Η Παιδική Ζήλια


Δημοσιευμένα: Jul 1, 1998
Λέξεις-κλειδιά:
ζήλια βίωση συναισθηματική στέρηση
Α. Καραθανάση-Κατσαούνου (A. Karathanasi-Katsaounou)
Περίληψη
Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στη μελέτη της παιδικής ζήλιας και πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο του ερωτηματολογίου, το οποίο συμπληρώθηκε από τις μητέρες παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Από τα δεδομένα της έρευνας προκύπτει ότι: Η ζήλια υπάρχει σε όλα τα παιδιά και σχετίζεται με τη σειρά γέννησης (περισσότερο ζηλεύουν τα πρωτότοκα)· η διαμόρφωση της ζήλιας ακολουθεί την πορεία από την προετοιμασία και την κυριαρχία θετικών προσμονών στην κυριαρχία αρνητικών στοιχείων υπάρχουν διαφορετικές αιτίες και τρόποι εκδήλωσης σε σχέση με τη σειρά γέννησης* το φύλο σχετίζεται όχι τόσο με τη σειρά γέννησης, αλλά περισσότερο με τις αιτίες της ζήλιας και τους τρόπους εκδήλωσης· και, τέλος, το μορφωτικό επίπεδο των γονέων φαίνεται να σχετίζεται με την επισήμανση της ύπαρξης ζήλιας στα παιδιά τους.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Abraham, Κ., (1965). Oeuvres Completes. Paris: Payot.
Άντλερ, Α. (1971). Ανθρωπογνωσία. Αθήνα: Μπουκουμάνης.
Arthus, Α. (1977). Ένας άγνωστος κόσμος, τα παιδιά μας. Αθήνα: Αλικιώτης και υιοί.
Askew, S. & Ross (1992). Τ 'αγόρια δεν κλαίνε. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Badouin, Ch. (1960). L'ame enfantine et la Psychanalyse. Paris et Neuchatel: Delachaux et Niestle.
Bergman, M.S. (1995). On love and its enemies, in Psychanalytic Review, Feb. vol. 82 (1).
Corman, L. (1961). Le test du dessin de famille. Paris: P.U.F.
Cahn, P. (1962.). La relation fraternelle chez l'enfant. Paris: P.U.F.
Carmichael, L. (1952). Manuel de Psychologie de V enfant. Vol. 3. Paris: P.U.F.
Dumas, G. (1965). La vie affective. Paris: P.U.F.
Freud, A. (1942). Le moi et les mécanismes de defense. Paris: P.U.F.
Gratiot, H. & Zazzo, R. (1973). Traite de Psychologie de Γ enfant, vol. 5: La formation de la Personnalité. Paris: P.U.F.
Grotpeter, J.K, Crick, N.R, (1996). Relational agression, over agression, and friendship, in Child Development, Oct. vol 67 (5).
Isaacs, S. (1959), Parents et enfants. Paris: P.U.F.
Καραθανάση, A. (1993). Ζηλεύω. Αθήνα.
Klein, M. & La Riviere, J. (x.x). V amour et la haine. Paris: Payot.
Malrieu P. (1976). Les emotions et la personnalité de Γ enfant. Paris: Vrin.
Mauco, G. (1993). Education de la sensibilité chez Γ enfant. Paris: Editions Familiales de France.
Mascuich, S., Kienapple, Κ. (1993). The emergence of jealousy in children 4 months to 7 years of age, in Journal of Social and Personal Relationships. Aug. Vol. 10 (3).
Μπήτσερ, Γ. & M. (1992). To σημάδι του Κάιν. Η ανατομία της ζήλιας. Αθήνα: Γλάρος.
Osterrieth, Ρ. (1967). V enfant et la famille. Paris: Scarabée.
Porot, M. (1959). V enfant et les relations familiales. Paris: P.U.F.
Rambert, M. (1954). La vie affective et morale de V enfant. Neuchatel Paris: Delachaux et Niestle.
Ράττνερ, Γ. (1969). Ανατρέφω σωστά το παιδί μου; Αθήνα: Μπουκουμάνης.
Sinclair, I., McCluskey, Ν. (1996). Invasive partners: An exploration of attachment, communication and family patterns, in Journal of Family Therapy, 1996, Feb. vol 18 (1).
Ziman, E. (1959). La jalousie chez Γ enfant. Paris: Scarabée.
Winnicott, D.W. (1994). Συζητήσεις με τους γονείς. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Χάρνεϋ, Κ. (1970 ). Η ψυχολογία της γυναίκας. Αθήνα: Γλάρος.