Το σχολείο, η ιστορία του και ο κινηματογράφος


Δημοσιευμένα: Ιουλ 1, 2009
Λέξεις-κλειδιά:
κινηματογράφος Ιστορία σχολείο
Ελίζα-Άννα Δελβερούδη (Eliza-Anna Delveroudi)
Περίληψη
Το άρθρο αναφέρεται στον προβληματισμό που αναπτύχθηκε, κυρίως από το 1970 και μετά, στην ακαδημαϊκή κοινότητα σχετικά με το εάν ο κινηματογράφος μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο ιστορικό τεκμήριο ή είναι απλώς μια μορφή τέχνης ή/και ψυχαγωγίας. Εξετάζονται ελληνικές και ξένες ταινίες, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, που έχουν ως επίκεντρο το σχολείο και το ρόλο του δασκάλου, είτε ως θετικού είτε ως αρνητικού προτύπου (π.χ. «Διαγωγή μηδέν», «Η ζούγκλα του μαυροπίνακος», «Τα 400 χτυπήματα», «Κακή εκπαίδευση», «Τα παιδιά της χορωδίας»). Οι ταινίες δεν αποτελούν τη μοναδική πηγή για την ιστορία του σχολείου, συνιστούν ωστόσο πολύ ενδιαφέρον συμπληρωματικό υλικό, αφού καταγράφουν με σύνθετο και συνάμα σαφή τρόπο πολύπλοκες καταστάσεις και φανερώνουν εκδοχές τις οποίες οι γραπτές πηγές δεν μπορούν να αποτυπώσουν.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Δημαράς, Α., & Βασιλού-Παπαγεωργίου, Β. (2008). Από το κοντύλι στον υπολογιστή, 1830-2000: Εκατόν εβδομήντα χρόνια ελληνική εκπαίδευση με λόγια και εικόνες. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Garçon, F. (Επιμ.). (1992). Cinéma et Histoire: Autour de Marc Ferro, CinémAction, 65, Paris: Corlet-Télérama.
Kracauer, S. (1947). From Caligari to Hitler: A Psychological History of the German Film. Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
Pergaud, L. (1912). Ο πόλεμος των κουμπιών. Μτφρ. Φ. Κονδύλης. Αθήνα: Πατάκη. 1992.
Σπύρου, Δ. (2001). Κινηματογραφική Εκπαίδευση και θεσμοθέτηση ίου κινηματογράφου για παιδιά και νέους. Ένα γενικό πλαίσιο για την κινηματογραφική εκπαίδευση. Στο Πολιτισμική Κίνηση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Παιδί και κινηματογράφος (σσ. 3146). Αθήνα: Σαββάλας.
Φερό, Μ. (1976). Κινηματογράφος και Ιστορία. Μτφρ. Π. Μαρκέτου. Αθήνα: Μεταίχμιο. 2002