Η διάγνωση εκπαιδευτικών αναγκών (ΔΕΑ) στο πλαίσιο της φιλοσοφίας της συμμετοχής


Published: Jul 4, 2025
Keywords:
Adult education skills analysis participatory evaluation
Βιβή Σιδηρά
Νίκος Ι. Ναγόπουλος
Abstract

This article focuses on the identification of educational needs in the educational process within participatory philosophy. It is one of the processes that make up the educational process at individual and group level. It is designed, implemented, evaluated and updated based on the development of educational needs. Learning incorporates change while respecting diversity, whether it concerns the whole or a part of it. Educational needs include explicit educational needs, but also underlying and hidden educational needs that are not clearly expressed (Amu Centre Copenhagen, 1992). The components that constitute such needs relate to characteristics, knowledge, skills and abilities, weaknesses and expectations, limitations and desires. At methodological level participatory observation, case studies, role-play, project work, interviews, workshops, etc. are used. Educational needs are also investigated during the assessment as they may be subjects, priority areas or even criteria of evaluation. The findings of the evaluation feed new or existing data back into the identified educational needs. Factors influencing the identification of educational needs are the time available, the internal educational policy of VET organizations, the appropriately qualified workforce, the existing know-how, participatory assessment, educational roles and relations, the group dynamics, the current institutional framework, etc.  

Article Details
  • Section
  • Articles
Downloads
Download data is not yet available.
References
Βάμβουκας, Μ. (2006). Εισαγωγή στην Ψυχοπαιδαγωγική Έρευνα και Μεθοδολογία (8η έκδ.). Γρηγόρης.
Βεργίδης, Δ., & Καραλής, Α. (Επιμ.). (2008). Εισαγωγή στην εκπαίδευση ενηλίκων: Σχεδιασμός, οργάνωση και αξιολόγηση προγραμμάτων (β’ έκδ.). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Βεργίδης, Δ., & Κόκκος, Α. (Επιμ.). (2010). Εκπαίδευση Ενηλίκων: Διεθνείς προσεγγίσεις και ελληνικές διαδρομές. Μεταίχμιο.
Βλασσόπουλος, Ε. (2005). Μεθοδολογία και Προσδιορισμός του Επαγγελματικού Προφίλ του «Συμβούλου Απασχόλησης». Κ.Π. EQUAL. Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης, ΚΕΚ ΙΝΕ ΓΣΕΕ.
Γαλατά, Π.-Β., Βεργίδης, Δ., Δακοπούλου, Α., Καλογρίδη, Σ., Κεδράκα, Κ., & Τσιμπουκλή, Α. (Επιμ.). (2017). Η διεξαγωγή της έρευνας στην Εκπαίδευση Ενηλίκων: Εγχειρίδιο Μεθοδολογίας. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Γούλας, Χ., Ζάγγος, Χ., Κάτσης, Α., Κόκκινος, Γ., Κορδάτος, Π., Μπουκουβάλας, Κ., Παλιός, Ζ., Πανδής, Π., & Φωτόπουλος, Ν. (2013). Κατάρτιση, απασχόληση, εκπαιδευτική πολιτική: Διερεύνηση της σύνδεσης της επαγγελματικής κατάρτισης με την απασχόληση. Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας.
Δημουλάς, Κ., Σιδηρά, Β., & Γαλατά, Β. (1995). Συμμετοχική Μεθοδολογία εκπαίδευσης ενηλίκων: Μέθοδοι και τεχνικές εφαρμογής. Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2008). Μεθοδολογία εκπαιδευτικής έρευνας. Μεταίχμιο.
Cousins, J. B., & Whitmore, E. (1998). Framing participatory evaluation. New Directions for Evaluation, (80), 5–23. Jossey-Bass.
Ζαβιτσάνου, Α., & Σιδηρά, Β. (1999). Οδηγός Δικτύου Προώθησης της Κοινωνικής και Οικονομικής Ένταξης/Εξέλιξης των Γυναικών: Δικτύωση Φορέων. Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. http://www.inegsee.gr
Freire, P., & Shor, I. (2011). Απελευθερωτική Παιδαγωγική: Διάλογοι για τη μετασχηματίζουσα εκπαίδευση (μτφ. Γ. Καλαουζίδης). Μεταίχμιο.
Jarvis, P. (2004). Συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση: Θεωρία και πράξη (μτφ. Α. Μανιάτη). Μεταίχμιο.
Καραλής, Θ., & Παπαγεωργίου, Η. (2012). Εκπαιδευτικό Υλικό. Θεματική Ενότητα: Σχεδιασμός, Υλοποίηση & Αξιολόγηση Προγραμμάτων Δια Βίου Εκπαίδευσης. ΙΝΕ ΓΣΕΕ. http://www.inegsee.gr
Καραλής, Θ. (2018). Η συμμετοχή ενηλίκων στη διά βίου μάθηση στην Ελλάδα: Εμπόδια και κίνητρα συμμετοχής (2011-2016). ΙΝΕ ΓΣΕΕ & ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ.
Καραλής, Θ. (2020). Μελέτη ΙΝΕ ΓΣΕΕ και ΙΜΕ ΓΣΕΒΒΕ: Κίνητρα και εμπόδια για τη συμμετοχή των ενηλίκων στη διά βίου εκπαίδευση (2011-2019). ΙΜΕ ΓΣΕΒΒΕ.
Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ.
Καραλής, Θ., & Λιντζέρης, Π. (2022). Λεξικό εκπαίδευσης ενηλίκων. Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων.
Κόκκος, Α., & Τσιμπουκλή, Α. (2011). Ο ρόλος των συναισθημάτων στην εκπαίδευση ενηλίκων: Προκλήσεις και οριοθετήσεις για τους εκπαιδευτές. Εκπαιδευτικό υλικό στο πλαίσιο βιωματικού σεμιναρίου της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων. https://www.adulteduc.gr
Κόκκος, Α. (2017). Εκπαίδευση και χειραφέτηση: Μετασχηματίζοντας στερεοτυπικές αντιλήψεις στο σχολείο και στην εκπαίδευση ενηλίκων. Μεταίχμιο.
Κόκκος, Α., & Συνεργάτες. (2019). Διευρύνοντας τη θεωρία μετασχηματισμού: Η συμβολή δέκα σημαντικών στοχαστών. Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων. http://www.adulteduc.gr
Κόκκος, Α. (2020). Η ανάγκη ανασυγκρότησης της εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων. Διανέοσις, 1–31.
Κουτούζης, Μ. (1999). Γενικές αρχές μάνατζμεντ: Τουριστική νομοθεσία και οργάνωση εργοδοτικών και συλλογικών φορέων. Τόμος Α. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Λιντζέρης, Π. (2020). Από τη συσσώρευση πληροφοριών στην απόκτηση γνώσης: Προσβλέποντας στη χειραφετητική μάθηση. Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων, (46), 3–13. https://www.adulteduc.gr
Mezirow, J., & Συνεργάτες. (2007). Η Μετασχηματίζουσα Μάθηση. Μεταίχμιο.
Παπαδόγαμβρος, Β., Δημουλάς, Κ., Κόκκος, Α., Κωνσταντάκη, Μ., Σιδηρά, Β., & Μαυρογιώργος, Γ. (2006). Εκπαιδευτικό υλικό για τους εκπαιδευτές πρακτικής άσκησης. Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.
Rogers, A. (1999). Η εκπαίδευση ενηλίκων. Μεταίχμιο.
Σιδηρά, Β., Ναγόπουλος, Ν., & Γεωργίου, Δ. (2005). Σύστημα Ποιότητας Υπηρεσιών Συμβουλευτικής Στήριξης και Απασχόλησης. ΕΥΔ της Κ.Π. EQUAL. Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης, Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Σιδηρά, Β., & Ναγόπουλος, Ν. (2007α). Η Διαφορετικότητα στον κοινωνικό και εργασιακό χώρο. Εθνικό Θεματικό Δίκτυο Διαχείριση της Διαφορετικότητας στον Εργασιακό Χώρο. Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Σιδηρά, Β., & Ναγόπουλος, Ν. (2007β). Μελέτη καλών πρακτικών: Μεθοδολογία και κριτήρια επιλογής. Εθνικό Θεματικό Δίκτυο Διαχείριση της Διαφορετικότητας στο Χώρο Εργασίας. Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Σιδηρά, Β. (2012). Ανάπτυξη και προώθηση εναλλακτικών ή αλληλοσυμπληρούμενων μορφών κατάρτισης στο πεδίο της διά βίου μάθησης: Η περίπτωση της ειδικού τύπου κατάρτισης συμβούλων/στελεχών σε επιλεγμένα πεδία του Συστήματος Ποιότητας των Υπηρεσιών Συμβουλευτικής Στήριξης και Απασχόλησης. Πρακτικά 4ου Συνεδρίου «Καλές Πρακτικές Εκπαίδευσης Ενηλίκων». Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων. https://www.adulteduc.gr
Σιδηρά, Β. (2015). Η συμμετοχική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου στο πεδίο της διά βίου μάθησης: Διαπιστώσεις και προβληματισμοί. Ενημέρωση, (222), 2–29. Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Σιδηρά, Β., & Ναγόπουλος, Ν. (2024). Εκπαίδευση ενηλίκων: Φιλοσοφία της συμμετοχής και διάγνωση εκπαιδευτικών αναγκών. Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Τσιώλης, Γ. (2014). Μέθοδοι και τεχνικές ανάλυσης στην ποιοτική έρευνα. Κριτική.