Η κατασκευή της Ζακύνθου στο Foscolo και τον Κάλβο


Δημοσιευμένα: Jan 31, 2017
Michael Paschalis
Περίληψη

Στη μελέτη του με τίτλο «Οι πηγές της έμπνευσης του Κάλβου», ο Κ.θ. Δημαράς επέμεινε ιδιαίτερα στη «συγκίνηση» που ενέπνευσε την Ωδή «Ο Φιλόπατρις », συγκίνηση που «υπήρξε αρκετά ισχυρή για να επιζήσει στην επίπονη αισθητική επεξεργασία». Όμοια, ο Οδυσσέας Ελύτης, στο γνωστό δοκίμιο που τιτλοφορείται «Η αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Ανδρέα Κάλβου», υποστήριξε πως στην Ωδή αυτή «το αίσθημα διατηρεί ακόμα την ένταση μιας ευνόητης φλόγας». Αντίθετα, από τη συστηματική φιλολογική μελέτη του Filippo Maria Pontani «L'Ode a Zante di Kalvos» συνάγεται πως στην περιγραφή της Ζακύνθου δεν υπάρχει ίσως ούτε ίχνος προσωπικού βιώματος. Φαίνεται, δηλαδή, πως η εικόνα του νησιού έχει κατασκευαστεί σε υψηλότατο ποσοστό από υλικά που προέρχονται από την ποίηση του Foscolo και αποτελεί έτσι ένα τυπικό ποιητικό παλίμψηστο. Τα προσωπικά βιώματα του Κάλβου στο σημείο αυτό είτε ήταν ανίσχυρα είτε, πράγμα πιθανότερο, δεν επιδίωξαν να διασπάσουν τη συμπαγή επιφάνεια που είχε διαμορφώσει η αισθητική τού νεοκλασικισμού και η ιδεολογία της αναπαραγωγής του προτύπου. Στην αυθεντία του Ομήρου, του Ησιύδου, του Θεόκριτου και του Βιργιλίου και όχι στις προσωπικές του αναμνήσεις κατέφυγε ο Foscolo για να κατασκευάσει την εικόνα της Ζακύνθου και με τη σειρά του, ο ιταλοθρεμμένος Κάλβος κατέφυγε, κατά κύριο λόγο, στην αυθεντία του Foscolo. Το παρόν άρθρο εξετάζει, εντελώς ενδεικτικά, δύο στοιχεία που συνδέονται με το παλίμψηστο της καλβικής Ζακύνθου. Συγκεκριμένα ανιχνεύει: α) τη «στρατηγική της οικειοποίησης», με εργαλείο την οποία ο Foscolo οικοδομεί την εικόνα της Ζακύνθου (που κληρονομεί ο Κάλβος), δίνοντας της μια θέση ισότιμη όχι μόνο προς τα ησιόδεια Κύθηρα αλλά και προς την ομηρική Ιθάκη· β) το ποιητικό διακείμενο μιας ανορθογραφίας («κήτρων»), η οποία αποδίδει το φωσκολικό «cedro» («κίτρο» και «κέδρος») και, μέσω αυτού, εγγράφει τα ταπεινά εσπεριδοειδή στην ομηρική και την ησιόδεια βίβλο της καταγωγής του νησιού.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Michael Paschalis

Ο Μιχαήλ Πασχάλης είναι Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ασχολείται ερευνητικά με τη λατινική λογοτεχνία της περιόδου της ύστερης δημοκρατίας, των χρόνων του Αυγούστου και της αυτοκρατορικής εποχής, με τη λογοτεχνία της ελληνιστικής περιόδου και με την πρόσληψη της αρχαιοελληνικής και της λατινικής λογοτεχνίας στις νεότερες γραμματείες. Είναι συγγραφέας και εκδότης βιβλίων (Virgil's Aeneid: Semantic Relations and Proper Names, Οξφόρδη 1997· Space in the Ancient Novel, Groningen 2002 [με το Σταύρο Φραγκουλίδη])- Horace and Greek Lyric Poetry,  Ρέθυμνο 2002) και πολλών άρθρων στις περιοχές του λατινικού και του αρχαιοελληνικού έπους, της ιστοριογραφίας, της διδακτικής ποίησης, της βουκολικής ποίησης, της λυρικής ποίησης, της τραγωδίας και του μυθιστορήματος. Επίσης, έχει δημοσιεύσει άρθρα για τη Θησηίδα του Βοκκακίου, τον Ερωτόκριτο του Κορνάρου, το Σολωμό, το νεοελληνικό μυθιστόρημα, τον Καβάφη και το Σεφέρη.

Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)