Επιπολασμος αντισωμάτων έναντι της Coxiella burnetii στο γάλα και στον ορό και συσχέτιση με αναπαραγωγικούς δείκτες σε εκτροφές αγελάδων γαλακτοπαραγωγής της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας


Δημοσιευμένα: Nov 13, 2017
Λέξεις-κλειδιά:
Coxiella burnetii αντισώματα αναπαραγωγή αγελάδα
E. DOVOLOU (Ε. ΝΤΟΒΟΛΟΥ)
Th. TSILIGIANNI (Θ. ΤΣΙΛΙΓΙΑΝΝΗ)
D. VOUZARAS (Δ. ΒΟΥΖΑΡΑΣ)
G. S. AMIRIDIS (Γ.Σ. ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ)
Περίληψη

Στην εργασία αυτή ερευνήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το ποσοστό προσβολής (επιπολασμός) από C.burnetii σε αγελάδες γαλακτοπαραγωγής. Ογδόντα εκτροφές αγελάδων της βόρειας και κεντρικής Ελλάδας συμμετείχαν οικειοθελώς στην έρευνα. Δείγματα γάλακτος συλλέχθηκαν από τη δεξαμενή γάλακτος της μονάδας και εξετάστηκαν για την παρουσία αντισωμάτων έναντι της C. burnetii με τη μέθοδο της ELISA. Αναλόγως του τίτλου των αντισωμάτων, οι μονάδεςκατατάχθηκαν σε 5 κατηγορίες: αρνητικές, 1,2,3 και 4. Για να ελέγξουμε το βαθμό προσβολής σε επίπεδο εκτροφής, επιλέχθηκαν2 μονάδες από κάθε κατηγορία από τα ζώα των οποίων συλλέχθηκαν δείγματα αίματος τα οποία εξετάστηκαν, όπως και ταδείγματα γάλακτος, για παρουσία αντισωμάτων. Στις μονάδες αυτές έγινε σύγκριση ορισμένων αναπαραγωγικών δεικτών μεταξύ οροθετικών και οροαρνητικών μονάδων. Επιπλέον, σε μια ομάδα κατηγορίας 3, συγκρίθηκαν οι αναπαραγωγικοί δείκτες σε ζεύγη οροαρνητικών - οροθετικών ζώων. Από την εξέταση των δειγμάτων γάλακτος, βρέθηκαν συνολικά 28 θετικέςμονάδες (35%), από τις οποίες οι 21 ανήκαν στις κατηγορίες 3 και 4. Το ποσοστό των οροθετικών ζώων στις εκτροφέςπαράλλασσε από 4.9% έως και 46.3%, ενώ οροθετικά ζώα ανιχνεύθηκαν και σε εκτροφές οι οποίες, με βάση την εξέταση τουγάλακτος, είχαν αρχικώς χαρακτηριστεί ως αρνητικές. Δε βρέθηκαν διάφορες στα ποσοστά αποβολών και στον απαιτούμενο αριθμό ΤΣ ανά εγκυμοσύνη. Διάφορες εντοπίστηκαν σε διάφορους αναπαραγωγικούς δείκτες, όμως αυτές μάλλον αποτυπώνουνδιαφορετικές αναπαραγωγικές πρακτικές και δε θα έπρεπε να αποδοθούν στην προσβολή από C. burnetii. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η προσβολή των αγελάδων γαλακτοπαραγωγής από C. burnetii είναι μάλλον υποκλινική ή ασυμπτωματική και προκαλεί ελάχιστες - ίσως καμία- οικονομικές απώλειες στον κτηνοτρόφο. Με δεδομένο, όμως, ότι η νόσος μεταδίδεται στον άνθρωπο (ζωοανθρωπονόσος) και η διασπορά της μπορεί να γίνει εύκολα, θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη η διενέργεια, σε εθνικό επίπεδο, συστηματικής διερεύνησης του βαθμού προσβολής σε όλα τα είδη των μηρυκαστικών,με σκοπό τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό ή/και την εκρίζωση της.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Research Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Agger JF, Christoffersen AB, Rattenborg E, Nielsen J, Agerholm JS (2010) Prevalence of Coxiella burnetii antibodies in Danish dairy herds. Acta Vet Scan :52:5
Antoniou M, Tselentis Y, Babalis T, Gikas A, Stratigakis N, Vlachonikolis I, Kafatos A, Fioretos M (1995) The seroprevalence of ten zoonoses in two villages of Crete, Greece. Eur J Epidemiol
:415-23.
Arricau Bouvery N. Souriau A, Lechopier P, Rodolakis A (2003) Experimental Coxiella burnetii infection in pregnant goats: excretion routes. Vet Res 34:423-33
Arricau-Bouvery N, Hauck Y, Bejaoui A, Frangoulidis D, Bodier CC, Souriau A, Meyer H, Neubauer H, Rodolakis A, Vergnaud G (2006) Molecular characterization of Coxiella burnetii isolates by infrequent restriction site-PCR and MLVA typing. BMC Microbiol 6:38.
Behymer DE, Biberstein EL, Riemann HP, Franti CE, Sawyer M, Ruppanner R, Crenshaw GL (1976) Q fever (Coxiella burnetii) investigations in dairy cattle: challenge of immunity after vaccination. Am J Vet Res 37:631-4.
Bildfell RJ, Thomson GW, Haines DM, McEwen BJ, Smart Ν (2000) Coxiella burnetii infection is associated with placentitis in cases of bovine abortion. J Vet Diagn Invest 12:419-25.
Burnet, F. M.; Freeman, M (1937) Experimental studies on the virus of Q fever. Med J Aus 2,299-302.
Cabassi CS, Taddei S, Donofrio G, Ghidini F, Piancastelli C, Flammini CF, Cavirani S (2006) Association between Coxiella burnetii seropositivity and abortion in dairy cattle of Northern Italy.
New Microbiol 29:211-4.
Cox, H (1938) R.A filter passing infectious agent isolated from ticks.III. Description of the organism and cultivation experiments. 53, pp. 2270-6.
Fournier PE, Marrie TJ, Raoult D (1998) Diagnosis of Q fever. J Clin Microbiol 36:1823-34.
Gikas A, Kokkini S, Tsioutis C (2010) Q fever: clinical manifestations and treatment. Expert Rev Anti Infect Ther 8:529-39.
Hansen MS, Rodolakis A, Cochonneau D, Agger JF, Christoffersen AB, Jensen TK, Agerholm JS (2011) Coxiella burnetii associated placental lesions and infection level in parturient cows. Vet J (in press)
Hartzell JD, Wood-Morris RN, Martinez LJ, Trotta RF (2008) Q fever: epidemiology, diagnosis and treatment. Mayo Clin Proc 83:574-9.
Hilbink F, Penrose M, Kovacova E, Kazar J (1993) Q fever is absent from New Zealand. Int J Epidemiol 22:945-9.
Hirai K, and To H (1998) Advances in the understanding of Coxiella burnetii infection in Japan. J Vet Med Sci 60:781-90.
Jones RM, Twomey DF, Hannon S, Errington J, Pritchard GC, Sawyer J (2010) Detection of Coxiella burnetii in placenta and abortion samples from British ruminants using real-time PCR. Vet Ree 18,167: 965-7.
Kim SG, Kim EH, Lafferty CJ, Dubovi E (2005) Coxiella burnetii in bulk tank milk samples, United States. Emerg Infect Dis 11:619-21.
Kim WJ, Hahn TW, Kim DY, Lee MG, Jung KS, Ogawa M, Kishimoto T, Lee ME, Lee SJ (2006) Seroprevalence of Coxiella burnetii infection in dairy cattle and non-symptomatic people for routine health screening in Korea. J Korean Med Sci 21:823-6.
Lang GH (1988) Serosurvey on the occurrence of Coxiella burnetii in Ontario cattle Can J Public Health 28;79:56-9.
Lange S, Sollner H, Dittmar H, Hofmann J, Lange A (1992) Q fever antibody titre-follow-up study in cattle with special reference to pregnancy. Beri Munch Tierarztl Wochenschr 105:260-3.
Maurin M, Raoult D (1999) Q fever. Clin Microbiol Rev 12:518-53.
Mazokopakis EE, Karefilakis CM, Starakis IK (2010) Q fever endocarditis. Infect Disord Drug Targets 10:27-31.
Miller J D, Shaw E I, Thompson HA (2006) Q fever, and bioterrorism. In: Microorganisms and Bioterrorism, Anderson, B., Friedman, H. Bendinelli, M.(eds) Sprinkerlink NY USA 181-200.
Oyston PC, Davies C. Q fever: the neglected biothreat agent (2011) J Med Microbiol 60:9-21.
Paiba GA, Green LE, Lloyd G, Patel D, Morgan KL (1999) Prevalence of antibodies to Coxiella burnetii (Q fever) in bulk tank milk in England and Wales. Vet Ree 8;144:519-22.
Pape M, Bouzalas EG, Koptopoulos GS, Mandraveli K, Arvanitidou-Vagiona M, Nikolaidis P, Alexiou-Daniel S (2009) The serological prevalence of Coxiella burnetii antibodies in sheep and
goats in northern Greece. Clin Microbiol Infect 15 Suppl 2:146-7.
Rodolakis A (2009) Q Fever in dairy animals. Ann Ν Y Acad Sci 1166:90-3.
Rodolakis A, Berri M, Hechard C, Caudron C, Souriau A, Bodier CC, Blanchard Β, Camuset Ρ, Devillechaise Ρ, Natorp JC (2007) Comparison of Coxiella burnetii shedding in milk of dairy bovine, caprine, and ovine herds. J Dairy Sci 90:5352-60.
Schalch L, Russo Ρ, Sa CD. (1998) Combined testing of ruminant serum samples for Chlamydia psittaci and Coxiella burnetii antibodies by ELISA. In: Proceedings of the 6th Congress FeMeSPRum, Slovenia: pp 514-8.
Tselentis Y, Gikas A, Kofteridis D, Kyriakakis E, Lydataki N, Bouros D, Tsaparas Ν (1995) Q fever in the Greek Island of Crete: epidemiologic, clinical, and therapeutic data from 98 cases. ClinInfect Pis 20:1311-6.
Van der Brom R, Vellema Ρ (2009) Q fever outbreaks in small ruminants and people in the Netherlands. Small Rum Res 86:74-9.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)