The representation of childhood in the theatrical texts of the children's magazine Pharos of Constantinople (1909-1912)


Published: Nov 18, 2019
Keywords:
children's magazine children's theatre Constantinople education didacticism
Χριστίνα Παλαιολόγου
Abstract

At the beginning of the 20th century, the Greek press plays an important role for the survival of the Hellenism of Constantinople. In particular, the texts published in the children's periodical press help to strengthen the national consciousness of children and young people in order to preserve language, religion and national ideals. Pharos (Lighthouse), an illustrated magazine for children and adolescents, was published in Constantinople by Tomaso A. Depasta. The magazine follows the standards of the Athenian children's magazine I Diaplasis ton Paidon (Children’s Guidance). On the pages of Pharos the presence of theatrical plays for children is important. Through these theatrical texts matters that concern the education of young children are brought out. After all, during the period under consideration, children’s theatre is not perceived as a separate and independent art form, but as a means for education and guidance, one of many. That is why the themes of the theatrical plays that concern the playwrights, who are also pedagogues, are turning to love for country, faith in God, while there are many that aim to cultivate devotion to the family and the formation of virtuous citizens. Young children, with their virtues and shortcomings, provide the opportunity to write plays with a strong didactic character.

Article Details
  • Section
  • Articles
Downloads
Download data is not yet available.
Author Biography
Χριστίνα Παλαιολόγου, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Διδάκτωρ Θεατρολογίας, Επιστημονικός Συνεργάτης στο τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία
References
Βαλασσόπουλος, Ε. (2013). Σχέσεις της παιδικής ηλικίας με την παραγωγική διαδικασία στην Ελλάδα του 20ού αιώνα. Όψεις και αναθεωρήσεις. Στο Χ. Μπαμπούνης (επιμ.) Παιδική Ηλικία: Κοινωνιολογικές, Πολιτισμικές, Ιστορικές και Παιδαγωγικές Διαστάσεις. Αθήνα: Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 286-291.
Γραμματάς, Θ. (1997). Θεατρική παιδεία και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Αθήνα: Τυπωθήτω.
Γραμματάς, Θ. (2001). Νεοελληνικό θέατρο και κοινωνία. Η σύγκρουση των νέων με το σύστημα στο ελληνικό θέατρο του 20ού αιώνα. Αθήνα: Τυπωθήτω.
Γραμματάς, Θ. (2003). Θέατρο και παιδεία. Αθήνα: Ιδιωτική έκδοση.
Greimas, A. J. (1966). Sémantique structurale: Recherche de méthode. Paris: Larousse.
Καραβά, Ζ. (2008). Τα ελληνικά κωνσταντινουπολίτικα περιοδικά για παιδιά και νέους κατά την πρώτη εικοσαετία του 20ού αιώνα. Διδακτορική Διατριβή, Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αθήνα.
Κατσίκη-Γκίβαλου, Α. (2000). «Λογοτεχνία για παιδιά. Από τον ηθικό λόγο και τη διδαχή στην τέρψη και την απόλαυση της ανάγνωσης (19ος –20ος αι.). Περίπλους Τετράδιο για τα γράμματα και τις τέχνες, 16 (49), 38-40.
Μακρυνιώτη, Δ. (1986). Η παιδική ηλικία στα αναγνωστικά βιβλία 1834-1919. Αθήνα-Γιάννινα: Δωδώνη.
Μουδατσάκις, Τ. (1986). Η διαλεκτική της θεατρικής σύνταξης. Μοντέλα δράσης και πρόσωπα στον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου. Αθήνα: Νεφέλη.
Ντελόπουλος, Κ. (2005). Νεοελληνικά Φιλολογικά Ψευδώνυμα 1800-2004. Αθήνα: Εστία.
Παυλίδης, Α. (2006), Οικουμενικό Πατριαρχείο και Οθωμανικό κράτος, κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Όψεις της Εκπαίδευσης του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Στο Μ. Λυκούδης και Χ. Σαπουτζάκης (επιμ.), Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας από την Αρχαιότητα μέχρι τη Μεγάλη Έξοδο, Παιδεία–Εκπαίδευση στις αλησμόνητες πατρίδες της Ανατολής, (Πρακτικά 2ου Συμποσίου). Αθήνα: Κέντρο Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού (ΚΕ. ΜΙ. ΠΟ.), 93-109.
Ρηγίνος, Μ. (1995). Μορφές παιδικής εργασίας στη βιομηχανία και τη βιοτεχνία 1870-1940. Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο της Ελληνικής Νεολαίας, Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς.