Εξέλιξη της Διδακτικής της Ιστορίας: Επιστημολογικό και Πολιτικοκοινωνικό Πλαίσιο

Abstract

Αυτή η συμβολή στοχεύει στην περιγραφή της πορείας της Διδακτικής της Ιστορίας από τη δεκαετία του 1970 όταν πρωτοκαθιερώθηκε ως αυτόνομο διδακτικό αντικείμενο στα πανεπιστήμια μέχρι και σήμερα. Σημαντικές στιγμές στην πορεία τής παραπάνω επιστήμης είναι οι δεκαετίες του 1980 και 1990. Στη δεκαετία του 1980 και του 1990 έλαβαν χώρα εμπειρικές μελέτες που σχετίζονται με την ιστορική συνείδηση και την πολιτική στάση των νέων και τονίζουν την ανάγκη να εφαρμοστούν οι ιστορικές γνώσεις στην πρακτική καθημερινή ζωή, ακολουθώντας τα ενδιαφέροντα των μαθητών, και ενδεχομένως να σηματοδοτείται μια ‘συναισθηματική’ στροφή στην ιστορική εκπαίδευση σε αντίθεση με τη δεκαετία του 1970 όπου έχουμε επικέντρωση στην ιστορική σκέψη. Σήμερα, βιώνουμε μια μετάβαση εμπειρικής εκπαιδευτικής έρευνας σχετικά με το ρόλο των διαφόρων «μαθησιακών περιβαλλόντων», εκτός από το σχολείο, στον σχηματισμό ιστορικής σκέψης και ιστορικής συνείδησης. Η συμβολή των θεσμικών εκπαιδευτικών ρυθμίσεων, των προγραμμάτων σπουδών, των σχολικών βιβλίων, στην ιστορική σκέψη των μαθητών, φαίνεται να έχει ακμάσει σε προηγούμενες περιόδους. Η έμφαση τόσο στην ιστορική σκέψη όσο και στη συνείδηση των μαθητών σε επίσημα και ανεπίσημα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα, θα μπορούσε να ταυτιστεί με την «πολιτισμική» στροφή στην ιστοριογραφία και τις διαδικασίες της «αντίληψης» παρά της «παραγωγής» όσον αφορά τα πολιτισμικά προϊόντα.