Η Παιδαγωγική αξία της Ολυμπιακής Παιδείας


Αλέξανδρος Μακρής
Κωνσταντίνος Γεωργιάδης
Κωνσταντίνος Μουντάκης
Abstract
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί εάν η Ολυμπιακή Παιδεία στηρίζεται στις ιστορικές και παιδαγωγικές βάσεις του Ολυμπισμού, αλλά και σε σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα και αντιλήψεις. Ως όρος εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Ο σκοπός και οι στόχοι της πηγάζουν από τις αρχές του Ολυμπισμού και εκφράζεται μέσα από το τρίπτυχο παιδεία–αθλητισμός– πολιτισμός. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, αρκετοί επιστήμονες και ερευνητές άρχισαν να παρουσιάζουν τις βασικές αρχές της Ολυμπιακής Παιδείας, στις οποίες υπάρχει μια γενικότερη ταύτιση στις ιδέες των περισσότερων εκφραστών της. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η παιδαγωγική αξία της Ολυμπιακής Παιδείας έχει τα εξής χαρακτηριστικά: α) ο σκοπός και οι στόχοι της στηρίζονται στον Ολυμπιακό Χάρτη, στις ιστορικές βάσεις του Ολυμπισμού, λαμβάνοντας υπόψη το σύγχρονο τρόπο ζωής και τις κοινωνικές εξελίξεις, β) το περιεχόμενο προάγει τη διαθεματικότητα/διεπιστημονικότητα και γ) η διδακτική της προσέγγιση στηρίζεται σε ομαδο-συνεργατικά μοντέλα διδασκαλίας που ως χαρακτηριστικό έχουν τη βιωματική μάθηση.
Article Details
  • Rubrik
  • Articles
Downloads
Keine Nutzungsdaten vorhanden.
Literaturhinweise
Andrecs, H. (2008). Aim, Objectives and Contents of Olympic Pedagogy. International Olympic Academy, 9th International Session for Directors of National Olympic Academies. Olympia: I.O.A.
Apple, M. (2002). Ιδεολογία και αναλυτικά προγράμματα (μετ. Τ. Δαρβέρης). Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
Baskau, H. (1987). Μέθοδοι Ολυμπιακής Εκπαίδευσης. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 27η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Binder, D. (1994). Το Όραμα της Ολυμπιακής Παιδείας στα σχολεία. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 2η Κοινή Διεθνής Σύνοδος για Διευθυντές Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών, Μέλη και Στελέχη Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών και Διεθνών Αθλητικών Ομοσπονδιών. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Brownlee, H. (1999). Παγκόσμιες Πρωτοβουλίες Ολυμπιακής Εκπαίδευσης. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 39ηΔιεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
CIDREE (Consortium of Institutions for Development and Research in Education in Europe). (1998). Διεπιστημονική Διδασκαλία και Μάθηση στο Σχολείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (μετ. Α. Γαλανοπούλου, Ν. Ηλιάδης). Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Γεωργιάδης, Κ. (2002). Διεθνής Κατανόηση μέσω της Ολυμπιακής Εκπαίδευσης. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 42η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Γεωργιάδης, Κ. (2005). Το πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004 και του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδος. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 45η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Γραμματικόπουλος, Β. (2004). Αξιολόγηση καινοτόμων προγραμμάτων Φυσικής Αγωγής: Εφαρμογή στο πρόγραμμα της Ολυμπιακής Παιδείας. Διδακτορική Διατριβή. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.
Δεδούλη, Μ. (2002). Βιωματική Μάθηση – Δυνατότητες αξιοποίησής της στο πλαίσιο της Ευέλικτης Ζώνης. Επιθεώρηση εκπαιδευτικών θεμάτων, 6, 145-159.
Δ.Ο.Α. (Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία). (2001). Ενοποιημένη Παρουσίαση των συμπερασμάτων του δεύτερου κύκλου συζητήσεων των ομάδων. 41η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Δ.Ο.Α. (Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία). (2002). Ενοποιημένη Παρουσίαση των συμπερασμάτων του δεύτερου κύκλου συζητήσεων των ομάδων. 42η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Δ.Ο.Α. (Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία). (2003). Ενοποιημένη Παρουσίαση των συμπερασμάτων του πρώτου κύκλου συζητήσεων των ομάδων. 43η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Δ.Ο.Α. (Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία). (2005). Ενοποιημένη Παρουσίαση των συμπερασμάτων των ομάδων συζητήσεων. 45η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Δ.Ο.Α. (Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία). (2006). Ενοποιημένη Παρουσίαση των συμπερασμάτων του πρώτου κύκλου συζητήσεων των ομάδων.38η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Ε.Ε.Κ. (Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων). (2007). Λευκή Βίβλος για τον Αθλητισμό, (COM/11-7-2007/391 τελικό). Ανακτήθηκε 10 Μάρτιου, 2016, από http://ec.europa.eu/sport/white-paper/doc/wpon sport el.pdf.
Φιλάρετος, Ν. (2003). Εισαγωγή στον Ολυμπισμό μέσα από τις εργασίες της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 43η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Φλουρής, Γ. (2005). Αναλυτικά Προγράμματα για μια νέα εποχή στην Εκπαίδευση (7η έκδοση). Αθήνα: Γρηγόρης.
Gallien, C. (2008). Youth Olympic Games: Health-Prevention-Well-Being. International Olympic Academy, 8th International Session for Educators and Officials of Higher Institutes of Physical Education. Olympia: I.O.A.
Georgiadis, K. (2010). The Implementation of Olympic Education Programs at World Level. Procedia Social and Behavioral Sciences, 41, 6711-6718.
Grammatikopoulos, V., Papacharisis, V., Koustelios, A., Tsigilis, N., &Theodorakis, Y. (2004). Training's evaluation of the Greek Olympic education program. The International Journal of Educational Management. 18 (I), 15-24.
Jaques, D. (2001). Μάθηση σε ομάδες (μεταφ, Ν,. Φίλλιπς). Αθήνα: Μεταίχμιο.
Jarvis, P. (2004). Συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση. Θεωρία και Πράξη (μεταφ, Α,. Μανιάτη). Αθήνα: Μεταίχμιο.
Hirst, P. (2003). Η Φύση των σκοπών της Εκπαίδευσης (μετ. Π. Χατζηπαντελή,). Στο R., Marples (επιμ.), Οι σκοποί της εκπαίδευσης, (σ. 197-212). Αθήνα: Μεταίχμιο.
Θεοδωράκης, Ι., Γραμματικόπουλος, Β., & Γούδας, Μ. (2003). Έκθεση Αξιολόγησης Προγράμματος Ολυμπιακής Παιδείας. Τρίκαλα: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.
Ionesku, S. (2008). Learning Multi culturalism as part of the school Curriculum through Olympic Pedagogy. International Olympic Academes, 9th International Session for Directors of National Olympic Academies. Olympia: I.O.A.
Καμαρινού, Δ. (2000). Βιωματική Μάθηση στο Σχολείο (3η έκδοση). Ξυλόκαστρο.
Lennartz, K. (1994). Η ανάπτυξη του Ολυμπισμού από το 1925 έως το 1952. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 34η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Μακρής, Α., Γεωργιάδης, Κ. (2010). Το Ολυμπιακό Κίνημα σήμερα και η προώθηση των Αρχών του Ολυμπισμού. Φυσική Αγωγή, Αθλητισμός – Υγεία, 25, 76-92.
Μακρής, Α. (2013). Σχεδιασμός, οργάνωση και εφαρμογή προγραμμάτων Ολυμπιακής Παιδείας. Η εκπαιδευτική διάσταση του προγράμματος Ολυμπιακής Παιδείας των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004». Σπάρτη: Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, ΤΟΔΑ, Διδακτορική διατριβή.
Makris, A., Georgiadis, K. (2013). los juegos olímpicos de la juventud: una nueva institución del movimiento olímpico para la difusión de los valores educativos del olimpismo. Citius, Altius, Fortius, 6 (2), pp. 76-95.
Μακρής, Α., Γεωργιάδης, Κ., Μουντάκης, Κ. (2015). Το πλαίσιο σχεδιασμού και υλοποίησης καινοτόμων προγραμμάτων Ολυμπιακής Παιδείας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ελλάδος το 2004. Φυσική Αγωγή, Αθλητισμός – Υγεία, 30 (προδημοσίευση).
Μακρής, Α., Γεωργιάδης, Κ., Μουντάκης, Κ. (2016). Διδακτική προσέγγιση Προγραμμάτων Ολυμπιακής Παιδείας. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, Τόμος 14 (3) 11-28.
Makris, A., Georgiadis, K. (2017). Olympic Education in Greece During the Athens 2004 Olympic Games. At Naul, R., Binder, D., Rychtecky, A., & Culpan, I. (Eds.). Olympic Education: An international review. London: Routledge.
Μάστορα, Ι. (2003). Εφαρμοσμένα Προγράμματα Ολυμπιακής Παιδείας: Κριτική Προσέγγιση και Ανάλυση. Διδακτορική Διατριβή. Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής Ψυχολογίας.
Ματσαγγούρας, Η. (2002). Διεπιστημονικότητα, διαθεματικότητα και ενιαιοποίηση στα νέα προγράμματα Σπουδών: Τρόποι οργάνωσης της σχολικής γνώσης. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 7, 19-36.
Muller, N. (1999). Ο Ολυμπισμός στον εκπαιδευτικό τομέα: Από την παγκόσμια διάσταση στην τοπική. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 39ηΔιεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Μουντάκης, Κ., Γολεγού, Σ., Βουζίκα, Ε., & Παπαδόπουλος, Α. (2002). Ολυμπιακή και Αθλητική Παιδεία. Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Mountakis, C. (2010). Curriculum development in Physical Education. Olympia: Master’s course notices.
Naul, R. (2007). Olympic Pedagogy as a theory of development of Ethical and Humanistic Values in Education. International Olympic Academes, 9th International Session for Directors of National Olympic Academies. Olympia: I.O.A.
Neverkovich, S. (1987). Μέθοδοι της Ολυμπιακής εκπαίδευσης. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 27ηΔιεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες, (σ. 203-209). Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Parry, J. (1994). Οι ηθικές και πολιτιστικές διαστάσεις του ολυμπισμού και η εφαρμογή τους στην εκπαίδευση. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 34η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Parry, J. (2004). Ο Ολυμπισμός και η ηθική του. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 44η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Pesinger, P. (2006). Η σχολική ανάπτυξη στην περιφέρεια. Στο Γ. Μπαγάκης, (επιμ.), εκπαιδευτικές αλλαγές, η παρέμβαση του εκπαιδευτικού και του σχολείου, (σ. 125-127). Αθήνα: Μεταίχμιο.
Rail, G., Mcnaughton, C. (1994). Ολυμπιακά εκπαιδευτικά προγράμματα των Εθνικών Ολυμπιακών Ακαδημιών και τρόποι εφαρμογή τους. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 2η Κοινή Διεθνής Σύνοδος για Διευθυντές Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών, Μέλη και Στελέχη Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών και Διεθνών Αθλητικών Ομοσπονδιών. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Rogge, J. (2001). Ανασκόπηση των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνεϋ 2000 από την συντονιστική Επιτροπή της ΔΟΕ. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 41ηΔιεθνήςΣύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Schneider, A. (2006). «Ευ Αγωνίζεσθαι»: σεβασμός για τον αγώνα. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 46η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Sutton, G. (2009). The role of NOAs in relation to NOCs and the Youth Olympic Games. International Olympic Academy, 10th International Session for Directors of National Olympic Academies. Olympia: I.O.A.
Σπυροπούλου, Δ. (2004). Η ευέλικτη ζώνη ως εκπαιδευτική καινοτομία: Μια μελέτη περίπτωση της εφαρμογής σε τρία Γυμνάσια. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 9, 157-171.
Stenhouse, L. (2003). Εισαγωγή στην Έρευνα και την ανάπτυξη του αναλυτικού προγράμματος (μεταφ. Α,. Τσαπέλης). Αθήνα: Σαββάλας.
Stolyarov, V. (1995). Η πολιτική εξέλιξη του κόσμου και οι συνέπειες της για το ολυμπιακό Κίνημα. Μπορεί το Ολυμπιακό Κίνημα να επηρεάσει τις πολιτικές αλλαγές μέσω της Ολυμπιακής Παιδείας. Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία, 35η Διεθνής Σύνοδος για Νέους Μετέχοντες. Αρχαία Ολυμπία: Δ.Ο.Α.
Υπουργείο Παιδείας. (2005). Σχεδιασμός και υλοποίηση προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων: Αγωγής Σταδιοδρομίας, Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας και Πολιτιστικών θεμάτων και Καλλιτεχνικών Αγώνων. Υπουργική Απόφαση, (105087/Γ7/5-10-2005). Αθήνα: ΥΠΕΠΘ.