Ανάπτυξη πειραματικού μοντέλου μελέτης του παρασίτου Anophryoides haemophila (Scuticociliatida: Orchitophryidae) σε αστακούς Homarus americanus

PDF (English)
Δημοσιευμένα: Dec 19, 2017
DOI: https://doi.org/10.12681/jhvms.15335
Λέξεις-κλειδιά:
Anophryoides haemophila Αμερικανικός αστακός Homarus americanus Scuticociliatida πειραματικές συνθήκες.
F. ATHANASSOPOULOU (Φ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ)
Εργαστήριο Ιχθυολογίας και Ιχθυοπαθολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Κτηνιατρικής
D. SPEARE
Department of Pathology & Microbiology, Atlantic Veterinary College, University of Prince Edward Island
R. J. CAWTHORN
Department of Pathology & Microbiology, Atlantic Veterinary College, University of Prince Edward Island
R. MacMILLAN
Department of Pathology & Microbiology, Atlantic Veterinary College, University of Prince Edward Island
B. DESPRES
Lobster Health Centre and Department of Pathology & Microbiology, Atlantic Veterinary College, University of Prince Edward Island
Περίληψη

Οι βασικές αλλοιώσεις που αφορούν το βλεφαριδοφόρο παράσιτο Anophryoides haemophila, σε πειραματικά μολυσμένους αστακούς παρατηρούνται στα βράγχια και το συνδετικό ιστό, από την 9η εβδομάδα μετά τη μόλυνση. Οι αλλοιώσεις αυτές δε σχετίζονται με τον εμβολιασμό των παρασίτων και ήταν σταθερές σε όλες τις μελέτες έγχυσης παρασίτων (2000, 10000 και 500000 παράσιτα ανά αστακό). Μάλιστα ήταν παρούσες, τόσο σε αστακούς που πέθαναν, όσο και σε αστακούς που θανατώθηκαν. Υψηλότεροι τίτλοι εμβολιασμού είχαν ως αποτέλεσμα υψηλότερους αριθμούς παρασίτων μόνο σε περιοχές των βραγχίων και στο συνδετικό ιστό των περισσοτέρων οργάνων, χωρίς ωστόσο να διεισδύσουν στο παρέγχυμα κανενός οργάνου. Επιπλέον μεγαλύτερος αριθμός παρασίτων στον εμβολιασμό (500.000 ανά αστακό) είχε ως αποτέλεσμα ανάπτυξη ασθένειας βραχύτερης πορείας και έτσι οι αστακοί πέθαιναν μεταξύ 4ης και 6ns εβδομάδας μετά τη μόλυνση. Αυτό δεν παρατηρήθηκε σε εμβολιασμούς των 2.000 και 10.000 παρασίτων ανά αστακό, όπου η θνησιμότητα εμφανίστηκε 11-14 εβδομάδες μετά τη μόλυνση.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Research Articles

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Aitken DE, Waddy SL (1986). Environmental influence on recruitment of the American lobster, Homarus americanus: a perspective. Can. J. fish. Aquat. Sci. 43:2258-2270.
Armstrong DA, Burreson EM, Sparks AK (1981). A ciliate infection (Paranophrys sp.) in laboratory - held Dungeness crabs, Cancer magister. J. Invertebr. Pathol. 37:201-209.
Bang FB, Audouin J, Leglise M (1972). Ciliate infection of the blood of the edible crab Cancer pagurus, in holding tanks in Brittany, France. J. Invertabr. Pathol. 20:226-227.
Cawthorn RJ (1997). Overview of the "bumper car" disease – impact on the North American lobster industry. Int. J. Parasitol. 27:167-172.
Cornick JW, Stewart JE (1968). Interaction of the pathogen Gaffkya homari with natural defence mechanisms of Homarus americanus. J. Fish. Res. Brd. Can. 25:695-709.
Lavallee J, Hammeil KL, Spangler, ES and Cawthorn RJ (2001). Estimated prevalence of A. viridans and A. Haemophila in American lobsters H. americanus freshly captured in the waters of
Prince Edward Island, Canada. Dis. Aquat. Organ. 46:231-236.
McDowell EM, Trump BF (1976). Histologic fixatives suitable for diagnostic light and electron microscopy. Arch. Pathol. Lab. Med. 100:405-414.
Messick GA, Small EB (1996). Mesanophrys chesapeakensis sp., an histophagus ciliate in the blue crab, Callinectes sapidus, and associated histopathology. Inv. Biol. 115:1-12.
Morado JF, Small EB (1995). Ciliate parasites and related diseases of Crustacea: A review. Rev. Fisheries Sci. 3:275-354.
Sherbourne S, Bean L (1991). Mortalities of impounded and feral Maine lobsters Homarus americanus H. Milne-Edwards 1837, caused by protozoan ciliate Mugardia (formerly Anophrys =
Paranophrys), with initial prevelance data from ten locations along the Maine coast and one offshore area. J. Shellfish Res. 10:315-326.
Speare DJ, Daley J, Markham RJF, Sheppard J, Beaman HJ, Sanchez GJ (1998). Lorna salmonae- associated growth rate suppression in rainbow trout (Onchorynchous truttae) occurs during early -
onset xenoma dissolution as determined by in situ hybridization and immunohistochemistry. J. Fish Dis. In Press
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)