Κολίτιδα Χ του ίππου
Περίληψη
Η κολίτιδα Χ είναι αγνώστου αιτιολογίας οξεία ή υπεροξεία φλεγμονή του παχέος εντέρου και χαρακτηρίζεται από αιφνίδια εμφάνιση υδαρούς σύστασης διάρροιας και υποβολαιμικής καταπληξίας, που συνήθως οδηγεί σε θάνατο του ίππου σε διάστημα μικρότερο των 24 ωρών. Ο καθορισμός του υπευθύνου αιτιολογικού παράγοντα συχνά είναι αδύνατος και η πρόγνωση της νόσου επιφυλακτική έως κακή, καθώς η θνησιμότητα είναι υψηλή και φθάνει στο 90-100% των περιπτώσεων. Ωστόσο, αυτή μπορεί να μειωθεί στο 75%, εάν οι ίπποι υποβληθούν σε άμεση και εντατική θεραπεία. Κατά καιρούς η νόσος έχει αποδοθεί σε ιούς, παράσιτα, βακτηρίδια, χρήση αντιβιοτικών ή σουλφοναμιδών ή σε δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα. Η καταπόνηση των ίππων έχει θεωρηθεί ότι αποτελεί προδιαθετικό ή αιτιολογικό παράγοντα για την εκδήλωση της κολίτιδας Χ. Τα συμπτώματα στην κολίτιδα Χ είναι παρόμοια των άλλων τύπων οξείας- υπεροξειας κολίτιδας. Ειδικότερα, κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνεται διάρροια και κοιλιακός πόνος, ενώ συγχρόνως παρατηρείται ταχυκαρδία, ταχύπνοια, ασθενής ή/και νηματοειδής σφυγμός και σύμφορημένοι ή κυανωτικοι βλεννογόνοι με μεγάλη αύξηση του χρόνου επαναπλήρωσης των τριχοειδών. Συνήθως από κολίτιδα Χ προκαλείται θάνατος σε χρονικό διάστημα 4 έως 24 ωρών. Η εργαστηριακή εξέταση αποκαλύπτει λευκοπενία, η οποία αρχικά χαρακτηρίζεται από ουδετεροπενία και στη συνέχεια μετατρέπεται σε ουδετεροφιλία. Επιπλέον, διαπιστώνετα ιαιμοσυμπύκνωση με αύξηση της τιμής του αιματοκρίτη, ενώ οι ολικές πρωτεΐνες αρχικά αυξάνουν, για να μειωθούν στη συνέχεια. Χαρακτηριστικό εργαστηριακό εύρημα στην κολίτιδα Χ είναι η αύξηση της συγκέντρωσης της κορτιζόλης στο πλάσμα του αίματος. Κατά τη νεκροψία αποκαλύπτονται αιμορραγίες, νεκρώσεις και ινωδοαιμορραγικό εξίδρωμα στον εντερικό βλεννογόνο, ενώ ο υποβλεννογόνιος χιτώνας και ο μυϊκός χιτώνας, όπως επίσης και τα επιχώρια λεμφογάγγλια. είναι οιδηματικά. Η θεραπεία της κολίτιδας Χ θα πρέπει να είναι άμεση και επιθετική. Σε αυτήν περιλαμβάνεται η χορήγηση υγρών, ηλεκτρολυτών, πλάσματος, αντιφλεγμονωδών και αναλγητικών φαρμάκων, καθώς και αντιβιοτικών. Η αντιμετώπιση της αφυδάτωσης αποτελεί άμεση θεραπευτική προτεραιότητα. Επίσης, είναι αναγκαία η εφαρμογή διαιτητικών μέτρων. Ειδικότερα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εντερική ή παρεντερική διατροφή για την αντιμετώπιση του υπέρμετρου καταβολισμού των ζώων. Τέλος, η χορήγηση προβιοτικών θεωρείται επωφελής για την αποκατάσταση της φυσιολογικής χλωρίδας του εντέρου. Τα συνηθέστερα χρησιμοποιούμενα προβιοτικά στην πράξη περιέχουν Lactobacillus spp. και Bifidobacterium spp.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
DIAKAKIS (Ν. ΔΙΑΚΑΚΗΣ) N. (2018). Κολίτιδα Χ του ίππου. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 59(1), 23–28. https://doi.org/10.12681/jhvms.14944
- Τεύχος
- Τόμ. 59 Αρ. 1 (2008)
- Ενότητα
- Review Articles
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.
