Κινηματογράφος και παιδί. Μια απόπειρα χαρτογράφησης του χώρου

PDF
Δημοσιευμένα: jul 1, 2009
DOI: https://doi.org/10.12681/icw.18079
Λέξεις-κλειδιά:
κινηματογράφος παιδί έρευνα κινηματογραφική παιδεία
Μένης Θεοδωρίδης (Menis Theodoridis)
Περίληψη
Η παρούσα ηρόταση για χαρτογράφηση των θεμάτων που συνδέουν τον κινηματογράφο με τη μελέτη της παιδικής ηλικίας, αποτελεί μια προσπάθεια «να γνωριστούμε καλύτερα» όσοι, προσεγγίζοντας το χώρο αυτόν από διαφορετικές αφετηρίες, πραγματοποιούμε έρευνα ή σχετικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Έγινε προσπάθεια να καταγραφούν και να ταξινομηθούν (συχνά με απλή συνοπτική παράθεση) όλες οι πιθανές όψεις του θέματος «Κινηματογράφος και παιδί», καθώς και κάποιοι προτεινόμενοι τρόποι μελέτης τους. Βέβαια, μελετώντας τις παιδαγωγικές διαστάσεις ενός κοινωνικού και καλλιτεχνικού χώρου μεγάλης επιρροής, όπως είναι ο κινηματογράφος, ανακύπτει το γνωστό ερώτημα εγκυρότητας: ποια οπτική είναι η πιο έγκυρη; Αυτή του δημιουργού κινηματογραφικών ταινιών για παιδιά ή αυτή του θεωρητικού μελετητή και ιστορικού ή του κριτικού κινηματογράφου ή μήπως αυτή του παιδαγωγού ή του κοινωνικού επιστήμονα ή, τέλος, του ψυχολόγου; Πρόκειται για ερώτημα δίχως απάντηση, καθώς όλες οι παραπάνω διαφορετικές οπτικές συνδέονται και το αντικείμενο τους διαρκώς εξελίσσεται και περιλαμβάνει πλήθος παραμέτρων που αλληλεπιδρούν. Πρόθεση λοιπόν μιας τέτοιας «χαρτογράφησης» θα μπορούσε να είναι η προτροπή προς κάθε κατεύθυνση (καλλιτέχνες που απευθύνονται σε παιδιά, ερευνητές, μελετητές κ.λπ.) να ενδιαφερθούν για τις προσεγγίσεις και τα μεθοδολογικά εργαλεία της «άλλης» και μάλιστα της «πιο πέρα» οπτικής.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.

Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.

Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Buckingham, D. (2008). Εκπαίδευση στα MME. Μτφρ. Ι. Σκαρβέλη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Craggs, CE. (2003). Εκπαίδευση για τα media στο δημοτικό σχολείο. Μτφρ. Ε. Τσιλίγκου. Θεσσαλονίκη: Κώδικας.
Δελβερούδη, Λ. (2004). Οι νέοι στις κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου 1948-1974. Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΓΓΝΓ). Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών (EIE).
Θεοδωρίδης, Μ. (2002). Γνωριμία με την Οπτικοακουστική Έκφραση: Προτάσεις του Προγράμματος «ΜΕΛΙΝΑ - Εκπαίδευση και Πολιτισμός» για την καθιέρωση της οπτικοακουστικής παιδείας στο σχολείο. Η Λέσχη των Εκπαιδευτικών, 27, 33-38.
Θεοδώρου Β., Μουμουλίδου, Μ., & Οικονομίδου, Α. (Επιμ.). (2006). «Πιάσε με, αν μπορείς...». Η παιδική ηλικία και οι αναπαραστάσεις της στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Αθήνα: Αιγόκερως.
Κουρτη, Ε. (2003). Ο αλφαβητισμός στα MME στο νηπιαγωγείο. Στο Γλώσσα και μαθηματικά στην προσχολική ηλικία. Πρακτικά Συνεδρίου. Ρέθυμνο: Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης - Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Κουρτη, Ε. (2004). Εκπαίδευση και τηλεόραση. Στο Δ. Λεβεντάκος (Επιμ.). Τηλεόραση και ελληνική κοινωνία (σσ. 113-133). Αθήνα: Εικών.
Μαυροσκοΰφης, Δ. (2005). Ο κινηματογράφος ως ιστορική πηγή: θεωρία, μεθοδολογία και πρακτική εφαρμογή. Σύγχρονη Εκπαίδευση, 142, 95-107.
Μπάρμπας, T., & Παρασκευόπουλος, Σ. (2008). Διερεύνηση της αξιοποίησης του ντοκιμαντέρ φύσης ως εργαλείο ευαισθητοποίησης στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης από τους εκπαιδευτικούς της Α/βάθμιας. Σύγχρονη Εκπαίδευση, 152, 96-114.
Ντάβου, Μ. (Επιμ.). (2007). Αφιέρωμα: Αγωγή και εκπαίδευση στα μέσα επικοινωνίας. Ζητήματα Επικοινωνίας, 6.
Παγουλάτος, Α. (1998). Ο Ιταλικός Νεορεαλισμός τα παιδιά και οι νέοι. Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αρχαίας Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους. Το παιδί στον Ιταλικό Νεορεαλισμό (σσ. 10-23). Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Ηλείας/Ηλειακή Α.Ε.
Πολιτιστική Κίνηση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (2001). Παιδί και κινηματογράφος. Αθήνα: Σαββάλας.
Σπύρου, Δ. (2004). Η παιδική ηλικία στις ταινίες του Φρανσουά Τρυφό. Αθήνα: Νεανικό Πλάνο.
Σύγχρονη Εκπαίδευση, (2005). Φάκελος εργασίας: Κινημαιογράφος και Εκπαίδευση, 142, 43107.
Χαραμής, Π. (Επιμ.). (2001). Η αξιοποίηση των MME στο σχολείο. Δυνατότητες - Όρια - Προοπτικές. Αθήνα: Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου.
Ηλεκτρονική