Historical Literacy and the Structuring Process of Historical Knowledge in Students
Résumé
In the 19th century, history emerged as a professional cognitive faculty and historians tried to exempt historical writing from its rhetorical elements and literary features. According to Ricoeur, historical narration is defined as the logical organisation of heterogeneous elements, so that actors, actions, means and unpredictable events are transformed into a constitutionally organized whole with a plot, namely into a history (Kavvoura-Sissoura, 2011). History is not just the narration of war or definite events, but the attempt to restructure the past with the aim to interpret the past and maybe to predict the future. In the educational framework, historical knowledge does not include only the learning of events, as well as the development of skills that will make a person historically literate.
School history, with the contribution of the interpretive method, is a study of the historical past, the space and time, the intentionality and causality. It also records the historical context, so that students become historically literate. The main purpose of historical literacy is the distinction and understanding of historical knowledge, which is developed through historical description, narration and interpreting of text with the aim to obtain historical thinking, historical reasoning and historical consciousness.
Key words: history, historical literacy, historical knowledge
Article Details
- Comment citer
-
NIPPI, A. (2022). Historical Literacy and the Structuring Process of Historical Knowledge in Students. Κείμενα Παιδείας, (4). https://doi.org/10.12681/keimena-paideias.30277
- Numéro
- No 4 (2022)
- Rubrique
- Articles
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
- Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
