Μια φορά κι έναν καιρό πέρα απo την Disney. Σύγχρονα κινηματογραφικά παραμύθια για παιδιά

PDF
Δημοσιευμένα: Ιουλ 1, 2009
DOI: https://doi.org/10.12681/icw.18084
Λέξεις-κλειδιά:
κινηματογραφικά παραμυθία Ντίσνεϊ Χένσον Ντιβάλ Ντάβενπορτ
Jack Zipes
University of Minnesota
Περίληψη
Στο άρθρο αυτό διερευνάται η πρωτοποριακή προσέγγιση του Γουόλτ Ντίσνεϊ στο κινούμενο σχέδιο, ο οποίος πειραματίστηκε με κινηματογραφικές μεταφορές παραμυθιών στη δεκαετία του 1920 και έδειξε πως τα κινούμενα σχέδια και οι ταινίες διέδωσαν το είδος του παραμυθιού στην εποχή της μηχανικής αναπαραγωγής. Αφού καθιέρωσε τα κινηματογραφικά παραμύθια ως μορφή τέχνης με τη Χιονάτη, το 1937, επικεντρώθηκε στην εμπορευματοποίηση τους και, βρίσκοντας μια επιτυχημένη φόρμουλα για την προώθηση τους, την αναπαρήγαγε σε όλες τις ταινίες του μέχρι το θάνατο του, ενώ στη συνέχεια την επανέλαβε η εταιρεία Disney. Πολλοί κινηματογραφιστές, όπως ο Τζιμ Χένσον, η Σέλεϊ Ντιβάλ και ο Τομ Ντάβενπορτ, επιδίωξαν να προχωρήσουν πέρα από τις ελιτίστικες, σεξιστικές και ρατσιστικές τάσεις του Ντίσνεϊ, με στόχο να ενθαρρύνουν την αυτονομία των μικρών θεατών και να ενισχύσουν τη δημιουργικότητα και την κριτική ικανότητα τους μέσα από τα κινηματογραφικά παραμύθια. Εφιστώντας την προσοχή των παιδιών στα τεχνάσματα και τις μηχανορραφίες στην κατασκευή της προσωπικής τους κοινωνικής πραγματικότητας, οι κινηματογραφιστές αυτοί πίστευαν ότι μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά να βρουν ουσιαστικές και ευχάριστες εναλλακτικές λύσεις στη ζωή τους. Μέσα από τις κινηματογραφικές προσαρμογές των παραμυθιών η πραγματικότητα παρουσιάζεται ως τεχνητό δημιούργημα ώστε να παιδιά να μάθουν να μοντάρουν και να ξαναμοντάρουν τα καρέ της ζωής τους αυτά τα ίδια.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.

Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.

Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Caron-Lowins, Ε. (1985). Il était mille fois, il sera encore.... La Revue du Cinéma, 401, 43-48.
Cholodenko, A. (Ed.). (1991). The illusion of life: Essays on animation. Sydney: Power Publications in Association with the Australian Film Commission.
Crafton, D. (1982). Before Mickey: The animated film. Cambridge, MA: MIT Press.
Davenport, T. (1981). Some personal notes on adapting folk-fairy tales to film. Children's Literature, 9, 107-115.
Davenport, T., & Gary C. (1992). From the Brothers Grimm: A contemporary retelling of american folktales and classic stories. Fort Atkinson, Wisconsin: Highsmith Press.
Finch, C. (1981). Of Muppets and men. New York: Alfred A. Knopf. How to help your kids get the most from TV. (1991). TV Guide, 39, 5-9.
Hutchings, D. (1983). Enchantress Shelley Duvall creates a magic garden in her Faerie Tale Theatre for TV. People Weekly, 20, 58-60.
Kantrowitz, B. (1988, July 18). Fractured fairy tales. Newsweek, 64.
Lenburg, J. (1991). The Encyclopedia of Animated Cartoons. New York: Facts on File.
Loevy, D. (1988). Inside the house that Henson built. Channels, 8, 52-53.
Lulow, K. (1984). Fractured fairy tales. Connoisseur, 214, 54-55.
Manna, A. L. (1988). The Americanization of the Brothers Grimm, or Tom Davenport's film adaptations of German folktales. Children's Literature Quarterly, 13, 142-145.
Magid, R. (1986). Labyrinth and legend, big screen fairy tales. American Cinema tographer. 67, 65-70.
Minghella, A. (1991). Jim Henson's «The Storyteller». New York: Knopf.
Owen, D. (1993). Looking out of Kermit. New Yorker, 8, 30-43.
Schickel, R. (1968). The Disney version: The life, times, art and commerce of Walt Disney. New York: Simon and Schuster.
Smoodin, E. L. (1993). Animating culture: Hollywood cartoons from the sound era. New Brunswick, NJ: Rutgers University Press.
Stilson, J. (1991). Mother goose Rock 'n Rhyme. TV Guide, 39, 12.
Stilson, J. (1991). Shelley Duvall; The fairy godmother of children's TV. TV Guide, 39, 23-27.
Woolery, G. W. (1983). Children's television, the first thirty-five years, 1946-1981. Metuchen, NJ: Scarecrow Press.
Woolery, G. W. (1989). Animated TV specials: The complete directory to the first twentyfive years, 1962-1987. Metuchen, NJ: Scarecrow Press.