Η δραµατουργική και σκηνική ανάλυση του «άλλου» στη Λυσιστράτη του Μιχαήλ Μαρµαρινού (Εθνικό Θέατρο 2016)

Περίληψη

Το άρθρο ερευνά τη σκηνοθετική πρόταση του Μιχαήλ Μαρµαρινού για την
αριστοφανική Λυσιστράτη, που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο το καλοκαίρι
του 2016 στην Επίδαυρο. Εξετάζεται o τρόπος µε τον οποίο η συγκεκριµένη
παράσταση λειτούργησε ως παράδειγµα άλλης σκηνικής γραφής και άλλου τρόπου
θέασης της αρχαίας κωµωδίας, προβάλλοντας την ετερότητα της αρχαίας κωµωδίας
ως είδος στο εκάστοτε εδώ και τώρα. Για το σκοπό αυτό αναλύεται η δραµατουργία
και η σκηνοθεσία της παράστασης. Ο πρώτος θεµατικός άξονας εστιάζει στα
γυναικεία πρόσωπα, στον Χορό των γυναικών και στον Χορό των γερόντων, στη
σκηνική παρουσία των γυµνών σωµάτων των ηθοποιών, στη ρευστότητα της
αναπαράστασης και στην αποστασιοποίηση µέσω της διάσπασης των δραµατικών
προσώπων και του κερµατισµού των ρόλων. Το άρθρο συζητά επίσης την απόδοση
του κωµικού στη σκηνή αγωνιστικής σύγκρουσης των δύο ηµιχορίων (254-386) και
στον παραβατικό αγώνα του έργου (614-705). Το άρθρο τεκµηριώνει την άποψη ότι η
Λυσιστράτη του Εθνικού Θεάτρου (2016) ξεπερνά τη διαλεκτική της έµφυλης
αναπαράστασης της ετερότητας και του (γυµνού) σώµατος, ερµηνεύοντας τον πόλεµο
των αριστοφανικών ηρώων µε όρους σύγκρουσης των γενεών και των ιδεολογιών