Εμψύχωση: Κοινωνικοπολιτιστική, κοινωνικοεκπαιδευτική δράση στο σχολείο και στον ελεύθερο χρόνο

PDF
Δημοσιευμένα: Jul 1, 2007
DOI: https://doi.org/10.12681/icw.18222
Λέξεις-κλειδιά:
εμψύχωση εμψυχωτής ελεύθερος χρόνος
Ιωάννης Θωίδης (Ioannis Thoidis)
Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Περίληψη

Δεν διατίθεται περίληψη.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.

Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.

Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Αρχοντάκη, Ζ., & Φιλίππου, Δ. (2003). 205 βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση, ομάδων. Αθήνα: Καστανιώτης.
Besnard, Ρ. (1985). Προβληματική της κοινωνικοπολιτιστικής εμψύχωσης. Στο M. Debesse & G. Mialaret, Οι παιδαγωγικές επιστήμες, Διαρκής εκπαίδευση και κοινωνικοπολιτιστική εμψύχωση, τομ. 8, μτφρ. από τα γαλλικά (σ. 359-402). Αθήνα: Δίπτυχο.
Bielefelder Forschungsgruppe Freizeit, (1981). Animation in Ausbildung und Forschung. In H.W. Opaschowski (Hrsg.), Methoden der Animation Praxisbeispiele (S. 180-192). Band
Heilbrunn: Julius Klinkhardt.
Bleistein, R. (1978). Animation, Begriff - Geschichte - Praxis. In H. Pust, F.W. Schaper & DGfF (Hrsg.), Stichwort Freizei - Festschrift für Franz Meyer's (S. 215-232). DGfF:
Düsseldorf.
Buddrus, V. (1981). Paedagogik in offenen Situationen: Modelle und Analysen. Bielefeld: Pfeffer.
Council of Europe, CCC (Council for Cultural Cooperation), (1973). Managing for facilities democracy. Strasbourg.
Eliade, Β. (1975). Offener Unterricht. Weinheim.
Florek, H.-C, Hey B., & Nahrestedt, W. (1981). Freizeitdidaktik - Außerschulisches und schulisches Lernen im Vergleich. In W. Twellmann (Hrsg.), Handbuch Schule und Unterricht (Bd 5.2, S. 821-853). Düsseldorf: Paed. Verlag Schwann.
Fromme, J. (2001). Paedagogische Irritation: Leitbild einer nichtdirektiven Interventionstheorie? Spektrum Freizeit, 1, 111-124.
Giesecke, H. (1989). Animation als pädagogische Handlungsform. In R. Horst & Wegener-Spöhring (Hrsg.), Begegnungen - Neues Lernen für Spiel und Freizeit (S. 48-51). Dokumentation des 1. Göttinger Symposiums, Ravensburg.
Hilbig, N. (1983). Schule und Freizeit. In F. Vahsen, Beiträge zur Theorie und Praxis der Freizeitpädagogik (S. 177-195). Hildesleim: Turnier.
Hongier, H., & Willner, A. (1998). Die Projektmethode in der Soziokulturellen Animation. Luzern: Fachverl. HFS Zentralschweiz.
Karst, U. V. (1982). Spielfest und Spieltreff. Zur Stadtteilkulturellen Animation im Freizeit- und Breitensport. Freizeitpaedagogik, 1-2, 57-72.
Kruggel, F. (1997). Urlaubsanimation als Entwicklungshilfe für die Familie? In V. Bank, u.a., (Hg.), Komplementaere Bildung - In der Schule - Nach der Schule, (S. 183-
. IFKA, B. 16, Bielefeld.
Καναβάκης, M. (2002). Κοινωνική Παιδαγωγική. Αθήνα: Παπαζήσης.
Καψάλης, Α., & Παπασταμάτης, Α. (2002). Εκπαίδευση ενηλίκων, τ.α'. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Κόκκος, Α. (2003). Ο μετασχηματισμός των στάσεων και ο ρόλος του εμψυχωτή. Στο Δ. Βεργίδης (Επιμ.), Εκπαίδευση Ενηλίκων, Συμβολή στην εξειδίκευση στελεχών και εκπαιδευτών (ο. 195-225). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Κουρετζής, Λ. (1991). Το Θεατρικό παιχνίδι. Αθήνα: Καστανιώτης.
Labourie, R. (1985). Η κοινωνικοπολιτιστική εμψύχωση στη Γαλλία: Κεντρικοί άξονες και προβλήματα. Στο M. Debesse & G. Mialaret, Οι παιδαγωγικές επιστήμες, Διαρκής εκπαίδευση και κοινωνικοπολιτιστική εμψύχωση (τομ. 8, μτφρ. από τα γαλλικά, σ. 491-699). Αθήνα: Δίπτυχο.
Michels, Η. (1995). Animation - Ergebnisse einer Rekonstruktionsanalyse zur freizeitwissenschaftlichen Theoriebildun». Spektrum Freizeit, 2-3, 7-34.
Μπακιρτζής, Κ. Ν. (1996). Η Δυναμική της αλληλεπίδρασης στην επικοινωνία. Αθήνα: Gutenberg.
Μπακιρτζής, Κ. Ν. (2004). Επικοινωνία και αγωγή. Αθήνα: Gutenberg.
Nahrstedt, W., Buddrus, V., u.a. (1979). Freizeitschule, Selbstbestimmtes Lernen u. nicht - direktwes Loehren in offenen Situation. Analysen und Modelle. Opladen: Westd utscher.
Nahrstedt, W. (1984). Freizeitdidaktik: Vom «learning by doing» zum «learning by going»? In W. Nahrstedt, u.a. (Hrsg.), Freizeitdidaktik (S. 10-40). Bielefeld: Pfeffersche.
Nahrstedt, W. (1993). Zur Freizeit berufen. IFKA, Band 12, Bielefeld.
Νικονάνου, Ν. (2002). Αρχαιολογικά Μουσεία και Σχολείο. Αδημοσίευτη διδακτορική διατριβή, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Offermann, Κ. (1981). Keine Amuseure, (Urbane) Animation in Frankreich. Animation, 2, 52-53.
Opaschowski, H. W. (1977). Freizeitpädagogik in der Schule. Aktwes Lernen durch animatwe Didaktik. Bad Heilbrunn. Obb: Klinkhard.
Opaschowski, H. W. (1979). Einführung in die Freizeit-Kulturelle Breitenarbeit. Bad Heilbrunn/Obb.: Klinkhard.
Opaschowski, H. W. (Hrsg.) (1981). Methoden der Animation Praxisbeispiele. Band Heilbrunn/ Obb.: Julius Klinkhardt.
Opaschowski, H. (1989). Was Animation bedeuten kann... . In R. Horst & Wegener-Spöhring (Hrsg.), Begegnungen - Neues Lernen für Spiel und Freizeit, Dokumentation des 1. Göttinger Symposiums (S. 51- 61).
Ravensburg. Opaschowski, H. W. (1996). Pädagogik der freien Lebenszeit. Opladen: Leske+Budrich.
Peterhof, K. (1987). Freizeitpädagogik ein Berufsfeld oder ein Tätigkeitsbereich?. In Freizeit - Curricula (S. 113-123). Bielefeld: IFKA-Dokumentation.
Popp, R. (2002). Sozialkapital Freizeit. Eine Investition in der Zukunft?. Spektrum Freizeit, II, 15-30.
Poujol, G. (1985). Η εκπαίδευση (μόρφωση και κατάρτιση) των εμψυχωτών. Στο M. Debesse & G. Mialaret, Οι παιδαγωγικές επιστήμες, Διαρκής εκπαίδευση και κοινωνικοπολιτιστική εμψύχωση, τομ. 8, μτφρ. από τα γαλλικά (σσ. 403-458). Αθήνα: Δίπτυχο.
Rogers, C. R. (1978). Die nichtdirektive Beratung. Muenchen: Kindler.
Tichy, H. (1988). Animative Didaktik in der Lehrerfortbildung. In H. Opaschowski (Hrsg.), Methoden der Animation Praxisbeispiele (S. 153-157). Band Heilbrunn/Obb.: Julius Klinkhardt.
Θωίδης, I. (2000). Σχολείο και ελεύθερος χρόνος. Αδημοσίευτη διδακτορική διατριβή, Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Wallraven, Κ. Ρ. (1989). Überlegungen zum Selbstverständnis der Fachdidaktiken der Freizeit. In R. Horst & Wegener-Spöhring (Hrsg.), Begegnungen - Neues Lernen für Spiel und Freizeit, Dokumentation des 1. Göttinger Symposiums (S. 62-67). Ravensburg.