Διακαλλιτεχνικές προσεγγίσεις στην ποίηση και τη ζωγραφική: η εικαστική ποιητική της Νατάσας Χατζηδάκι


Δημοσιευμένα: Σεπ 18, 2020
Λέξεις-κλειδιά:
Διακαλλιτεχνικός λογοτεχνία ζωγραφική Νατάσα Χατζηδάκι
Δημήτρης Αγγελάτος
https://orcid.org/0000-0002-8490-2356
Περίληψη

Approches inter-artistiques en poésie et en peinture: la poétique picturale de Natasa Hatzidaki

Notre approche, méthodologiquement orientée dans le champ inter-artistique de la recherche comparative contemporaine, se concentre sur le caractère pictural du discours poétique, ou plutôt sur la convergence des réalités verbales et vi­suelles/picturales, qui exprime le choix poétique et artistique dominant dans les poèmes de Natasa Hatzidaki, réunis en cinq recueils (quatre entre 1971-1990, un en 2017 à titre posthume). Cette convergence met en évidence le fil à multiples facettes qui relie les poèmes ci-dessus aux conquêtes du surréalisme en peinture, principalement à celles de Max Ernst. C’est ainsi que l'analyse et l'interprétation des poèmes de Na­tasa Hatzidaki passe précisément à travers de leurs connexions avec des œuvres de Max Ernst, composées selon la ligne de decalcomania dans les années 1939-1941/1942, tels que sont par exemple, Le fascinant cyprès (1940) et l’Épiphanie (Dream Landscape) (1940).

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Δημήτρης Αγγελάτος, "Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών"
Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας Λογοτεχνίας
Αναφορές
Αλ. Ζήρας, «Νατάσα Χατζιδάκι, Ακρυλικά, Έκδ : «Πολύπλανο», Αθήνα 1976, χ.σ.» (1976/1981): Γενεαλογικά για την ποίηση και τους ποιητές του ’70, Αθήνα, Ρόπτρον, 1989, 226-229.
Th. W. Adorno, Ασθητική θεωρία (1970), (επιμ. πρωτοτύπου: Gretel Adorno-R. Tiedemann• μτφρ.-σημ.: Λευτ. Αναγνώστου), Αθήνα, Αλεξάνδρεια, 2000.
L. Marin, «Transparence et opacité de la peinture….du moi», (1992): L’ écriture de soi. Ignace de Loyola. Montaigne, Stendhal, Roland Barthes, (επιμ.: P.-A. Fabre, D. Arasse, A. Cantillon, G. Careri, Danièle Cohn, Françoise Marin), Παρίσι, Presses Universitaires de France, 1999, 127-136.
Δημ. Αγγελάτος, Λογοτεχνία και ζωγραφική. Προς μια ερμηνεία της διακαλλιτεχνικής (ανα)παράστασης, Αθήνα, Gutenberg, 2017.
Τ. Todorov, Mikhaïl Bakhtine. Le principe dialogique Écrits du Cercle de Bakhtine, Παρίσι, Seuil, 1981.
Μ. Holquist, Ο Μπαχτίν και ο κόσμος του, (μτφρ.: Ιωάννα Σταματάκη), Αθήνα, Gutenberg, 2014.
G. S Morson– Caryl Emerson, Mikhail Bakhtin. Creation of a Prosaics, Stanford-California, Stanford University Press, 1990.
Gr. Pechey, Mikhail Bakhtin. The Word in the World, Λονδίνο-Νέα Υόρκη, Routledge, 2007.
C. Domínguez- H. Saussy- D.Villanueva, «Interartistic Comparison»: Introducing Comparative Literature. New Trends and Applications, Λονδίνο-Νέα Υόρκη, Routledge, 2015, 107-124.
Δημ. Αγγελάτος, «Σύγκριση και διακαλλιτεχνικές προσεγγίσεις στη Συγκριτική Φιλολογία», Σύγκριση/Comparaison 15 (2004) 45-54.
G. Genette, Seuils, Παρίσι, Seuil, 1987.
A. Breton, Υπερρεαλισμός και ζωγραφική, (μτφρ.: Στ. Ν. Κουμανούδης), Αθήνα, Ύψιλον, 1981.
Max Ernst, A Rertrospective, The Solomon R. Guggenheim Museum, Νέα Υόρκη, 1975.
P. Carmel, «Terrors of Encyclopedia: Max Ernst and Contemporary Art»: Max Ernst. A Retrospective (επιμ.: W. Spies- Sabine Rewald), Νέα Υόρκη, The Metropolitan Museum of Art/Yale University Press, 2005, 100-101.
Theories of Modern Art, (επιμ.: H. B. Chipp), University of California Press, 1981.
Ελισάβετ Αρσενίου για το ποίημα: «Η ποιητική γοητεία του αίματος», Ποίηση 27 (Άνοιξη-Καλοκαίρι 2006) 281-286.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)