Απόψεις εκπαιδευτικών και μελλοντικών εκπαιδευτικών για το σχεδιασμό και την αξιολόγηση της διδακτικής του παιχνιδιού σε προσχολικά περιβάλλοντα μάθησης


Δημοσιευμένα: Δεκ 1, 2021
Λέξεις-κλειδιά:
Παιχνίδι Σχεδιασμός Αξιολόγηση Νηπιαγωγείο Εκπαιδευτικοί
Μαρία Σακελλαρίου
Μαρία Μπάνου
Περίληψη

Το παιχνίδι θεωρείται «κυρίαρχη δραστηριότητα για κάθε πλευρά της ανάπτυξης και της μάθησης των παιδιών» (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, 2014α: 29) και έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης πολλών ερευνητών (Johnson & Wu, 2019, Σακελλαρίου, 2016, Σακελλαρίου & Ρέντζου, 2012, Wood, 2014). Ωστόσο, παρά τη σπουδαιότητα του θέματος τα ερευνητικά δεδομένα στην ελληνική βιβλιογραφία καταδεικνύουν πως η διδασκαλία δεν στηρίζεται όσο θα έπρεπε στο παιχνίδι. Η παρούσα μελέτη διεξήχθη το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017 και διερευνά τις απόψεις νηπιαγωγών (Ν:66) της Περιφέρειας Ηπείρου και τεταρτοετών προπτυχιακών φοιτητών (Ν:64) του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων α) για το σχεδιασμό και την αξιολόγηση της διδακτικής του παιχνιδιού σε προσχολικά περιβάλλοντα μάθησης και β) για τη σημασία του παιχνιδιού στην εκπαιδευτική διαδικασία. Τα ευρήματα της έρευνας ανέδειξαν τη σπουδαιότητα του παιχνιδιού στην εκπαιδευτική διαδικασία του Νηπιαγωγείου. Ωστόσο, οι νηπιαγωγοί δεν αναγνωρίζουν τη σημασία της συνεργασίας τους με τα παιδιά αναφορικά με τον σχεδιασμό των δραστηριοτήτων παιχνιδιού στο σχολικό περιβάλλον, σε αντίθεση με τους μελλοντικούς νηπιαγωγούς που τη θεωρούν σημαντική. Εκπαιδευτικοί και φοιτητές ενθαρρύνουν τα παιδιά να σχεδιάζουν τις δικές τους δραστηριότητες παιχνιδιού, ωστόσο, οι φοιτητές αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν το βαθμό δυσκολίας του παιδαγωγικού σχεδιασμού, λόγω ελλιπούς διδακτικής εμπειρίας. Οι νηπιαγωγοί και οι φοιτητές που έχουν επιμορφωθεί για την παιδαγωγική αξία του παιχνιδιού αξιολογούν τη μάθηση των παιδιών μέσα από το παιχνίδι σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους νηπιαγωγούς και τους φοιτητές που δεν έχουν επιμορφωθεί. Τέλος, η έρευνα καταδεικνύει την παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών για την καλύτερη αξιοποίηση του παιχνιδιού στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Aypay, A. (2016). Investigating the role of traditional children’s games in teaching ten universal values in Turkey. Eurasian Journal of Educational Research, 62, 283-300.
Chowdhury, N. N., & Rivalland, C. (2012). Value of Play as an Early Learning Instrument in Bangladesh Context: A Sociocultural Study. Australasian Journal of Early Childhood, 37 (4), 115-122.
Christidou, V., Tsevreni, I., Epitropou, M., & Kittas, C. (2013). Exploring primary children’s views and experiences of the school ground: The case of a Greek school. International Journal of Environmental & Science Education, 8 (1), 59-83.
Darling-Hammond, L. (2012). Powerful teacher education: Lessons from exemplary programs. John Wiley & Sons.
Einarsdottir, J. (2014). Play and literacy: A collaborative action research in preschool. Scandinavian Journal of Educational Research, 58 (1), 93-109.
Ζάραγκας, Χ., & Αγγελάκη, Α. (επιμ.). (2017). Παιγνιώδης μάθηση και διδακτική. Η ενσωμάτωση του παιχνιδιού στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο. Αθήνα: Gutenberg.
Gal-Szabo, D. E., Spinrad, T. L., Eisenberg, N., & Sulik, M. J. (2018). The relations of children’s emotion knowledge to their observed social play and reticent/uninvolved behavior in preschool: Moderation by effortful control. Social Development, 28 (1), 57-73.
Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (2014α). Πρόγραμμα Σπουδών Νηπιαγωγείου. Ανακτήθηκε από http://hdl.handle.net/10795/1947.
Jagoda, P., Gilliam, M., McDonald, P., & Russell, C. (2015). Worlding through Play Alternate Reality Games, Large-Scale Learning, and The Source. American Journal of Play, 8 (1), 74-100.
Johnson, J. E., & Wu, V. M. H. (2019). Perspectives on Play in Early Childhood Care and Education. The Wiley Handbook of Early Childhood Care and Education, 79-97.
Κατσιάβου, Ε. (2017). Το κουκλοθέατρο ως μέσο ενίσχυσης των κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Μια έρευνα δράσης στο 9ο Νηπιαγωγείο Τρίπολης (Μεταπτυχιακή εργασία). Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Ναύπλιο.
Lobman, C. L. (2006). Improvisation: An analytic tool for examining teacher–child interactions in the early childhood classroom. Early Childhood Research Quarterly, 21 (4), 455-470.
Loizou, E., & Avgitidou, S. (2014). The Greek–Cypriot early childhood educational reform: introducing play as a participatory learning process and as children's right. Early Child Development and Care, 184 (12), 1884-1901.
Loizou, E., & Charalambous, N. (2017). Empowerment pedagogy. Journal of Research in Childhood Education, 31 (3), 440-452.
Loizou, E., Michaelides, A., & Georgiou, A. (2019). Early childhood teacher involvement in children’s socio-dramatic play: creative drama as a scaffolding tool. Early Child Development and Care, 189 (4), 600-612.
Μπάνου, Μ., & Σακελλαρίου, Μ. (2019). Απόψεις των εκπαιδευτικών για το ρόλο του παιχνιδιού στην παιδαγωγική διαδικασία σε προσχολικά περιβάλλοντα μάθησης. Στo 3nd Early Childhood Pedagogy Symposium: "Contemporary Trends in Curriculum Development and Teaching". Nicosia. Επιστημονική Επιμέλεια Έκδοσης: Μαρία Σακελλαρίου. Εκδόσεις: Πεδίο.
Παπαδιονυσίου, Α. (2014). Εξετάζοντας το παιχνίδι των παιδιών κατά τη διάρκεια του διαλείμματος σε ένα νηπιαγωγείο: Η περίπτωση του παραδοσιακού παιχνιδιού (Μεταπτυχιακή εργασία). Πανεπιστήμιο Πατρών, Πάτρα.
Πολυμενάκου-Παπακυριάκου, Φ. (1988). Το παιχνίδι στην άσκηση και μάθηση. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
Ρέντζου, Κ., & Σακελλαρίου, Μ. (2014). Ο χώρος ως παιδαγωγικό πεδίο σε προσχολικά περιβάλλοντα μάθησης. Σχεδιασμός & οργάνωση. Αθήνα: Πεδίο.
Pui-Wah, D. (2010). Exploring the tacktfulness of implementing play in the classroom: A Hong Kong experience. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 38 (1), 69-82.
Σακελλαρίου, Μ. (2012). Εισαγωγή στη διδακτική της παιδαγωγικής εργασίας του νηπιαγωγείου. Θεωρητικές προσεγγίσεις και διδακτικές εφαρμογές. Θεσσαλονίκη: Γιαχούδη.
Σακελλαρίου, Μ. (Επιμ.) (2016). Παιδαγωγική του παιχνιδιού στην προσχολική και σχολική εκπαίδευση. Αθήνα: Πεδίο.
Σακελλαρίου, Μ., & Κόνσολας, Μ. (Eπιμ.). (2011). Μέθοδοι διδασκαλίας. Ενίσχυση της μάθησης των παιδιών από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο. Αθήνα: Διάδραση.
Σακελλαρίου, Μ., & Ρέντζου, Κ. (2012). Διερεύνηση του ρόλου των ενηλίκων στο παιχνίδι των παιδιών, υπό το πρίσμα της έρευνας-δράση. Στο 3o Διεθνές Συνέδριο Προσχολικής Αγωγής: «Η έρευνα στην παιδική ηλικία: Προσδιορίζοντας ένα νέο τοπίο». Ιωάννινα. Εκδόσεις: Πεδίο.
Tsai, C. Y. (2017). How Taiwanese Preschool Educators View Play and Apply It in Their Teaching. International Education Studies, 10 (4), 152-159.
Weisberg, D., Kittredge, A., Hirsh-Pasek, K., Golinkoff, R., & Klahr, D. (2015). Making Play Work for Education. Journal Phi Delta Kappan, 96 (8), 8-13.
Wood, E. (2014). Free choice and free play in early childhood education: troubling the discourse. International Journal of Early Years Education, 22(1), 4-18.