεσης που έχουν προκαλέσει και τροφοδτούν οι πολιτικές παρατεταταμένης λιτότητας.  

Article Details
  • Rubrik
  • Άρθρα
Creative-Commons-Lizenz
Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung 4.0 International.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).

Downloads
Keine Nutzungsdaten vorhanden.
Autor/innen-Biografie
Μαρία Καραμεσίνη, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Καθηγήτρια, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

 

http://www.koinpolpanteion.gr/pdf/cv%20karamesini%20gr.pdf

Literaturhinweise
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ελληνική
Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2000), Ατζέντα Κοινωνικής Πολιτικής, COM(2000), 379 τελικό
Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2010), Ευρώπη 2020. Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, COM(2010) 2020 τελικό, Βρυξέλλες 3.3.2010.
Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2011), Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης 2011, COM(2011) 11 final, Βρυξέλλες 12.1.2011.
Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2012α), Στοχεύοντας σε μία ανάκαμψη με άφθονες θέσεις απασχόλησης, COM(2012) 173 final, Βρυξέλλες, 18.4.2012.
Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2012β), Πρόταση για Σύσταση του Συμβουλίου για τη θέσπιση εγγυήσεων για τη νεολαία, COM(2012) 729 τελικό.
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (2011), Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 24ης/25ης Μαρτίου 2011, EUCO 10/11, Βρυξέλλες 25 Μαρτίου 2011.
Καραμεσίνη Μ. (2005), Η πολιτική απασχόλησης ως πεδίο σύζευξης της οικονομικής και της κοινωνικής πολιτικής, στο Μ. Καραμεσίνη και Γ. Κουζής (επιμ.), Πολιτική απασχόλησης: πεδίο σύζευξης της οικονομικής και της κοινωνικής πολιτικής, Αθήνα: ΚΕΚΜΟΚΟΠ/Gutenberg.
Καραμεσίνη Μ. (2011), Η πολιτική απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο Θ. Σακελλαρόπουλος (επιμ.) Η κοινωνική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Αθήνα: Διόνικος.
Σακελλαρόπουλος Θ. (2001), Υπερεθνικές κοινωνικές πολιτικές την εποχή της παγκοσμιοποίησης, Αθήνα: Κριτική.
Σωτηρόπουλος Δ. (2010), Ευκαιρίες και προβλήματα της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής: η ευρωπαϊκή πολιτική απασχόλησης και η ανοιχτή μέθοδος συντονισμού, στο Μ. Πετμεζίδου (επιμ.) Κοινωνική μεταρρύθμιση και αλλαγές στο μείγμα δημοσίου-ιδιωτικού στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής, Πρακτικά του 3ου Διεθνούς Συνεδρίου της Επιστημονικής Εταιρείας Κοινωνικής Πολιτικής. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. 2010, σελ. 133-152.
Ξενόγλωσση
Ashiabor D. (2005), The European Employment Strategy. Labour Market Regulation and New Governance, Oxford: Oxford University Press.
European Commission (2007), Towards Common Principles of Flexicurity: more and better jobs through flexibility and security, COM(2007) 359 final.
Εuropean Commission (2008), A European Economic Recovery Plan, COM(2008) 800 final.
European Commission (2009a), A Shared Commitment for Employment, COM(2009) 257 final.
European Commission (2009b), Recovering from the crisis. 27 ways of tackling the employment challenge, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
European Commission (2010), Public finances in EMU 2010, European Economy 4/2010, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Kok W. (Report of the Employment Task Force chaired by) (2003), Jobs,
Jobs, Jobs. Creating more employment in Europe, Brussels: European Commission.
Math A. (2010), ‘La généralization à tous les pays des plans d’austerité: une rigueur bugétaire très inégale’, in Chronique International de l’IRES, no 127.
Tcherneva P. (2008), Keynes’s Approach to Full Employment: Aggregate or Targeted Demand?, Levy Economics Institute of Bard College, Working Paper No 542.
Watt A. (2004), «Reform of the European Employment Strategy after Five Years: A Change of Course or Merely of Presentation?” European Journal of Industrial Relations, Vol. 10, No 2, pp. 117-137.