Cutaneous lymphohistiocytic and multifocal lymphoma in an adult mare

Περίληψη

To δερματικό λέμφωμα αντιπροσωπεύει τον έναν από τους τέσσερις κλινικούς φαινοτύπους του νεοπλάσματος αυτού στο άλογο. Στην μορφή αυτή το λέμφωμα συνήθως είναι λεμφοϊστιοκυτταρικο με Β, Τ ή μικτό κυτταρικό ανοσοφαινότυπο. Στο άλογο η συχνότητα εμφάνισης του δερματικού λεμφώματος είναι κάτω από το 3% των νεοπλασμάτων του δέρματος συνολικά. Αν και αναφέρεται ότι δεν υπάρχει προδιάθεση ως προς τη φυλή, το φύλο ή την ηλικία, η νόσος εμφανίζεται συχνότερα στα ενήλικα - ηλικιωμένα άλογα και τις φοράδες. Η εργασία αυτή πραγματεύεται την περίπτωση μιας εννιάχρονης φοράδας που προσκομίστηκε (Κλινική Ιπποειδών, Κτηνιατρική σχολή Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, Φινλανδία), επειδή από 5μήνου παρουσίαζε πολυάριθμες δερματικές μάζες σ'ολόκληρο σχεδόν το σώμα. Εκτός από τα δερματικά οζίδια και τις πλάκες, που βασικά είχαν υποδόρια εντόπιση και δεν συνοδεύονταν από αλωπεκία ή/και εξέλκωση του δέρματος, και δεν ενοχλούσαν το ζώο, δεν βρέθηκε κάτι το παθολογικό τόσο στην κλινική όσο και στην εργαστηριακή εξέταση. Στο σημείο αυτόη διαφορική διάγνωση θα μπορούσε να περιλάβει το ψευδολέμφωμα, την κνίδωση, την άσηπτη υποδερματίτιδα, το αμελανωτικό μελάνωμα, το μαστοκύττωμα, το εωσινοφιλικό κοκκίωμα και ορισμένα σαρκοειδή. Η ιστοπαθολογική και ανοσοϊστοχημική εξέταση βιοψίας από τις δερματικές αυτές μάζες έδειξαν ότι επρόκειτο για λεμφοϊστιοκυτταρικό Τ-λεμφοκυτταρικό λέμφωμα που πιθανότατα ήταν πρωτογενές μη επιθηλιοτρόπο. Η ιδιοκτήτρια του αλόγου απέκλεισε κάθε είδους θεραπεία και επανέφερε ύστερα από 5 μήνες το ζώο για ευθανασία, επειδή εκτός από την επιδείνωση των δερματικών μαζών είχε αρχίσει να παρουσιάζειγενικά και εσωτερικά συμπτώματα (δύσπνοια και φαρυγγική δυσφαγία). Η μακροσκοπική εξέταση που ακολούθησε ήταν ενδεικτική του μεταστατικού χαρακτήρα του λεμφώματος αυτού, αφού βρέθηκαν λευκωπες εστίες στο ήπαρ, διόγκωση των μεσοπνευμόνιων λεμφογαγγλίων και διόγκωση του βλεννογόνου του φάρυγγα και των επιχώριων λεμφογαγγλίων. Με βάση την κλινική εξέλιξη του περιστατικού, το πιθανότερο είναι ότι η μετάσταση στα εσωτερικά όργανα ξεκίνησε από το δέρμα.Επισημαίνεται ότι μια τέτοια εξέλιξη αναμένεται να συμβεί συχνότερα, όταν τα νεοπλασματικά λεμφοκύτταρα είναι κάπως άτυπα, παρά καλά διαφοροποιημένα. Το λέμφωμα αυτό δε θα μπορούσε να είναι επιθηλιοτρόπο, όχι μόνο επειδή είχε υποδόριακυρίως εντόπιση, αλλά και επειδή το τελευταίο χαρακτηρίζεται από γενικευμένη αποφολιδωτική δερματίτιδα που μπορεί νασυνοδεύεται από κνησμό, έλκη και οζίδια.