Η φιλοσοφική προσευχή ως μέσο μέθεξης της ψυχής στο θείο φως των ὑπερουσίων ἑνάδων

5markopoulou.pdf
Δημοσιευμένα: Σεπ 30, 2024
DOI: https://doi.org/10.12681/plogos.37395
Λέξεις-κλειδιά:
φιλοσοφική προσευχή Νεοπλατωνισμός ενάδες ψυχή
ΑΝΝΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
a:1:{s:5:"el_GR";s:39:"ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ";}
Περίληψη

Αντικείμενο του παρόντος άρθρου είναι η ανάλυση των πέντε σταδίων της φιλοσοφικής προσευχής, μέσω των οποίων η ψυχή καθίσταται ικανή να μετέχει στο νοητό κόσμο αλλά και να ενώνεται με τις θείες ενάδες. Στο πλαίσιο αυτό, στόχος του παρόντος άρθρου είναι να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο τα πέντε στάδια της φιλοσοφικής προσευχής συνιστούν πέντε, πολύ διακριτούς, τρόπους συμμετοχής της ψυχής στο νοητό κόσμο, ανάλογους με τους πέντε τρόπους ύπαρξης της ψυχής στο νοητό κόσμο. Υπό αυτό το πρίσμα, προηγείται η γνώση όλων των τάξεων των θεών (γνῶσις), στις οποίες μετάσχει αυτός που προσεύχεται. Ακολουθεί η προσαρμογή της ψυχής (οἰκείωσις) στους θεούς, τρίτον επαφή (συναφή), σύμφωνα με την οποία, μέσω της κορυφής της ψυχής, αρχίζει κανείς να φτάνει στη θεία ουσία. Έπειτα έρχεται η άμεση γειτνίαση (ἐμπέλασις), που φέρνει την ψυχή σε μεγαλύτερη επικοινωνία με το θείο και προκαλεί τη μέθεξη της ψυχής με μεγαλύτερη καθαρότητα στο θείο φως. Τέλος, το πέμπτο στάδιο της φιλοσοφικής προσευχής είναι η ένωση (ἕνωσις), που είναι ο υπέρτατος στόχος της αληθινής προσευχής, αφού εγκαθιδρύει την ψυχή στο ίδιο το ἓν των θεών και την περιβάλλει με θείο φως.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 4.0.

Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

  1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την χρήση άδειας που υιοθετεί ο «Παιδαγωγικός Λόγος - Περιοδική Έκδοση για τις Επιστήμες του Ανθρώπου και την Εκπαίδευση» : Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 (CC BY-NC-ND). Αυτή η άδεια επιτρέπει στους άλλους να έχουν πρόσβαση στο έργο και να το μοιράζονται με άλλους, εφόσον κάνουν αναφορά σε αυτό, ωστόσο δεν μπορούν να το αλλάξουν με κανένα τρόπο ούτε να το χρησιμοποιούν για εμπορική χρήση.
  2. Οι συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για τη μη αποκλειστική διανομή της εργασίας, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
  3. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων, καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Damascius, Traité des premiers principes II: De la triade et de l’unifié, R. I, 181, 181-182 (19-23), ἐπιμ. L. G. Westerink, trad. par J. Combès. Les Belles Lettres (Collection Budé). Paris 1989.
Πλάτων, Τίμαιος.
Πλάτων, Φαῖδρος.
Proclus, In Platonis Timaeum Commentaria. Teubner, Leipzig 1904.
Πρόκλος, Περὶ τῆς [καθ’ Ἕλληνας] Ἱερατικῆς Τέχνης, ἐπιμ. J. Bidez. Paris 1928.
Proclus, Théologie platonicienne IV : Livre IV, ἐπιμ. H. D. Saffrey & L. G. Westerink. Les Belles Lettres (Collection Budé). Paris 1981.
Proclus, Théologie platonicienne VI : Livre VI, ἐπιμ. H. D. Saffrey & L. G. Westerink. Les Belles Lettres (Collection Budé). Paris 1997.