Μαθητές στον ρόλο των οικο-δημοσιογράφων εξερευνούν τις παγκόσμιες περιβαλλοντικές προκλήσεις


Δημοσιευμένα: Νοε 20, 2022
Λέξεις-κλειδιά:
κλιματική αλλαγή διαθεματικό παιδαγωγικό σενάριο διαφοροποιημένης διδασκαλίας οικοδημοσιογράφοι
Αναστασία Βουτυρά
https://orcid.org/0000-0002-8178-0963
Περίληψη

Το άρθρο παρουσιάζει ένα παιδαγωγικό σενάριο στο οποίο αναπτύσσεται μια εκπαιδευτική προσέγγιση θεατρικών πρακτικών στις τελευταίες τάξεις της πρωτοβάθμιας ή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η προτεινόμενη διεπιστημονική και διαφοροποιημένη μαθησιακή προσέγγιση συνδυάζει τη διδασκαλία της γλώσσας (μητρικής ή ξένης), τεχνικές εργαστηρίων θεάτρου και έννοιες, αξίες και επιθυμητές στάσεις περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Η γλωσσική και η καλλιτεχνική εκπαίδευση διευρύνονται πέρα από τους ορίζοντες του προγράμματος σπουδών ενσωματώνοντας κοινωνικο-οικολογικές ανησυχίες, ιδιαίτερα την κλιματική αλλαγή, η οποία είναι τεκμηριωμένη ως μια πιο ζωτικής σημασίας σύγχρονη πρόκληση, αυξάνοντας έτσι την ευαισθητοποίηση
σχετικά με τα πεδία όπου διασταυρώνονται η φύση, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο πολιτισμός, ενθαρρύνοντας τον οικολογικό γραμματισμό, τις αξίες της βιωσιμότητας, τη δημιουργικότητα των μαθητών, την κριτική σκέψη και την ενεργό συμμετοχή.
Οι προτεινόμενες δραστηριότητες, διάρκειας 6 διδακτικών ωρών, που περιγράφονται βήμα προς βήμα, θα επιτρέψουν στους μαθητές να αναλάβουν τους ρόλους των οικοδημοσιογράφων, εικαστικών αφηγητών και καλλιτεχνών, να ενδιαφερθούν για την
αντιμετώπιση μεγάλων παγκόσμιων ζητημάτων και να καταφέρουν να αποκτήσουν δεξιότητες ζωής.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Περιγραφές - παρουσιάσεις καινοτόμων προγραμμάτων
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Αναστασία Βουτυρά

Η Αναστασία Βουτυρά σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο ΕΚΠΑ και είναι πτυχιούχος M.Ed «Φύλο & Νέα Εκπαιδευτικά και Εργασιακά Περιβάλλοντα στη ΚτΠ» του Πανεπιστημίου Αιγαίου και MSc «Εφαρμοσμένη Θε­τική Ψυχολογία» του University of East London. Δίδαξε σε σχολεία δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Ευβοίας (1996-2013). Σχεδίασε και υλοποίησε ενδοσχολικά και διασχολικά προγράμματα δραστηρι­οτήτων: Πολιτιστικά, Περιβαλλοντικά, Αγωγής Υγείας, Αγωγής Σταδιοδρομίας, E-twinning, Comenius, Erasmus+. Υπηρέτησε ως σχολική σύμβουλος των καθηγητών Γαλ­λικής της Περιφέρειας Πελοποννήσου (2014-2018) και ως Συντονίστρια Εκπαίδευσης Προσφύγων (2019-2022). Έχει προσφέρει εθελοντικό έργο στο πρόγραμμα Future Library για την προώθηση της φιλαναγνωσίας στα παι­διά και τώρα ως πολλαπλασιαστής στο δίκτυο Eurodesk/ Περιφέρεια Πελοποννήσου για την ενημέρωση των νέων σχετικά με τις ευκαιρίες εκπαίδευσης, απασχόλησης, υποτροφιών, εθελοντισμού, κινητικότητας στην ΕΕ.

Αναφορές
Benavot, A. (2014). Education for Sustainable Development in Primary and Secondary Education. Background paper for the Decade of Education for Sustainable Development. Paris: UNESCO.
British Council.org (2021) School resources. The Climate Change Challenge. https://www.britishcouncil.org/schoolresources/find/classroom/climate-change-challenge. Προσβάσιμο στις 5 Δεκεμβρίου 2021
Chapin, F. S., Pickett, S.T.A., Power, M., Jackson, R., Carter, D. & Duke, C. (2011). Earth stewardship: a strategy for social–ecological transformation to reverse planetary degradation. Journal of Environmental Studies and Sciences(1), 44-53.
Crutzen, P. & Stoermer, E. (2000). The Anthropocene. International Geosphere-Biosphere Programme Newsletter (41), 17-18.
Ellsworth, E.A. (2005). Places of Learning (1η έκδ.). New York: Routledge.
Haglund, L. (2019). Human Rights Pathways to Just Sustainabilities. Sustainability, 11(12), 3255.
Map Hub (n.d.). Top 20 Sustainable Smart Cities In The World. https://maphub.net/disruptivetechnologies/top-20-sustainable-smart-cities-in-the-world. Προσβάσιμο στις 10 Ιανουαρίου 2022.
Millers, D. (2004). Holding Nations Responsible, Ethics, 114 (2), 240-268, The University of Chicago Press.
Molek-Kozakowska, K. (2017). Popularity-driven science journalism and climate change: A critical discourse analysis of the unsaid, Discourse, Context & Media, 21.
The New Yorker (2019). Children Lead the Way: A Gallery of Youth-Made Climate-Strike Signs. https://www.newyorker.com/culture/culture-desk/children-lead-the-way-a-gallery-of-youth-made-climate-strike-signs. Προσβάσιμο στις 5 Δεκεμβρίου 2021.
United Nations, Climate Action. (2020). The Youth Advisory Group on Climate Change. https://www.un.org/en/climatechange/youth-in-action/youth-advisory-group. Προσβάσιμο στις 5 Δεκεμβρίου 2021.
Vogel, M. (2019). Fishbowl Discussions. Published on the blog Active Learning at King’s College London. https://blogs.kcl.ac.uk/activelearning/2019/05/04/fishbowl-discussions/ Προσβάσιμο στις 10 Ιανουαρίου 2021.
Vygotsky, L.S. (1978). Mind in society: The psychology of higher mental functions. Cambridge: Harvard University Press.
Wals, A. E. J. (2012). Learning our way out of un-sustainability: The role of environmental education. Στο S. Clayton(επιμ.), Oxford handbook on environmental and conservation psychology. London: Oxford University Press.
Wals, A. E. J. & Benavot, A. (2017). Can we meet the sustainability challenges? The role of education and lifelong learning. European Journal of Education Research, Development and Policy (52), 404-413.
Waters, C. N., Zalasiewicz, J., Summerhayes, C., Barnosky, A. D., Poirier, C., Galuszka, A., Cearreta, A., Edgeworth, M., Wolfe, A. P. (2016). The Anthropocene is functionally and stratigraphically distinct from the Holocene. Science, 351(6269), 137.
Winnicott, D.Y. (2005). Playing and Reality. London: Routledge.
Wolff, L. A. (2014). Nature and sustainability: An educational study with Rousseau and Foucault. Environmental Education Research, 20, 430-431.